Cesáreo Sánchez Iglesias
Cesáreo Sánchez Iglesias, nado en Dadín (O Irixo) o 26 de xaneiro de 1951,[1] é un escritor galego.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 26 de xaneiro de 1951 (73 anos) Dadín, España |
Formación profesional | Arquitectura Técnica e Socioloxía e Ciencias Políticas |
Actividade | |
Campo de traballo | Poesía |
Lugar de traballo | Galicia |
Ocupación | escritor, poeta |
Xénero artístico | Poesía |
Premios | |
Traxectoria
editarEstudou Arquitectura Técnica e Socioloxía e Ciencias Políticas en Madrid[2] e foi un dos fundadores da Agrupación Cultural Lóstrego, que presidiu. Foi cofundador da Agrupación Cultural Avantar, do Carballiño e presidente da Asociación Cultural Alexandre Bóveda, da Coruña. Foi tamén fundador e director editorial de Edicións A Nosa Terra e presidente do semanario do mesmo nome. Así mesmo participou na fundación do Sindicato Galego de Funcionarios da Administración Pública.
Desde 2005 foi presidente da Asociación de Escritores en Lingua Galega[3] e traballou como director do Servizo de Patrimonio Cultural da Xunta de Galicia na Coruña.[4]
É autor dunha ampla obra poética, principiada en 1978 con Silencios e conversas de inverno. A súa poesía caracterízase por unha elaboración en chave simbolista e evocativa, realizada en versos breves.
Obra
editarPoesía
editar- Silencios e conversas de inverno (1978). Editorial Celta, Lugo.
- Antonte de salamántigas (1980). Ediciós do Castro.
- O cántico da fonte (1982). Ediciós do Castro.
- Ortigas da memória (1985). Ediciós do Castro.
- Mar do fin da terra (1987). Vía Láctea.
- A árvore das sete palavras (1990). Sotelo Blanco.[5]
- Do olvido o río (1993). Sociedade de Cultura Valle-Inclán.
- O rostro da terra: A escrita da luz (1996). Baía Edicións. 82 páxs. ISBN 978-84-87674747. Traducido ao catalán como El rostre de la terra, publicado no 2009 en Perifèric, Valencia.[6]
- A escrita do silencio: Antoloxía persoal (1997). Sociedade de Cultura Valle-Inclán.
- Evadne: A escrita da luz (1998). Espiral Maior. 84 páxs. ISBN 9788489814486.
- O rumor do distante (2001). Sociedade de Cultura Valle-Inclán.
- Variacións Nube (2004). A Nosa Terra.
- Escrita Luz (2006). Editorial Eneida. Antoloxía en versión bilingüe galego-castelán, con tradución de Xoán Abeleira.
- A escrita do Camiño Primitivo (2007). A Nosa Terra. 96 páxs. ISBN 978-8483411650.
- O paraíso das sombras (2009). Biblos Clube de Lectores. ISBN 978-84-937323-0-1.
- Caderno do Nilo (2013). Xerais. 144 páxs. ISBN 978-84-9914-539-6.[7][8]
- Tempo transfigurado (2017). Kalandraka. Col Tambo, Faktoría K. 104 páxs. ISBN 978-84-16721-11-5.[9]
- As bolboretas do Mekong (2018). Xerais. 216 páxs. ISBN 978-84-9121-450-2.[10][11][12]
- A árbore que dá as lágrimas de Shiva (2022). Xerais, Poesía. 280 páxs. ISBN 978-84-1110-092-2. ePub: ISBN 978-84-1110-098-4.
Obras colectivas
editar- II Festival da Poesía do Condado, 1982, S. C. D. Condado.
- III Festival da Poesía no Condado, 1983, S. C. D. Condado.
- IV Festival da Poesía no Condado, 1984, S. C. D. Condado.
- Escolma de poesía galega (1976-1984), 1984, Sotelo Blanco.
- XIII Festival da Poesia no Condado, 1993, S. C. D. Condado.
- Desde 1936. Homenaxe da poesía e da plástica galega aos que loitaron pola liberdade, 1995, Ediciós do Castro.
- Historia da literatura galega. 5 volumes, 1996, AS-PG/A Nosa Terra. Codirector do proxecto xunto a Alberte Ansede.
- Polo Reino de Galiza, 1998, A Nosa Terra. Coeditor xunto a Xosé Henrique Acuña.
- Antón Avilés de Taramancos, 2002, A Nosa Terra. Coeditor xunto a Xosé Henrique Acuña.
- Alma de beiramar, 2003, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
- Intifada. Ofrenda dos poetas galegos a Palestina, 2003, Fundación Araguaney.
- Negra sombra, 2003, Espiral Maior.
- Homenaxe a Ánxel Casal, 2005, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
- Cartafol poético para Alexandre Bóveda, 2006, Espiral Maior.
- O desafío das ondas, 2006, Autoridade Portuaria da Coruña.
- Poetas e Narradores nas súas voces. II, 2006, Consello da Cultura Galega.
- A Coruña á luz das letras, 2008, Editorial Trifolium.
- Dix-sept poètes galiciens 1975-2000. Dezasete poetas galegos 1975-2000, 2008, Universidade da Coruña.
- Marcos Valcárcel. O valor da xenerosidade, 2009, Difusora.
- En defensa do poleiro, 2010, Toxosoutos.
- Erato bajo la piel del deseo, 2010, Sial Ediciones.
- Lois Pereiro en 17 voces, 2011, La Voz de Galicia.
- Tamén navegar, 2011, Toxosoutos.
- Vivir un soño repetido. Homenaxe a Lois Pereiro, 2011, Asociación de Escritores en Lingua Galega, libro electrónico.
- VI Encontro de Escritores Galegos. Literatura e proxección exterior, 2012, Deputación da Coruña.
- Versos no Olimpo. O Monte Pindo na poesía galega, 2013, Toxosoutos.
- De Cantares Hoxe. Os Cantares Gallegos de Rosalía de Castro no século XXI, 2015, Fundación Rosalía de Castro/Radio Galega.
- Queixas, M.; Sánchez, C. (eds.). Renacer á descuberta das palabras. De Nós. Monografías con perspectiva galega. Sermos Galiza. ISBN 978-84-09-01583-2.
Premios
editar- Finalista do Premio de Poesía Leliadoura en 1989 por A árvore das sete palavras.
- Premio Esquío de poesía en 2000 por O rumor do distante.[13]
- Premio Antón Losada Diéguez de Creación Literaria no 2014, por Caderno do Nilo.[14]
- 2019: Medalla “Alberto Nepomuceno”, na categoría Mérito Artístico, Universidade Estadual do Ceará (Brasil).[15]
Notas
editar- ↑ "Cesáreo Sánchez". www.aelg.gal. 2002. Consultado o 20-5-2019.
- ↑ "Cesáreo Sánchez Iglesias". bvg.udc.es. 2002. Consultado o 20-5-2019.
- ↑ "Cesáreo Sánchez Iglesias. Cultura de Galicia". www.cultura.gal. Consultado o 20-5-2019.
- ↑ "Cesáreo Sánchez Iglesias.Galegos. Gallegos". galegos.galiciadigital.com. Consultado o 20-5-2019.
- ↑ Vilavedra, Dolores, ed. (2000). Diccionario da literatura galega. Obras III. Galaxia. ISBN 84-8288-365-8.
- ↑ "El rostre de la terra". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 28 de maio de 2020. Consultado o 2019-11-12.
- ↑ "Ficha de libro. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 20-5-2019.
- ↑ "«Caderno do Nilo», a presentación de Antía Otero. Blog Xerais". blog.xerais.gal. Arquivado dende o orixinal o 28-05-2020. Consultado o 24-4-2020.
- ↑ "Kalandraka Editora presenta "Tempo Transfigurado", de Cesáreo Sánchez Iglesias, en Vigo". Asociación Galega de EDITORAS. 2018-01-16. Consultado o 20-5-2019.
- ↑ Nicolás, Ramón (2018-12-28). "A poesía de Cesáreo ten olor a napalm". La Voz de Galicia. Consultado o 2018-12-28.
- ↑ Nicolás, Ramón (29-12-2018). "As bolboretas do Mekong, de Cesáreo Sánchez Iglesias". Caderno da crítica. Consultado o 20-05-2019.
- ↑ "Ficha de libro. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 20-5-2019.
- ↑ "Kalandraka: Detalle". www.kalandraka.com. Arquivado dende o orixinal o 22 de xuño de 2017. Consultado o 2019-05-20.
- ↑ "autor/a A. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2019-05-20.
- ↑ "Uece entrega Medalha Alberto Nepomuceno ao poeta galego Cesário Sánchez Iglesias". UNIVERSIDADE ESTADUAL DO CEARÁ (en portugués). 2019-05-17. Consultado o 2019-05-20.
Véxase tamén
editarLigazóns externas
editar- Cesáreo Sánchez Iglesias: “A poesía galega actual é un exitoso laboratorio de ideas e linguaxes” Arquivado 01 de outubro de 2020 en Wayback Machine.. Biosbardia. 03/11/2015
- Tempo transfigurado de Cesáreo Sánchez Iglesias. YouTube. Libraría Cartabón. 18/01/2018.
- Vértice de versos: entrevista a Cesáreo Sánchez Iglesias. Vimeo.