پرش به محتوا

ځ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ځ حرف دوازدهم الفبای زبان پشتو و حرف یازدهم الفبای زبان شغنانی است. حرف ځ دارای یونی کُد (U 0681 ) نام لاتینی (źim) و در الفبا و آوانگاری بین المللی به شکل ( [d͡z] / [z] ) درج گردیده است و در لاتین‌نویسی در قالب (ż) جا گرفته است که حرف کوچک آن به شکل (ź) و حرف بزرگ آن به شکل (Ź) تحریر می گردد. این حرف در پشتو صدایی معادل (دْز) دارد. حرف ځ در الفبای عربی و الفبای زبان فارسی وجود ندارد ولی در الفبای زبان پشتو و الفای زبان شغنانی به کثرت به نظر میرسد اما در این دو زبان جایگاه و کابرد خاصی دارد مگر کدام واژه مشترک تا کنون با حرف ځ در این دو زبان به نظر نه رسیده است.

شکل نوشتاری حرف ځ را در جدول زیر میتوان مشاهده کرد :

شكل حرف
جدا آغازی میانی پایانی
ځ ځ ـځ ـځ

واژه های زبان شغنانی با حرف ځ

[ویرایش]
شماره واژه شغنانی لاتین ترجمه فارسی استفاده در جمله ترجمه به زبان فارسی
۱ ځلفنگ Źulfung با مزه ، شیرین - تت لپ ځُلفُنگ ! تو خیلی شیرین هستی !
۲ مږځۈنج Maǵżönj گشنه ، گرسنه - وزم غل مږځۈنج نه سُڎج . من هنوز گرسنه نشدم .
۳ کنیځ Kaniż کنیز ، خدمگار زن - شاه بیک دس بای پینځ خا‌ږ کنیځث وند . شابیک خیلی ثروند مند است که پنج شش کنیز دارد.
۴
۵
۶
۷
۸
۹
۱۰


منابع

[ویرایش]
  1. الفبای پشتو
  2. زبان شغنانی
  3. الفبای لاتین