نینمادا
| نینمادا | |
|---|---|
افسونگر مار الهی | |
| عضوی از شاسوراتو | |
| اطلاعات شخصی | |
| خواهر و برادر | نینازو |
نینمادا نامی بود که به دو خدایی بین‌النهرینی اشاره می‌کرد، یک خدا و یک الهه.
شخصیت
[ویرایش]نام نینمادا در زبان سومری به معنای «سَرور سرزمین» یا «بانوی سرزمین» است.[۱] واژه نین از نظر گرامری خنثی است و هم در نام خداییان ماده (نینیسینا، نینکاسی، نینمنا) و هم نر (نینگیرسو، نینازو، نینگیشزیدا) دیده می‌شود.[۲] حدود چهل درصد از خداییان سومری آغازین چنین نام‌هایی داشتند (از جمله خدایان شهرها)، اما به جز آنها، خدمتکاران و فرزندان خداییان اصلی نیز این واژه را در نام خود داشتند.[۳]
به نظر جرمایا پیترسون، وضعیت نینمادا در جایگاه برادر نینازو ممکن است نشانه در ارتباط بودن او با جهان زیرین باشد.[۴] او همچنین یادآوری می‌کند در رونوشت‌های مختلف فهرست خدای نیپور، نینمادا جایگزین نینگیشزیدا می‌شود.[۵]
ارتباط با سایر خدایان
[ویرایش]اساطیر
[ویرایش]نینمادا در اسطوره چگونه غله به سومر آمد در کنار نینازو ظاهر می‌شود.[۶] در این مورد، او خدایی نر است.[۷] در این مورد او را خداییِ مذکر می‌دانند.[۷] در آغاز اسطوره، انلیل رشد دانه‌های تازه ایجاد شده را به کوههای دور شمالی محدود می‌کند.[۶] نینازو می‌خواهد آن را برای سومری‌های ساکن جنوب بیاورد.[۶] از آنجایی که او اجازهٔ این کار را ندارد، نینمادا به او توصیه می‌کند که از خدای خورشید اوتو کمک بخواهد، اما از آنجایی که بقیه روایت حفظ نشده است، معلوم نیست که او چگونه به آنها کمک کرده و محصول در نهایت از چه راهی به سومر رسیده است.[۸] فرانس ویگرمن خاطرنشان می‌کند که به نظر می‌رسد اطلاعات مربوط به غلات که در این اسطوره حفظ شده با نتایج باستان‌شناسانی مطابقت دارد، زیرا چنین فرض می‌شود که غلات و حبوبات خانگی‌شده از اصطلاحاً کناره‌های تپه‌ای اطراف منطقه به بین‌النهرین رسیده‌اند.[۹]
نینمادا به عنوان یکی از هفت یاور نینماه در اسطوره انکی و نینماه و در کنار نینیما، شوزیانا، نینشار، نینموگ، مومودو و نینیگینا ظاهر می‌شود.[۱۰] در این متن، همه آنها به عنوان الهه‌های خُردِ زایش درک می‌شوند.[۱۱] یاران نینماه را می‌توان مجموعاً شاسوراتو نامید.[۱۲][۱۳] این اصطلاح از šassūru، «رحم»، مشتق شده که وام‌واژه‌ای سومری در اکدی است.[۱۴] در یک فهرست خدای اوگاریتی، آنها با هوتنا و هوتلورای هوریان و کوثرات محلی برابری می‌کنند.[۱۴] گروه دوم در ماری نیز شناخته می‌شد، جایی که نامشان Kûšarātum بود.[۱۴] نام آنها از ریشهٔ سامی کشر، «ماهر بودن»، گرفته شده است.[۱۴]
پانویس
[ویرایش]- ↑ Cavigneaux & Krebernik 1998, p. 462.
- ↑ Asher-Greve & Westenholz 2013, pp. 6-7.
- ↑ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 7.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Peterson 2009, p. 56.
- ↑ Peterson 2009, p. 55.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Chen 2013, p. 90.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Katz 2003, p. 436.
- ↑ Katz 2006, p. 115.
- ↑ Wiggermann 2011, p. 670.
- ↑ Lambert 2013, p. 337.
- ↑ Lambert 2013, p. 506.
- ↑ Stol 2000, pp. 80-82.
- ↑ Archi 2013, p. 19.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ ۱۴٫۳ Archi 2013, p. 14.
منابع
[ویرایش]- Archi, Alfonso (2013). "The Anatolian Fate-Goddesses and their Different Traditions". Diversity and Standardization. De Gruyter. doi:10.1524/9783050057576.1.
- Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G. (2013). Goddesses in Context: On Divine Powers, Roles, Relationships and Gender in Mesopotamian Textual and Visual Sources (PDF). ISBN 978-3-7278-1738-0.
- Cavigneaux, Antoine; Krebernik, Manfred (1998), "Nin-mada", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-05-15
- Chen, Y. S. (2013). The Primeval Flood Catastrophe: Origins and Early Development in Mesopotamian Traditions. Oxford University Press. doi:10.1093/acprof:oso/9780199676200.001.0001. ISBN 978-0-19-967620-0.
- George, Andrew R. (1993). House most high: the temples of ancient Mesopotamia. Winona Lake: Eisenbrauns. ISBN 0-931464-80-3. OCLC 27813103.
- Katz, Dina (2003). The Image of the Netherworld in the Sumerian Sources. Bethesda, MD: CDL Press. ISBN 1-883053-77-3. OCLC 51770219.
- Katz, Dina (2006). "Appeals to Utu in Sumerian Narratives". Approaches to Sumerian Literature. BRILL. doi:10.1163/9789047410683_009.
- Lambert, Wilfred G. (2013). Babylonian creation myths. Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns. ISBN 978-1-57506-861-9. OCLC 861537250.
- Peterson, Jeremiah (2009). God lists from Old Babylonian Nippur in the University Museum, Philadelphia. Münster: Ugarit Verlag. ISBN 3-86835-019-5. OCLC 460044951.
- Simons, Frank (2018). "The Goddess Kusu". Revue d'assyriologie et d'archéologie orientale. CAIRN. 112 (1): 123–148. doi:10.3917/assy.112.0123. ISSN 0373-6032.
- Stol, Marten (2000). Birth in Babylonia and the Bible: Its Mediterranean Setting. Cuneiform Monographs. Brill Styx. ISBN 978-90-72371-89-8. Retrieved 2022-07-24.
- Such-Gutiérrez, Marcos (2005). "Untersuchungen zum Pantheon von Adab im 3. Jt". Archiv für Orientforschung (به آلمانی). Archiv für Orientforschung (AfO)/Institut für Orientalistik. 51: 1–44. ISSN 0066-6440. JSTOR 41670228. Retrieved 2022-05-15.
- Wiggermann, Frans A. M. (1998), "Nin-azu", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2022-05-15
- Wiggermann, Frans A. M. (1997). "Transtigridian Snake Gods". In Finkel, I. L.; Geller, M. J. (eds.). Sumerian Gods and their Representations. ISBN 978-90-56-93005-9.
- Wiggermann, Frans A. M. (2011). "Agriculture as Civilization: Sages, Farmers, and Barbarians". Oxford Handbooks Online. Oxford University Press. doi:10.1093/oxfordhb/9780199557301.013.0031.