پرش به محتوا

نقشه فرهنگی جهان از اینگلهارت - ولزل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نقشه فرهنگی جهان از اینگلهارت – ولزل (به انگلیسی: Inglehart–Welzel cultural map of the world)؛ یک طرح پراکندگی است که توسط دانشمندان علوم سیاسی: رونالد اینگلهارت و کریستین ولزل بر اساس یافته‌های پیمایش ارزش‌های جهانی و پیمایش ارزش‌های اروپایی ایجاد شده‌است.[۱]

ارزش‌های فرهنگی پیوند مشابهی را در دو بُعد میان جوامع متفاوت نشان می‌دهد: ارزش‌های سنتی در برابر سکولار - عقلانی در محور عمودی y و بقا در برابر ارزش‌های خودبیان‌گری در محور افقی x. حرکت رو به بالا در این نقشه بیانگر تغییر از ارزش‌های سنتی به ارزش‌های سکولار - منطقی و حرکت به سمت راست بیانگر تغییر از ارزش‌های بقا به ارزش‌های خودبیان‌گری است.

به گفته نویسندگان: «این دو بُعد، بیش از ۷۰ درصد واریانس بین ملی را در تحلیل عاملی ده شاخص توضیح می‌دهد - و هر یک از این موارد ابعاد به شدت با نمرات جهت‌گیری مهم دیگر همبسته است.»[۲]

نویسندگان تأکید می‌کنند عامل تعیین‌کننده «وضعیت اقتصادی و اجتماعی»، تنها مکان یک کشور نیست زیرا «میراث تاریخی مذهبی و فرهنگی» آنجا نیز عاملی مهم است.[۳]

مقادیر

[ویرایش]

اینگلهارت و ولزل با تجزیه و تحلیل داده‌های پیمایش ارزش‌های جهانی ادعا می‌کنند دو بُعد عمدهٔ تنوع بین‌فرهنگی در جهان وجود دارد:

  1. محور x: ارزش‌های بقا در برابر ارزش‌های خودبیان‌گری
  2. محور y: ارزش‌های سنتی در برابر ارزش‌های سکولار - منطقی.[۲]

نقشه نموداری است که در آن کشورها بر اساس نمرات خود برای دو مقدار ترسیم شده در محور x (ارزش‌های بقا در برابر ارزش‌های خودبیان‌گری) و محور y (ارزش‌های سنتی در برابر ارزش‌های سکولار - منطقی)[۲] نشان داده می‌شوند و اینکه همه جوامع در این دو بُعد واقع شده‌اند. خوشه‌ها، ارزش‌های مشترک کشورها را نشان می‌دهند و نه نزدیکی جغرافیایی آنها را.[۲]

ارزش‌های سنتی بر اهمیت دین، روابط والدین و فرزندان، اقتدار، استانداردهای مطلق و احترام به ارزش‌های سنتی خانواده تأکید می‌کند. افرادی که به این ارزش‌ها باورمندند، طلاق، سقط جنین، مرگ آسان (مرگ بیماران لاعلاج) و خودکشی را نیز رد می‌کنند. جوامعی که از این ارزش‌ها استقبال می‌کنند دارای سطوح بالایی از غرور ملی و چشم‌انداز ملی‌گرایانه هستند.[۲]

ارزش‌های سکولار - عقلانی در برابر اولویت‌های ارزش‌های سنتی قرار دارند. جوامعی که از این ارزش‌ها استقبال می‌کنند تأکید کمتری بر دین، ارزش‌های سنتی خانوادگی و اقتدار دارند. تقریباً در چنین جوامعی، طلاق، سقط جنین، مرگ آسان (مرگ بیماران لاعلاج) و خودکشی پذیرفته شده‌است.[۲]

جابجایی از ارزش‌های سنتی به ارزش‌های سکولار - منطقی توسط انگلبرکت و نیگرن چنین شرح داده شده‌است: جایگزینی دین و خرافات با علم و دیوان سالاری به عنوان اساس رفتار و روابط اقتدار در یک جامعه.[۳]

ارزش‌های بقا بر امنیت اقتصادی و فیزیکی تأکید می‌کنند.[۲] آنها با چشم‌اندازی نسبتاً قوم‌گرا و سطوح پایین اعتماد و مدارا مرتبط هستند.

ارزش‌های خودبیان‌گری اولویت بالایی برای رفاه ذهنی، ابراز وجود و کیفیت زندگی دارد.[۲] برخی از ارزش‌ها که در جوامعی که از این ارزش‌ها استقبال می‌کنند بیشتر رایج است شامل حفاظت از محیط زیست، مدارای بیشتر با بیگانگان، همجنسگرایان و لزبین و برابری جنسیتی، افزایش تقاضا برای مشارکت در تصمیم‌گیری در زندگی اقتصادی و سیاسی (خودمختاری و آزادی از قدرت مرکزی)، اعتماد بین‌فردی، اعتدال سیاسی و تغییر ارزش‌های تربیتی کودک از تأکید بر کار سخت به سوی تخیل و مدارا.[۲]

تغییر از ارزش‌های بقا به خودبیان‌گری همچنین بیانگر گذار از جامعه صنعتی به جامعه پساصنعتی و نیز پذیرش ارزشهای دموکراتیک است.[۲][۴]

خوشه‌ها

[ویرایش]

در نقشه نسخه ۲۰۱۷، کشورها به ۹ دسته تقسیم شده بودند: انگلیسی زبان، آمریکای لاتین، کاتولیک اروپا، پروتستان اروپا، آفریقایی - اسلامی، بالتیک، آسیای جنوبی، ارتدکس و خوشه کنفوسیوس.[۵] در مطالعات پیشین، خوشه آفریقایی - اسلامی به دو (خوشه آفریقا و خوشه اسلامی) تقسیم شد و کشورهای بالتیک خوشه خود را نداشتند.[۶]

یکی دیگر از راه‌های پیشنهاد شده برای خوشه‌بندی جوامع، میزان ثروت مادی است که جوامع فقیرتر در انتهای هر دو محور و ثروتمندترها در بالا قرار می‌گیرند.[۷]

پانویس

[ویرایش]
  1. «JOINT EVS/WVS 2017-2021 DATASET». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۱.
  2. ۲٫۰۰ ۲٫۰۱ ۲٫۰۲ ۲٫۰۳ ۲٫۰۴ ۲٫۰۵ ۲٫۰۶ ۲٫۰۷ ۲٫۰۸ ۲٫۰۹ رونالد اینگلهارت; کریستین ولزل. "نقشه فرهنگی پیمایش ارزش‌های جهان". WVS. Archived from the original on October 19, 2013. Retrieved 6 October 2014.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Kjell Engelbrekt; Bertil Nygren (18 March 2014). Russia and Europe: Building Bridges, Digging Trenches. Routledge. p. 32. ISBN 978-1-136-99201-8.
  4. Serena Simoni (29 May 2013). Understanding Transatlantic Relations: Whither the West?. Routledge. p. 1. ISBN 978-1-136-47695-2.
  5. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام :0 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. روبرت وست‌وود; گاوین جک; فرزاد خان; مایکل فرنکل (2014). روابط مرکزی و مطالعات سازمانی. پالگریو مک‌میلان. pp. 64–65. ISBN 978-1-137-30905-1.
  7. رونالد اینگلهارت; کریستین ولزل (۲۰۰۵). نوسازی، تغییر فرهنگی و دموکراسی: دنباله توسعه انسانی. انتشارات دانشگاه کمبریج. p. 57. ISBN 978-1-139-45988-4.

پیوند به بیرون

[ویرایش]