ویلی مسرشمیت
ویلهلم امیل مسرشمیت | |
---|---|
زادهٔ | ۲۶ ژوئن ۱۸۹۸ |
درگذشت | ۱۵ سپتامبر ۱۹۷۸ |
ملیت | آلمان |
آثار برجسته | طراح هواپیما |
ویلهلم امیل مسرشمیت معروف به ویلی مسرشمیت (به آلمانی: Willy Messerschmitt) (۲۶ ژوئن ۱۸۹۸، فرانکفورت - ۱۵ سپتامبر ۱۹۷۸، مونیخ) طراح هواپیمای آلمانی بود. مهمترین طراحی ویلی مسرشمیت، طراحی هواپیمای جنگنده مسرشمیت باف ۱۰۹ بود که به مهمترین جنگنده آلمان نازی در طول جنگ جهانی دوم تبدیل شد. وی شرکتی را با نام مسرشمیت پایهگذاری کرد که پیش از پایان جنگ جهانی دوم توانست نخستین موتور جت جهان را با همکاری شرکت هانکل طراحی و بر روی هواپیما نصب کند. هواپیمای مسرشمیت امئی ۲۶۲ نخستین هواپیمای جنگنده با موتور جت بود.
اوایل زندگی
[ویرایش]او در فرانکفورت، پسر باپتیست فردیناند مسرشمیت (1858-1916) و همسر دومش، آنا ماریا شالر (1867-1942) به دنیا آمد.[۱] [۲]
اولین طراحی گلایدر و جنگ جهانی اول
[ویرایش]مسرشمیت در جوانی با فردریش هارت، پیشگام گلایدر آلمانی دوست شد. هارت در سال 1914 به ارتش آلمان پیوست و زمانی که در جنگ نبود، مسرشمیت به کار بر روی یکی از طرح های هارت، یعنی گلایدر S5 ادامه داد. در سال 1917، مسرشمیت خود برای خدمت سربازی ثبت نام کرد. پس از جنگ، این دو دوباره متحد شدند و به همکاری خود ادامه دادند، در حالی که مسرشمیت تحصیل در دانشکده فنی مونیخ را آغاز کرد و هارت در هواپیماسازی باواریا یا بیافدابلیو (Bayerische Flugzeugwerke - BFW) هواپیما ساخت. گلایدر S8 که آنها با هم در سال 1921 طراحی و ساختند، یک رکورد جهانی (البته غیررسمی) را شکست و آنها برای مدتی همکاری خود را با یک مدرسه پرواز آغاز کردند. در همان سال، اولین هواپیمای کاملاً طراحی شده توسط مسرشمیت پرواز کرد - گلایدر S9.
آغاز کار
[ویرایش]در سال 1923 مسرشمیت از موسسه فناوری مونیخ فارغ التحصیل شد. در همان سال هارت و مسرشمیت با هم اختلاف پیدا کردند و راه خود را از هم جدا کردند و مسرشمیت شرکت هواپیماسازی خود را در آگسبورگ تأسیس کرد.[1] در ابتدا، مسرشمیت گلایدر ساخت، اما در عرض دو سال از طریق موتور گلایدر به هواپیماهای کوچک موتوری - انواع ورزشی و توری - پیشرفت کرد. این طرحها در طرحهای ام ۱۷ و ام ۱۸ و به اوج خود رسید.
محاکمه
[ویرایش]ویلهلم امیل مسرشمیت پس از جنگ جهانی دوم به خاطر آنچه همکاری با نازیها گفته میشد به اعدام محکوم شد اما پس از گذراندن دو سال از محکومیت زندانش آزاد گشت و باردیگر به مدیریت در شرکت مسرشمیت بازگشت. وی در سال ۱۹۷۸ در بیمارستانی در مونیخ درگذشت.
منابع
[ویرایش]- ↑ Ebert, Hans J., Johann B. Kaiser, & Klaus Peters. (1992). Willy Messerschmitt - Pionier der Luftfahrt und des Leichtbaues: eine Biographie. Koblenz: Bernard & Graefe, p. 14. ISBN 978-3763761036
- ↑ Hessian biography. Prof. Dr.-Ing. E.h. Wilhelm Messerschmitt.Uni-Marburg.de (in German)
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «ویلیام امیل ماسرشمیت». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ مهٔ ۲۰۱۱.
- اهالی فرانکفورت آم ماین
- اهالی هسن-ناساو
- بنیانگذاران شرکت اهل آلمان
- دانشآموختگان دانشگاه فنی مونیخ
- درگذشتگان ۱۹۷۸ (میلادی)
- دریافتکنندگان صلیب شوالیه لیاقت در جنگ
- زادگان ۱۸۹۸ (میلادی)
- صنعتگران اهل آلمان
- طراحان هواگرد
- فرماندهان دریافتکننده نشان افتخار شایستگی جمهوری فدرال آلمان
- فرماندهان شوالیه نشان افتخار شایستگی جمهوری فدرال آلمان
- مسرشمیت
- مهندسان هوافضا اهل آلمان
- کارآفرینان سده ۲۰ (میلادی) اهل آلمان
- کارآفرینان اهل فرانکفورت
- همدستان آلمان نازی
- نظامیان آلمانی در جنگ جهانی اول