Barthold Georg Niebuhr

Barthold Georg Niebuhr, nado o 27 de agosto de 1776 en Copenhague e finado o 2 de xaneiro de 1831 en Bonn, foi un historiador e político alemán de orixe danesa, fillo do explorador e cartógrafo Carsten Niebuhr.

Modelo:BiografíaBarthold Georg Niebuhr

(1828) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento27 de agosto de 1776 Editar o valor en Wikidata
Copenhague, Dinamarca Editar o valor en Wikidata
Morte2 de xaneiro de 1831 Editar o valor en Wikidata (54 anos)
Bonn, Alemaña Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaAlter Friedhof Bonn (pt) Traducir 50°44′10″N 7°05′32″L / 50.73618, 7.09233 Editar o valor en Wikidata
Historiographer of the Prussian state (en) Traducir
1810 – Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónUniversidade de Kiel (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Bonn Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónhistoriador, economista, erudito clásico, profesor universitario, político, diplomático, escritor Editar o valor en Wikidata
EmpregadorRheinische Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn
Universidade Humboldt de Berlín Editar o valor en Wikidata
Membro de
Obra
DoutorandoMikhail Kutorga (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Familia
PaiCarsten Niebuhr Editar o valor en Wikidata
IrmánsChristiane Niebuhr Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteGrande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Нибур Бартольд Георг)
Allgemeine Deutsche Biographie
Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1048288 Find a Grave: 13262700 Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Profesor da Universidade de Berlín desde 1810, foi pioneiro no uso do novo «método histórico crítico» nos seus traballos. A súa obra máis importante é a clásica Historia de Roma (Römische Geschichte).

Tamén concibiu un proxecto no que pretendía revisar e ampliar o orixinal de vinte e catro volumes do Corpus Byzantinae Historiae (ás veces chamado Byzantine du Louvre), publicado en París entre 1648 e 1711 baixo a dirección inicial da erudito xesuíta Philippe Labbe.[1][2] A serie, de 50 volumes de autores bizantinos denominouse Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae e tivo primeiro a súa sede na Universidade de Bonn; con todo, trala morte de Niebuhr en 1831, a supervisión do proxecto pasou ao seu colaborador Immanuel Bekker na Academia Prusiana das Ciencias de Berlín.[3]

  1. Bunsen, Brandis & Lorbell (1854) p. 483 [e tamén na carta 364 (pp. 501-502), dirixida a Savigny, con data do 29 de abril de 1827: "Xa escoitou falar da edición dos historiadores bizantinos, que estou supervisando. É un gran pracer poder inculcar deste xeito un pouco de vida á nosa obra literaria; empregar a novos filólogos; dar extensión, actividade e perfección á tipografía; contribuír co meu gran de area [sic] ao aumento da prosperidade xeral ... " ]
  2. Omont (1904), p. 18
  3. Reinsch (2010), p. 441

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Outros artigos

editar

Ligazóns externas

editar