ځ
ظاهر
این مقاله ممکن است برای مطابقت با استانداردهای کیفی ویکیپدیا نیازمند بازنویسی باشد. (مارس ۲۰۲۳) |
ځ حرف دوازدهم الفبای زبان پشتو و حرف یازدهم الفبای زبان شغنانی است. حرف ځ دارای یونی کُد (U 0681 ) نام لاتینی (źim) و در الفبا و آوانگاری بین المللی به شکل ( [d͡z] / [z] ) درج گردیده است و در لاتیننویسی در قالب (ż) جا گرفته است که حرف کوچک آن به شکل (ź) و حرف بزرگ آن به شکل (Ź) تحریر می گردد. این حرف در پشتو صدایی معادل (دْز) دارد. حرف ځ در الفبای عربی و الفبای زبان فارسی وجود ندارد ولی در الفبای زبان پشتو و الفای زبان شغنانی به کثرت به نظر میرسد اما در این دو زبان جایگاه و کابرد خاصی دارد مگر کدام واژه مشترک تا کنون با حرف ځ در این دو زبان به نظر نه رسیده است.
شکل نوشتاری حرف ځ را در جدول زیر میتوان مشاهده کرد :
شكل حرف | ||||
---|---|---|---|---|
جدا | آغازی | میانی | پایانی | |
ځ | ځ | ـځ | ـځ |
واژه های زبان شغنانی با حرف ځ
[ویرایش]شماره | واژه شغنانی | لاتین | ترجمه فارسی | استفاده در جمله | ترجمه به زبان فارسی |
---|---|---|---|---|---|
۱ | ځلفنگ | Źulfung | با مزه ، شیرین | - تت لپ ځُلفُنگ ! | تو خیلی شیرین هستی ! |
۲ | مږځۈنج | Maǵżönj | گشنه ، گرسنه | - وزم غل مږځۈنج نه سُڎج . | من هنوز گرسنه نشدم . |
۳ | کنیځ | Kaniż | کنیز ، خدمگار زن | - شاه بیک دس بای پینځ خاږ کنیځث وند . | شابیک خیلی ثروند مند است که پنج شش کنیز دارد. |
۴ | |||||
۵ | |||||
۶ | |||||
۷ | |||||
۸ | |||||
۹ | |||||
۱۰ |