ویکتور بوت
ویکتور آناتولیوویچ بوت (به روسی: Виктор Анатольевич Бут؛ زادهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۱۹۶۷ - دوشنبه، تاجیکستان شوروی، اتحاد شوروی)، یک تاجر اسلحه اهل تاجیکستان (شوروی سابق) است. این شهروند روسی-تاجیکی در سال ۲۰۰۸ در تایلند دستگیر شد و دو سال بعد در سال ۲۰۱۰ به جرم تروریسم برای حضور در دادگاه به آمریکا، تحویل داده شد. او به جرم (قانون تبهکاری) قاچاق اسلحه به نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا (FARC) برای استفاده علیه آمریکا متهم شد.[۱][۲][۳] او در ۲ نوامبر ۲۰۱۱، در دادگاه فدرال منهتن توسط یک هیئت منصفه به علت قصد توطئه و کشتن شهروندان و مقامات آمریکا، تحویل موشک‌های ضدهوایی (AAM)، و تأمین یک سازمان تروریستی مجرم شناخته شد.[۴][۵]
در ۸ دسامبر ۲۰۲۲ در راستای تبادل زندانی، بریتنی گراینر، بسکتبالیست آمریکایی و ویکتور بوت، تاجر تسلیحات بین‌المللی روسی-تاجیکی آزاد شدند.[۶]
زندگی‌نامه
[ویرایش]بوت یک مترجم نظامی در شوروی بود[۷] که طبق گزارش‌ها ثروت قابل توجهی را از راه شرکت‌های حمل و نقل هوایی متعددش در دو دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ میلادی به‌دست آورده‌است. تشکیلات او بیشتر در آفریقا و خاورمیانه به جابه‌جایی انواع کالا، قاچاق اسلحه و مهمات می‌پرداخت.[۸][۹] او همان‌طور که مایل بود برای چارلز تیلور در لیبریا کار کند، همزمان برای سازمان ملل متحد در سودان و عراق نیز کار می‌کرد.[۸][۱۰] بوت در دهه ۱۹۹۰ از راه ناوگان سریع‌السیر هوایی‌اش ممکن است، کالاهای نظامی گسترده‌ای را برای جنگ‌های داخلی در آفریقا حمل و نقل کرده باشد.[۱۱]
بوت می‌گوید که او کمی بیشتر از تأمین تدارکات نظامی انجام داده‌است اما وزیر امور خارجه بریتانیا، پیتر هین، او را یک «تحریم شکن» یا «متخطی از تحریم» (sanctions buster) نامید و او را به عنوان «مجرای اصلی خط تدارکات زمینی و هوایی برای انتقال اسلحه از اروپای شرقی به‌ویژه از بلغارستان، مولداوی و اوکراین به لیبی و آنگولا» تشریح کرد.[۱۲]
دستگیری
[ویرایش]
در سال ۲۰۰۸،[۱۰] پلیس سلطنتی تایلند در همکاری با مقامات آمریکایی بوت را در بانکوک، تایلند دستگیر کرد.[۱۳] سفیر آمریکا، درخواست استرداد او را تحت قانون استرداد بین پادشاهی تایلند و ایالات متحده آمریکا ارائه کرد که این درخواست نهایتاً به‌واسطه فرمان دادگاه عالی تایلند در اوت ۲۰۱۰ تأیید شد.[۳] پیش از استرداد او به آمریکا در نوامبر ۲۰۱۰، او اطمینان خود را از این‌که دادرسی در آمریکا نهایتاً به تبرئه او ختم خواهد شد، اظهار کرد اما این اتفاق نیفتاد.[۱۴][۱۵][۱۶] از ژانویه ۲۰۱۱ تا ژوئن ۲۰۱۲ بوت در مرکز تأدیبی کلانشهری نیویورک زندانی بود.[نیازمند منبع] پس از دادرسی، او در ۵ آوریل ۲۰۱۲ توسط قاضی آمریکایی به ۲۵ سال حبس محکوم شد و در ژوئن ۲۰۱۲ به ندامتگاه آمریکا در ماریون، ایلینوی منتقل شد.[۱۷][۱۸][۱۹][۲۰]
در رسانه‌ها
[ویرایش]در سال ۲۰۰۵، فیلم ارباب جنگ، بر اساس نیت آشکار، حداقل در قسمتی، دربارهٔ گذشته زندگی شخصی بوت و فعالیت‌های بازار سیاه او ساخته شد.[۸][۱۴][۲۱][۲۲][۲۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ «Viktor Bout Extradited to the United States to Stand Trial on Terrorism Charges». وزارت دادگستری ایالات متحده آمریکا. ۱۷ نوامبر ۲۰۱۰.
- ↑ «U.S. Announces New Indictment Against International Arms Dealer Viktor Bout and American Co-Conspirator for Money Laundering, Wire Fraud, and Conspiracy» (PDF). اتهامیه رسمی. United States Department of Justice. ۱۷ فوریه ۲۰۱۰. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۵.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «Appeal Court verdict on the extradition of Bout». چندرسانه‌ای ملت. ۱ سپتامبر ۲۰۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۵.
- ↑ «Russian Viktor Bout convicted over Colombian arms dea». The Guardian، Associated Press. ۲ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «Viktor Bout guilty of Colombian rebel arms deal». بی‌بی‌سی. ۲ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ روسیه و آمریکا دو زندانی خود را مبادله کردند مهرنیوز ۱۹ آذر ۱۴۰۱
- ↑ «Victor Bout's Personal Website, FAQ». Victorbout.com - Personal website. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئن ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۵.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ «Flying Anything to Anybody». The Economist. ۱۸ دسامبر ۲۰۰۸.
- ↑ Бут, Виктор
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ «Revealed: trap that lured the merchant of death». The Guardian، The Observer. ۹ مارس ۲۰۰۸.
- ↑ «'Lord of war' arms trafficker arrested». The Guardian. ۷ مارس ۲۰۰۸.
- ↑ «Viktor Bou». BBC Profile.
- ↑ «INTERPOL praises international co-operation behind arrest of suspected international arms dealer by Thai Police». انتشار رسانه‌ای اینترپل. ۷ مارس ۲۰۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ مارس ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۸ آوریل ۲۰۱۵.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ «Arms Suspect Vows to Win Case in U.S. After Extradition Order». The New York Times. ۲۱ اوت ۲۰۱۰.
- ↑ «Россия хочет заполучить "оружейного барона" Бута, которого отправляют на суд в США». نیوزرو. ۲۰ اوت ۲۰۱۰.
- ↑ «Profile: Viktor Bout». BBC News. ۲ نوامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «Inmate Locator». Federal Bureau of Prisons. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۱.
- ↑ «'Merchant of Death' Viktor Bout sentenced to 25 years».
- ↑ «International Arms Dealer Viktor Bout Sentenced in Manhattan Federal Court to 25 Years in Prison for Terrorism Crimes» (PDF). گفتگوی خبری، وکیل ایالات متحده، بخش جنوبی نیویورک. ۵ آوریل ۲۰۱۲. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۳ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۵.
- ↑ «Victor Bout delivered to Marion Prison». صدای روسیه. ۲۰ ژوئن ۲۰۱۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژوئیه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۵.
- ↑ «Trapping the Lord of War, The Rise and Fall of Viktor Bout». spiegel.de. ۶ اکتبر ۲۰۱۰. صص. قسمت یک.
- ↑ «Thailand holds 'top arms dealer'». BBC. ۱۶ مارس ۲۰۰۸.
- ↑ «Guns Are Evil. Everybody Should Have One». The New York Times. ۱۶ سپتامبر ۲۰۰۵.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Viktor Bout». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۵.
- «Viktor_Bout». دریافت‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۵.[پیوند مرده]
- اسپرانتیستهای اهل روسیه
- افراد استرداد شده به ایالات متحده
- افراد اوکراینیتبار اهل تاجیکستان
- افراد روس اوکراینیتبار
- افراد زنده
- افسران نیروی زمینی اتحاد شوروی
- اهالی دوشنبه، تاجیکستان
- رئیسان تبهکاران اهل روسیه
- زادگان ۱۹۶۷ (میلادی)
- زندانیان و بازداشت شدگان توسط دولت فدرال ایالات متحده آمریکا
- قاچاق اسلحه
- کارآفرینان اهل روسیه
- مجرمان سده ۲۱ (میلادی)
- محکومان به جرم قاچاق اسلحه