شب

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتار

شبکه

ریشه‌ لغت

پهلوی

آوایش

آیپا: /ʃæb/
ایرانی:
هجاوندی :شَب
سمپا: šab

اسم

شب

مقابل روز، مدت فاصله از غروب آفتاب تا طلوع صبح، زمان بین غروب خورشید تا سپیده دم. قرار داشتن قسمتی از کره زمین است در تاریکی سایه زمين وقتی که آفتاب زیر افق پنهان باشد.

زبان دیگر

ریشه لغت

عربی

اسم

شَبّ

نوعی از زاج که بیشتر در یمن به دست آید؛ شب یمانی، زاج سفید.

––––

ترجمه‌ها

دری	خطای لوآ در پودمان:links/templates در خط 68: attempt to call field 'getNonEtymological' (a nil value).
پارسی ایران	خطای لوآ در پودمان:links/templates در خط 68: attempt to call field 'getNonEtymological' (a nil value).
تاجیکی	خطای لوآ در پودمان:links/templates در خط 68: attempt to call field 'getNonEtymological' (a nil value).

از پارسی میانه 𐭱𐭯 / 𐭫𐭩𐭫𐭩𐭠 (šab) (LYLYA / šp) از پارسی باستان: 𐎧𐏁𐎱 (xšap-) از پیش-ایرانی (مقایسه شود با: 𐬑𐬴𐬀𐬞𐬀𐬥 (xšapan) و 𐬑𐬴𐬀𐬞 (xṣ̌ap) در اوستایی، شپ در بلوچی، شپه در پشتو، ӕхсӕв (æxsæv) در آسی، شو در بختیاری، لری، اشتهاردی و مازندرانی، şev در کردی کرمانجی، شەو در کردی سورانی و کلهری، شەوە در کردی اورامی شێو در لکی، şewe در زازایی و ݎܫݏܥ / ܥݎܫݏ / ܥܮܫݏ (əxšap) در سغدی ) ، از پیش-هندو-ایرانی، از پیش-هندو-اروپایی -k(ʷ)sep* (شب). (مقایسه شود با: क्षप् (kṣáp) در سنسکریت و (ispanza) 𒅖𒉺𒀭𒍝 در هیتی )

ترجمه‌ها
آذری: گئجه آلمانی: Nacht ^de ارمنی: գիշեր ^hy اسپانیایی: noche ^es اسلواکیایی: noc ^sk انگلیسی: night ^en ایتالیایی: notte ^it پرتغالی: noite ^pt تاجیکی: шаб ^tg ترکی استانبولی: gece ^tr چکی: noc ^cs روسی: ночь ^ru عبری: ^he לילה (lailah) عربی: ^ar لَيلة، ^ar لَيل فرانسوی: nuit ^fr لری: شو هلندی: nacht ^nl یونانی: νύχτα ^el

منابع

فرهنگ لغت معین
لغتنامه دهخدا