پرش به محتوا

ابله

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَبلَه/

صفت

[ویرایش]

ابله

  1. دارای هوش کم، کم عقل؛ کُند ذهن؛ نادان.
  2. کم خرد، نادان، ناآگاه، پَپَه، پخمه.

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=ابله&oldid=878372»