اپیکوریسم

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /اِپیکوریسم/

اسم مرکب

اپیکوریسم (فلسفه)‎

1. مکتبی بر مبنای عقاید اپیکور که خیر منحصر به درک لذت معنوی و آرامش درونی می‌دانست.
2. مکتبی که هدف زندگی را درک لذات جسمانی و خوش‌باشی می‌داند.
3. برگرفته از نام اپیکور فیلسوف نامی سال‌های ۳۴۱ تا ۲۷۰ پیش از میلاد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین