قمر
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /قَمَر/
اسم
[ویرایش]
قمر
- ماه.
- (جمع): اقمار.
مثال
[ویرایش]
- قمر در عقرب بودن کنایه از: بد یا آشفته بودن اوضاع.
زبان دیگر
[ویرایش]- بهاری
اسم
[ویرایش]- از اسامی زنانه در گویش بهاری در گذشته. قمرننهَ.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]متضادها
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین