وزارت امور خارجه (ایران)
 نشان رسمی وزارت امور خارجه | |
 ساختمان شماره ۹ وزارت امور خارجه | |
| دید کلی سازمان | |
|---|---|
| بنیان‌گذاری | ۲۳ مهر ۱۲۰۰ خورشیدی (۲۰۳ سال پیش) [۱] |
| گونهٔ سازمان | وزارتخانه |
| حوزهٔ قدرت | ایران |
| ستاد | میدان مشق، تهران |
| بودجه سالانه | ۴ هزار میلیارد تومان (۱۴۰۰)[۲] |
| وزیر مسئول | |
| سازمان بالادست | دولت جمهوری اسلامی ایران |
| وبگاه | |
| این مقاله بخشی از رشته مقالات دربارهٔ سیاست در ایران است |
| نظام جمهوری اسلامی ایران |
|---|
 |
| قانون اساسی |
|
|
وزارت امور خارجه یکی از ۱۹ وزارتخانه دولت ایران است و در کنار شورای عالی امنیت ملی وظیفه رسیدگی به امور بین‌المللی کشور را به عهده دارد. اولین وزیر امور خارجه ایران میرزا عبدالوهاب نشاط اصفهانی بود که از سال ۱۸۲۱ تا ۱۸۲۳ میلادی خدمت می‌کرد. سید عباس عراقچی از ۳۱ مرداد ۱۴۰۳ وزیر امور خارجه ایران است.[۳] [۴][۵]
وزیر امور خارجه
[ویرایش]
- سید عباس عراقچی از مرداد ۱۴۰۳.
سفرای ایران در مجامع بین‌المللی
[ویرایش]- سفیر ایران در سازمان ملل متحد نیویورک (امیرسعید ایروانی)
- سفیر ایران در یونسکو پاریس(؟)
- سفیر ایران در فائو رم (رسول زارع )
- سفیر ایران در مقر سازمان ملل متحد در ژنو (علی بحرینی)
- سفیر ایران در سازمان همکاری اسلامی جده (محمد حسن شیخ‌الاسلامی)[۶]
- سفیر ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی وین (محسن نذیری‌اصل)
- سفیر ایران در اتحادیه اروپا بروکسل (محمدعلی رباط جزی)[۷]
- سفیر ایران در سازمان منع سلاح شیمیایی لاهه (هادی فرجوند)
- سفیر ایران در سازمان ملل در کنیا نایروبی (علی غلامپور[۸])
- سفیر ایران در اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا "ASEAN" (محمد بروجردی[۹])
- سفیر ایران در سازمان جهانی گردشگری مادرید (رضا زبیب)
- سفیر ایران در سازمان بین‌المللی دریانوردی لندن (علی متین‌فر)
- سفیر ایران در سازمان ملل در اسکاپ بانکوک (ناصرالدین حیدری[۱۰])
- سفیر ایران در سازمان بین‌المللی هوانوردی (فرهاد پرورش)
سفیران
[ویرایش]نمایندگی‌های داخل کشور
[ویرایش]
وزارت امور خارجه برای تسهیل امور ایرانیان و تجار و ترددهای مرزی در چند استان مرزی کشور نمایندگی وزارت امور خارجه دایر نموده‌است که عبارتند از:
اردبیل، مشهد، بیرجند، کرمانشاه، قزوین، کیش، قم (امور طلاب و طلبه‌های خارجی)، اصفهان، بوشهر، یزد، ساری، تبریز، کرمان ، شیراز و لارستان
کارمندان
[ویرایش]کارمندان وزارت خارجه بر اساس اساسنامه مصوب ۱۳۴۷ بر دو گروه تقسیم می‌شوند:
- اداری (خدمات و پشتیبانی)
- سیاسی
رسته سیاسی
[ویرایش]بر اساس ماده سه مقررات استخدامی وزارت خارجه، کلیه کارمندان وزارت خارجه به دو رسته سیاسی و اداری تقسیم می‌شوند. ورود به رسته اداری شرایط خاصی ندارد ولی بر اساس ماده پنج اساسنامه، شرط ورود به رسته سیاسی؛ داشتن لیسانس یا بالاتر در یکی از رشته‌های علوم سیاسی و بین‌المللی، حقوق بین‌الملل و اقتصاد بین‌الملل، نداشتن تابعیت اکتسابی ایران، نداشتن همسر خارجی یا همسری که دارای تابعیت اکتسابی باشد، و علاوه بر اینها شرکت در امتحان کتبی و کسب معدل و انجام مصاحبه جهت آزمون فن بیان و وضع ظاهر و شخصیت.
مدیریت
[ویرایش]بر اساس مفاد ماده ۲۲ اساسنامه وزارت خارجه، مدیران کل و روسای ادارات از بین کارمندان رسته سیاسی که به مقام سفارت رسیده باشند؛ انتخاب می‌شوند و سرپرستان ادارات باید حداقل مقام رایزن دوم باشند. میزان سوابق مورد نیاز برای تغییر مقام‌های سیاسی در وزارت خارجه: وابستگی به دبیر سومی دو سال؛ دبیر سومی به دبیر دومی سه سال؛ دبیر دومی به دبیر اولی سه سال؛ دبیر اولی به رایزن سومی سه سال؛ رایزن سومی به رایزن دومی سه سال؛ رایزن دومی به رایزن یکمی سه سال؛ برای عبور از رایزن یکمی به درجه سفیر سه سال و با تصویب شورای معاونین و موافقت وزیر. برای ورود به هر یک از مدارج فوق نیاز به آزمون و بررسی سوابق و صلاحیت‌ها است.[۱۱]
اساسنامه
[ویرایش]اساسنامه وزارت خارجه از دوره قاجار تا اواخر دوره محمدرضاشاه پهلوی، سه بار تجدید و اصلاح شده اما از آن زمان تاکنون هیچگونه تغیری نکرده‌است و اساسنامه و عملکرد فعلی بر پایه همان اساسنامه دوره پهلوی است.[۱۲]
نشان و پرچم وزارت امور خارجه
[ویرایش]در مهر ۱۳۹۹ و در آستانهٔ دویستمین سال تأسیس وزارت امور خارجهٔ ایران، از نشان و پرچمی که برای این وزارتخانه طراحی شده‌است رونمایی شد. نشان وزارت امور خارجه برگرفته از نشان شمسه و نشان رسمی ایران است.[۱۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]نگارخانه
[ویرایش]-
نمایی از ساختمان وزارت امور خارجه -
نمایی از ساختمان وزارت امور خارجه -
ساختمان وزارت امور خارجه -
خیابان ملل متحد و میدان مشق
منابع
[ویرایش]- ↑ "تاریخ وزارت امور خارجه ایران". Tebyan (به فارسی). 9 October 2016. Archived from the original on 3 September 2021. Retrieved 3 September 2021.
- ↑ «ردیف بودجه عجیب چند هزار میلیاردی در وزارت امور خارجه». خبرگزاری دانشجو. ۱۵ آذر ۱۳۹۹.
- ↑ ««عراقچی» وزیر امور خارجه شد». ایسنا. ۲۰۲۴-۰۸-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۹-۱۲.
- ↑ فردا، رادیو (۲۰۲۳-۰۵-۰۷). «پایگاه‌های اینترنتی وزارت خارجه ایران از دسترس خارج شد؛ اعلامیه یک گروه هکری در این باره». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۰۸.
- ↑ «یک گروه هکری سامانه‌های وزارت امور خارجه ایران را از دسترس خارج کرد». صدای آمریکا. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۰۸.
- ↑ https://www.isna.ir/news/1402092920762/نماینده-دائم-ایران-در-سازمان-همکاری-اسلامی-معرفی-شد
- ↑ «نماینده ایران در اتحادیه اروپا استوارنامه خود را تقدیم کرد». خبرگزاری مهرنیوز. ۲۵ آبان ۱۴۰۳.
- ↑ https://kenya.mfa.gov.ir/
- ↑ «تقدیم استوارنامه سفیر جمهوری اسلامی ایران به دبیرکل آسه آن». سفارت جمهوری اسلامی ایران، جاکارتا. ۲۵ دی ۱۴۰۲.
- ↑ «تقدیم اعتبارنامه و دیدار سفیر و نماینده دائم کشورمان با خانم آلیس جابانا، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد و دبیر اجرایی کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان». سفارت جمهوری اسلامی ایران، بانکوک. ۲ فروردین ۱۴۰۳.
- ↑ «مقررات تشکیلاتی، استخدامی، مالی و انضباطی وزارت امور خارجه». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۱۴.
- ↑ «وزارت امورخارجه ایران و نخستین وزیر امورخارجه». پژوهشهای ایرانی. دریای پارس. پارامتر
|پیوند=ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ «در آستانهٔ دویستمین سالگرد تأسیس، نشان و پرچم وزارت خارجه رونمایی شد». روزنامهٔ آلیک. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۹ مهر ۱۳۹۹.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- وبگاه وزارت امور خارجه
- چگونگی شکل‌گیری وزارت خارجه در ایران مؤسسهٔ مطالعات و پژوهشهای سیاسی
| آفریقا | | |
|---|---|---|
| آمریکا | ||
| آسیا | اسرائیل • افغانستان (روابط تجاری) • پاکستان • تاجیکستان • ترکمنستان • ازبکستان • تایلند • ترکیه • چین • مالزی • ژاپن • کره شمالی • هند • قزاقستان • کره جنوبی • اندونزی • تایوان • ویتنام • مصر • لیبی • مراکش • کویت • امارات • بحرین • سوریه • عراق • یمن • عربستان سعودی • قطر • تونس • الجزایر • لبنان • عمان • اردن | |
| اروپا | آلبانی • ایتالیا • بریتانیا • بلاروس • سوئیس • کوزوو • ارمنستان • جمهوری آذربایجان • روسیه • واتیکان • گرجستان (تاریخچه) • قبرس • صربستان • اوکراین • رومانی • مجارستان • لهستان • آلمان • هلند • دانمارک • فنلاند • فرانسه • سوئد • سوئیس • بلژیک• اتریش • اسپانیا • نروژ • استونی • لیتوانی • لتونی • پرتغال • چک • کرواسی • بوسنی و هرزگوین • واتیکان • یونان | |
| اقیانوسیه | ||
| پیشین | ||
| چندجانبه | ||
| نهادهای مرتبط | ||
| جستارهای وابسته | ||
