سه
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- /سِه/
اسم
[ویرایش]
سه
- (شماره): عدد توصیفی که نشانه آن (۳) است، عددی بین دو و چهار، دو به‌علاوه یک. ثلاث.
استعاره
[ویرایش]
- به سه دادن کنایه از: معامله پر سود کردن.
- سه شدن: بد شدن خراب شدن، برملا شدن.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه‌ها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین