Lingua avéstica

Avéstico avesta
Falado en:	Persia antiga
Extinción:	século VIII; lingua litúrxica en uso
Familia:	Indoeuropea  Indo-iraniana   Iraniana    Avéstico
Escrita:	Alfabeto avéstico
Códigos de lingua
ISO 639-1:	ae
ISO 639-2:	ave
ISO 639-3:	ave

O avéstico (tamén coñecido como zenda, proveniente da palabra avéstica zainti, que significa 'interpretación') é unha lingua iraniana oriental, próxima ao sánscrito, pertencente á familia das linguas indoeuropeas, empregada na antiga Persia, na que está escrito o Avesta (tamén chamado Zendavesta), o libro sagrado do zoroastrismo.

Características xerais

O avéstico tiña tres xéneros gramaticais: masculino, feminino e neutro e tres números: singular, dual ou plural. Como outras linguas indoeuropeas, o avéstico é unha lingua flexionada: os substantivos declinan en oito casos (nominativo, acusativo, instrumental, dativo, ablativo, locativo e xenitivo).

O alfabeto avestano é unha evolución da escritura palavi tardía que á súa vez deriva do alfabeto arameo.

Estudo

A lingua avéstica segue a ser estudada e empregada como lingua litúrxica zoroastriana. Un dos filólogos occidentais que mostrou interese nesta lingua foi Rasmus Rask, que publicou Om Zendsprogets og Zendavestas Ælde og Ægthed ("Sobre a idade e a autenticidade da linguaxe Zenda e do Zendavesta").

Notas

---

Este artigo sobre lingüística é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---