چین تایپه در المپیک
چین تایپه در Olympics | |
---|---|
شناسه آیاوسی | TPE |
اناوسی | کمیته المپیک چین تایپه |
وبگاه | www |
مدالها رتبهٔ شصت و سوم |
|
حضورهای تابستانی | |
حضورهای زمستانی | |
سایر حضورهای مرتبط | |
چین (۱۹۲۴-۱۹۴۸) |
تایوان، با نام رسمی جمهوری چین (ROC)، از سال ۱۹۸۴ بدین سو، با عنوان «چین تایپه» (TPE) در بازیهای المپیک شرکت میکند. ورزشکاران این کشور حق استفاده از پرچم جمهوری چین را نداشته و به جای آن با پرچم المپیک چین تایپه در رقابتها حاضر میشوند. همچنین برای هر مراسم مدال، سرود پرچم ملی جمهوری چین به جای سرود ملی جمهوری چین پخش میشود. دلیل این محدودیتها اختلافهای سیاسی جمهوری خلق چین و تایوان است.
ورزشکاران تایوانی اولین مدال المپیک خود را در سال ۱۹۶۰ به دست آوردند و نخستین مدال طلای این کشور در سال ۲۰۰۴ کسب شد. چین تایپه بیشترین تعداد مدالهای خود را در بازیهای المپیک ۲۰۲۰ به دست آورد.
مشارکت
[ویرایش]در سال ۱۹۲۲، کمیته بینالمللی المپیک (IOC) اعلام کرد فدراسیون ملی دو و میدانی آماتور چین را به عنوان کمیته ملی المپیک در چین به رسمیت خواهد شناخت.[۱]ده سال بعد، در ۱۹۳۲، کمیته المپیک چین (ROC) برای اولین بار، با نام «چین» در المپیک شرکت کرد.[۲] در پی جنگ داخلی چین، در سال ۱۹۴۹ میلادی، فدراسیون ملی دو و میدانی آماتور چین به جزیره تایوان نقل مکان کرد.[۳] در سال ۱۹۵۲ تیم ROC از المپیک هلسینکی کنارهگیری کرد[۴] زیرا کمیته بینالمللی المپیک به جمهوری خلق چین (PRC) اجازه داده بود در این مسابقات شرکت نماید.[۳]
در سال ۱۹۵۴ میلادی، کمیته بینالمللی المپیک قطعنامهای تصویب کرد که کمیته المپیک چین واقع در جمهوری خلق چین (پکن) را به رسمیت میشناسد.[۵][۶]در ۱۹۵۶ میلادی، ROC در بازیهای المپیک ملبورن به عنوان «جمهوری چین» نمایندگانی را به مسابقات اعزام کرد. جمهوری خلق چین در اعتراض به این کاروان، از بازیها کنارهگیری نمود؛ زیرا نمیپذیرفت که دو کمیته المپیک چین در فهرست اعضای کمیته بینالمللی المپیک وجود داشته باشند.[۵][۶]در ۱۹۵۸، جمهوری خلق چین رسماً از جنبش المپیک و تمام فدراسیونهای حاکم بر ورزشهای المپیکی خارج شد. پروفسور دونگ شویی، یکی از اعضای کمیته بینالمللی المپیک، هم به نفع جمهوری خلق چین استعفا داد.[۵][۷]در نتیجه، در سال ۱۹۵۹ کمیته بینالمللی المپیک در نامهای به ROC اطلاع داد که چون دیگر آنها توان کنترل بر رشتههای ورزشی در سرزمین اصلی چین را ندارند، طبق قوانین ROC دیگر نمیتواند با نام «کمیته المپیک چین» به رسمیت شناخته شود و همه برنامههای عملی این کمیته بایستی تحت نام دیگری در نظر گرفته میشوند.[۷]سال بعد ROC رسماً به نام «کمیته المپیک جمهوری چین» تغییر نام داد و مجدداً به رسمیت شناخته شد.[۵]
در ۱۹۶۳ کمیته بینالمللی المپیک نام «تایوان» را به رسمیت شناخت و NOC اجازه یافت که از عبارت مخفف "ROC" بر البسهٔ ورزشی استفاده نماید.[۵]در ۱۹۶۸ هم کمیته بینالمللی المپیک پس از بازیهای ۱۹۶۸، موافقت خود را با تغییر نام تیم تایوان به «جمهوری چین» اعلام کرد.[۵]در سال ۱۹۷۶، ROC بر استفاده از نام «جمهوری چین» پافشاری میکرد و به همین دلیل مجاز به شرکت در بازیهای المپیک تابستانی مونترال نشد، زیرا کشور میزبان، کانادا، در این زمان جمهوری خلق چین را به عنوان تنها دولت قانونی چین به رسمیت میشناخت.[۸][۹]
در سال ۱۹۷۹ کمیته بینالمللی المپیک رسماً کمیته المپیک چین را به عنوان نمایندهٔ واقعی کشور چین به رسمیت شناخت.[۷] کمیته بینالمللی المپیک برای اتخاذ این تصمیم، رأی پستی ۸۹ عضو خود را جویا شده بود.[۱۰] پس از این تصمیمگیری، کمیتهٔ المپیکی ROC مجبور شد نام خود را به «کمیته المپیک چین تایپه» تغییر دهد و زان پس مجاز به استفاده از پرچم و سرود ملی کشور تایوان در المپیک نیست. سال بعد، ۱۹۸۰، ROC به خاطر این تصمیم IOC اعتراض کرده و حاضر به استفاده از نام «چین تایپه» در رویدادهای ورزشی بینالمللی نشد و بازیهای زمستانی لیک پلاسید و بازیهای تابستانی مسکو را تحریم کرده و در آنها شرکت نیافت.[۱۱]نهایتاً در سال ۱۹۸۱ میلادی، در لوزان توافقنامهای میان خوان آنتونیو سامارانش، رئیس وقت IOC, و شن چیا-مینگ، ریاست کمیته المپیک چین تایپه، به امضا رسید.[۱۲] در این توافق مشخص شد که ورزشکاران تایوانی بایستی تحت چه نام، پرچم و نشانی در مسابقات آتی مربوط به المپیک شرکت جویند. در سال ۱۹۸۴ برای نخستین بار «چین تایپه» با نام جدید در بازیهای المپیک زمستانی سارایوو به رقابتهای ورزشی پرداخت.
خلاصه تایملاین
[ویرایش]المپیک سال |
تیم | ||||
---|---|---|---|---|---|
سرزمین اصلی چین | تایوان | ||||
۱۹۲۴ | (Chine)[۱۳][۱۴] | به عنوان بخشی از کشور ژاپن[الف] | |||
۱۹۳۲–۱۹۳۶ | چین | (CHN) | |||
۱۹۴۸ | |||||
۱۹۵۲ | جمهوری خلق چین (PRC) |
||||
۱۹۵۶ | جمهوری چین (CHN) | ||||
۱۹۶۰ | فورموسا (RCF) | ||||
۱۹۶۴–۱۹۶۸ | تایوان (TWN) | ||||
۱۹۷۲–۱۹۷۶ | جمهوری چین (ROC) | ||||
۱۹۸۰ | چین (CHN) | ||||
از ۱۹۸۴ | چین تایپه (TPE) |
مدالها
[ویرایش]
مدالهای المپیک تابستانی[ویرایش]
|
مدالهای المپیک زمستانی[ویرایش]
|
مدالها بر حسب ورزش تابستانی[ویرایش]
|
فهرست مدال آوران
[ویرایش]یادداشتها
[ویرایش]- ↑ بجز کینمن و جزایر ماتسو که در زمان المپیک در کنترل چین بود، چین پس از جنگ، منطقه تایوان را از ۱۹۴۵ جزء قلمرو خود دانست.
- ↑ بجز کینمن و جزایر ماتسو، which have been controlled by China during all Olympics; Taiwan was reclaimed by China in 1945 following her victory against Japan.
منابع
[ویرایش]- ↑ "奧會簡介" [Introduction to the Olympic Committee]. Chinese Taipei Olympic Committee (به چینی). Archived from the original on 30 April 2023. Retrieved 9 July 2022.
- ↑ "X Olympiad Los Angeles 1932 Official Report" (PDF). LA84 Foundation. Archived from the original (PDF) on 7 July 2010. Retrieved 9 July 2022.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Chan, Gerald (Autumn 1985). "The "Two-Chinas" Problem and the Olympic Formula". Pacific Affairs. 58 (3): 473–490. doi:10.2307/2759241. JSTOR 2759241. Archived from the original on 4 February 2022. Retrieved 9 July 2022.
- ↑ Werner Soderstrom Osakeyhtio, "The Official Report of the Organising Committee for the Games of the XV Olympiad Helsinki 1952" (PDF). Archived from the original (PDF) on 11 April 2008. (30.6 MB) p. 32, Sulo Kolkka (ed.), Alex Matson (trans.), The Organising Committee for the XV Olympiad Helsinki 1952, 1952
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ The Times, "The Latest Threat to the Olympics - And its all over a name", 10 July 1976
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "10th–15th Olympic Summer Games: 1936–1952". Chinese Olympics Committee. 30 March 2004. Archived from the original on 2016-09-19. Retrieved 2008-11-29.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ Brownell, Susan (March 2005). "Globalization is not a Dinner Party: He Zhenliang and China's 30-Year Struggle for Recognition by the International Olympic Committee". Globalization and Sport in Historical Context. University of California, San Diego: LA84 Foundation. Archived from the original on 2022-07-09. Retrieved 2022-07-09.
- ↑ Pound, Richard W. (2012). "Side-Swiped: the کمیته بینالمللی المپیک and the China Issue at the 1976 Montreal Olympic Games" (PDF). Journal of Olympic History. 20 (1): 11–32. Archived (PDF) from the original on 18 November 2022. Retrieved 9 July 2022.
- ↑ Pound, Richard W. (2012). "Side-Swiped: the کمیته بینالمللی المپیک and the China Issue at the 1976 Montreal Olympic Games Part 2" (PDF). Journal of Olympic History. 20 (2): 34–51. Archived (PDF) from the original on 16 August 2024. Retrieved 9 July 2022.
- ↑ "China and the Five Rings". Olympic Review. 145: 626. November 1979. Archived from the original on 6 February 2022. Retrieved 9 July 2022.
- ↑ Eaton, Joseph (November 2016). "Reconsidering the 1980 Moscow Olympic Boycott: American Sports Diplomacy in East Asian Perspective". Diplomatic History. 40 (5): 845–864. doi:10.1093/dh/dhw026. JSTOR 26376807. Archived from the original on 23 October 2022. Retrieved 9 July 2022.
- ↑ "1981 Agreement with IOC" (PDF). Chinese Taipei Olympic Committee. 23 March 1981. Archived from the original on 12 September 2021. Retrieved 9 July 2022.
- ↑ China took part in the Opening Ceremony, but its four athletes (all tennis players) withdrew from competition.
- ↑ M. Avé (ed.). Les Jeux de la VIIIe Olympiade Paris 1924 – Rapport Officiel (PDF) (به فرانسوی). Paris: Librairie de France. Archived from the original (PDF) on 5 May 2011. Retrieved 16 October 2012.
39 seulement s'alignérent, ne représentant plus que 24 nations, la Chine, le Portugal et la Yougoslavie ayant déclaré forfait.
- ↑ "Chen Yinglang". olympedia.org. Archived from the original on 8 July 2022. Retrieved 9 July 2022.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- "Chinese Taipei". International Olympic Committee. 27 July 2021.
- "Chinese Taipei". Olympedia.com.
- "Olympic Analytics/TPE". olympanalyt.com.