Carme Nogueira
Carme Nogueira, nada en Vigo o 17 de decembro de 1970, é investigadora e artista multidisciplinar galega.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 17 de decembro de 1970 (54 anos) Vigo, España |
Educación | Universidade de Salamanca Facultade de Belas Artes de Pontevedra campus de Pontevedra |
Actividade | |
Campo de traballo | Q9009020 |
Ocupación | videoartista |
Traxectoria
editarLicenciada en Belas Artes pola Universidade de Salamanca e doutorada pola Universidade de Vigo. Na súa obra salienta a importancia dos procesos artísticos, os modelos de representación, a implicación do público e o urbanismo. Neste último eido, a súa obra explora a relación da arquitectura con outras disciplinas artísticas, como a videoarte.[1] Realizou residencias artísticas en diversos países e é autora de publicacións, artigos e conferencias sobre a representación e a identidade de xénero.[2]
Unha das súas primeiras obras videográficas foi 25 minutos 55 segundos diarios (2004), un relato sobre a invisibilidade do traballo doméstico, realizada no momento en que a súa obra viraba contorna ós Refuxios, construcións de cartón, espazos efémeros e baleiros que se converten, para a artista, en refuxios emocionais nos que crecer e que se poden encher con novos sentidos ‘como as apropiacións do espazo doméstico que transforman o sentido da arquitectura’.[3][4] Estes Refuxios son convertidos en pantallas en varias instalacións como a realizada en Próspera, unha intervención site-specific realizada no Instituto Cervantes de Pequín, que tivo a súa continuidade no Museo de Arte Contemporánea de Vigo (MARCO).
Os procesos de traballo marcan a traxectoria da súa obra, que vira ó redor do que a artista define como ‘obxectos de interpretación espacial’ que serven de ligazón ou diálogo co público ou ‘dispositivos de sala’ cando a narración transcorre nun espazo pechado.[5][6]
Aínda que dende o comezo da súa traxectoria artística o vídeo forma parte da súa obra, é a partir do 2010 cando empeza a utilizar o vídeo-performance, onde a artista se enfronta soa á cámara, gravando o que logo se converterá en instalación. Nestas obras é importante a interpretación de lecturas, relacionadas coa intervención, que a artista realiza a modo de visitas guiadas, utilizando, nalgúns casos, auto-guías que funcionan de forma paralela ó vídeo.
A obra de Carme Nogueira forma parte de varios Museos españois, como o Museo Raíña Sofía, o Musac[7] ou o CGAC[8][9]
Notas
editar- ↑ Teresa Cuíñas. "La artista Carme Nogueira investiga en Berlín el nuevo ‘centro’ de la ciudad".
- ↑ "archivo".
- ↑ Cinema e muller. "Carme Nogueira". Arquivado dende o orixinal o 12 de xuño de 2017. Consultado o 26 de marzo de 2018.
- ↑ Carme Nogueira. "Refúxios".
- ↑ Carme Nogueira. "Obxectos de interpretación espacial".
- ↑ Carme Nogueira. "Dispositivos de sala".
- ↑ Laboratorio 987. "Castillete".
- ↑ José luis Estévez. "El CGAC compra piezas en Arco para su colección por cerca de 100.000 euros".
- ↑ Museo Reina Sofia. "Rotterdamweg".