Martin van Waning

	Martin van Waning
	keunstner
	Martin van Waning yn syn atelier yn Den Haach, 1928
	persoanlike bysûnderheden
echte namme	Gijsbertus Martinus Wilhelmus Franciscus van Waning
nasjonaliteit	Nederlânsk
berne	4 septimber 1887
berteplak	De Haach
stoarn	7 july1972 (84 jier)
stjerplak	Dokkum
	wurkpaad
wurksum as	Byldhouwer, skilder
	offisjele webside
	gjin

Gijsbertus Martinus Wilhelmus Franciscus (Martin) van Waning (De Haach, 4 septimber 1887 – Dokkum, 7 july 1972) wie in Nederlânsk byldhouwer en skilder.

Libben en wurk

Van Waning wie in soan fan Gijsbertus Martin van Waning en Maria Cornelia Johanna Trijssenaar. Syn heit wie referindaris by de Ried fan Steat en amateur-akwarelskilder; ek syn omke Kees van Waning skildere. Van Waning studearre wurktúchkunde yn Delft, mar wijde him nei syn stúdzje hielendal oan it skilderjen; hy wie doe 21 jier.^[1] Hy folge lessen by keunstners lykas Charles Dankmeijer, Jan van Rhijnnen en Willem de Zwart en gie letter nei it keunstsintrum yn Wiesbaden. Yn Dútslân moete er de Russyske grutfoarst Orlov en waard dy syn partikuliere sekretaris. Tegearre mei Orlov reizge er ûnder oare troch Frankryk, Italië, Spanje en Noard-Afrika. Yn 1917 festige Van Waning him wer yn Nederlân. Hy wenne earst yn De Haach en fan 1925 ôf op de Feluwe.^[2]

Yn 1937 ferhuze er nei it waadeilân Skiermûntseach, dêr't er syn atelier yn de eardere seefeartskoalle festige. Yn de Twadde Wrâldoarloch waard het atelier bombardearre en gie in grut part fan syn wurk ferlern.

Yn Van Waning syn skilderwurk is de ynfloed fan de Haachske Skoalle te fernimmen. Hy skildere ûnder mear wettergesichten en lânskippen. Neist skilder wie Van Waning ek byldhouwer, grafikus en medaljeur. Van Waning hat trije kear troud west en skiede ek trije kear. Hy liet trije soannen en in dochter nei.^[3]

Wurk yn de iepenbiere romte

Smekende handen (1955), oarlochsmonumint yn Kampen
De Schiere Monnik (1961), Skiermûntseach

Smekende handen
De Schiere Monnik

Publikaasjes oer Van Waning

Ypk fan der Fear, De schilder Martin van Waning (1953)
Louise Mellema, Martin van Waning 1887-1972 (1978)

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

↑ "Martin van Waning 60 jaar", Nieuwsblad van het Noorden, 31 augustus 1949
↑ RKD id 82817
↑ Nederlân's Patrysjaat 86 (2005)

[1] "Martin van Waning 60 jaar", Nieuwsblad van het Noorden, 31 augustus 1949

[2] RKD id 82817

[3] Nederlân's Patrysjaat 86 (2005)

[1]

[2]

[3]