Conjugaison:espagnol/podar

Conjugaison en espagnol
podar
Verbe du 1er groupe, conjugué comme {{es-conj-1}}

podar, verbe espagnol du 1^er groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	podar	[poˈðaɾ]	haber	podado	[aˌβeɾ poˈða.ðo]
Gérondif	podando	[poˈðan̪.do]	habiendo	podado	[aˌβjen.do poˈða.ðo]
Participe passé	podado	[poˈða.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   podo [ˈpo.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   podas  podás [ˈpo.ðas] [poˈðas] (él/ella/Ud.)   poda [ˈpo.ða] (nosostros-as)   podamos [poˈða.mos] (vosostros-as/os)   podáis [poˈðai̯s] (ellos-as/Uds.)   podan [ˈpo.ðan]	Passé composé (yo)   he podado [e poˈða.ðo] (tú/vos)   has podado [as poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   ha podado [a poˈða.ðo] (nosotros-as)   hemos podado [ˈe.mos poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habéis podado [a.ˈβejs poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   han podado [an poˈða.ðo]
Imparfait (yo)   podaba [poˈða.βa] (tú/vos)   podabas [poˈða.βas] (él/ella/Ud.)   podaba [poˈða.βa] (nosostros-as)   podábamos [poˈða.βa.mos] (vosostros-as/os)   podabais [poˈða.βai̯s] (ellos-as/Uds.)   podaban [poˈða.βan]	Plus-que-parfait (yo)   había podado [a.ˈβi.a poˈða.ðo] (tú/vos)   habías podado [a.ˈβi.as poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   había podado [a.ˈβi.a poˈða.ðo] (nosotros-as)   habíamos podado [a.ˈβi.a.mos poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habíais podado [a.ˈβi.ajs poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían podado [a.ˈβi.an poˈða.ðo]
Passé simple (yo)   podé [poˈðe] (tú/vos)   podaste [poˈðas.te] (él/ella/Ud.)   podó [poˈðo] (nosostros-as)   podamos [poˈða.mos] (vosostros-as/os)   podasteis [poˈðas.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   podaron [poˈða.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube podado [ˈu.βe poˈða.ðo] (tú/vos)   hubiste podado [u.ˈβi.ste poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo podado [ˈu.βo poˈða.ðo] (nosotros-as)   hubimos podado [u.ˈβi.mos poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis podado [u.ˈβi.stejs poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron podado [u.ˈβje.ɾon poˈða.ðo]
Futur simple (yo)   podaré [po.ðaˈɾe] (tú/vos)   podarás [po.ðaˈɾas] (él/ella/Ud.)   podará [po.ðaˈɾa] (nosostros-as)   podaremos [po.ðaˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   podaréis [po.ðaˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   podarán [po.ðaˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré podado [a.ˈβɾe poˈða.ðo] (tú/vos)   habrás podado [a.ˈβɾas poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá podado [a.ˈβɾa poˈða.ðo] (nosotros-as)   habremos podado [a.ˈβɾe.mos poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habréis podado [a.ˈβɾejs poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán podado [a.ˈβɾan poˈða.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   podaría [po.ðaˈɾi.a] (tú/vos)   podarías [po.ðaˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   podaría [po.ðaˈɾi.a] (nosostros-as)   podaríamos [po.ðaˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   podaríais [po.ðaˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   podarían [po.ðaˈɾi.an]

Passé (yo)   habría podado [a.ˈβɾi.a poˈða.ðo] (tú/vos)   habrías podado [a.ˈβɾi.as poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   habría podado [a.ˈβɾi.a poˈða.ðo] (nosotros-as)   habríamos podado [a.ˈβɾi.a.mos poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   habríais podado [a.ˈβɾi.ajs poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían podado [a.ˈβɾi.an poˈða.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   pode [ˈpo.ðe] (tú/vos)  ou (vos)   podes  podés [ˈpo.ðes] [poˈðes] (él/ella/Ud.)   pode [ˈpo.ðe] (nosostros-as)   podemos [poˈðe.mos] (vosostros-as/os)   podéis [poˈðei̯s] (ellos-as/Uds.)   poden [ˈpo.ðen]	Passé composé (yo)   haya podado [ˈa.ja poˈða.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas podado  hayás podado [ˈa.jas poˈða.ðo] [a.ˈjas poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   haya podado [ˈa.ja poˈða.ðo] (nosotros-as)   hayamos podado [a.ˈja.mos poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis podado [a.ˈjajs poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan podado [ˈa.jan poˈða.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   podara [poˈða.ɾa] (tú/vos)   podaras [poˈða.ɾas] (él/ella/Ud.)   podara [poˈða.ɾa] (nosostros-as)   podáramos [poˈða.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   podarais [poˈða.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   podaran [poˈða.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera podado [u.ˈβje.ɾa poˈða.ðo] (tú/vos)   hubieras podado [u.ˈβje.ɾas poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera podado [u.ˈβje.ɾa poˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos podado [u.ˈβje.ɾa.mos poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais podado [u.ˈβje.ɾajs poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran podado [u.ˈβje.ɾan poˈða.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   podase [poˈða.se] (tú/vos)   podases [poˈða.ses] (él/ella/Ud.)   podase [poˈða.se] (nosostros-as)   podásemos [poˈða.se.mos] (vosostros-as/os)   podaseis [poˈða.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   podasen [poˈða.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese podado [u.ˈβje.se poˈða.ðo] (tú/vos)   hubieses podado [u.ˈβje.ses poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese podado [u.ˈβje.se poˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos podado [u.ˈβje.se.mos poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis podado [u.ˈβje.sejs poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen podado [u.ˈβje.sen poˈða.ðo]
Futur (yo)   podare [poˈða.ɾe] (tú/vos)   podares [poˈða.ɾes] (él/ella/Ud.)   podare [poˈða.ɾe] (nosostros-as)   podáremos [poˈða.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   podareis [poˈða.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   podaren [poˈða.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere podado [u.ˈβje.ɾe poˈða.ðo] (tú/vos)   hubieres podado [u.ˈβje.ɾes poˈða.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere podado [u.ˈβje.ɾe poˈða.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos podado [u.ˈβje.ɾe.mos poˈða.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis podado [u.ˈβje.ɾejs poˈða.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren podado [u.ˈβje.ɾen poˈða.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   poda  podá [ˈpo.ða] [poˈða] (usted)   pode [ˈpo.ðe] (nosostros-as)   podemos [poˈðe.mos] (vosostros-as)   podad [poˈðað] (ustedes)   poden [ˈpo.ðen]