Aller au contenu

verwaand

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Participe passé verwaent, dérivé de l’ancien verbe pronominal moyen néerlandais hem wanen (« présumer de soi ») [1]

verwaand \Prononciation ?\

  1. Suffisant, présomptueux, outrecuidant.
    • Een verwaande kwast.
      Un m’as-tu vu.

verwaand \Prononciation ?\

  1. Avec suffisance, avec présomption, avec outrecuidance.
    • Verwaand doen.
      Faire le glorieux, faire de l’esbroufe.
    • Verwaand spreken
      Parler avec arrogance.
    • Verwaand zijn jegens iem.
      Prendre de grands airs avec quelqu’un.

Taux de reconnaissance

[modifier le wikicode]
En 2013, ce mot était reconnu par[2] :
  • 98,3 % des Flamands,
  • 98,9 % des Néerlandais.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
  1. Jan de Vries, Nederlands Etymologisch Woordenboek, E.J. Brill, Leiden, 1992
  2. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]