پرش به محتوا

نبرد زائویانگ-ایچانگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نبرد زائویانگ-ایچانگ

سربازان ژاپنی در نبرد زائویانگ-ایچانگ[۱]
تاریخ۱ مه – ۱۸ ژوئن ۱۹۴۰
موقعیت
نتایج پیروزی ژاپن[۲][۳][۴][۵]
طرف‌های درگیر
 جمهوری چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲)  امپراتوری ژاپن
فرماندهان و رهبران
جمهوری چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲) Li Zongren
جمهوری چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲) Zhang Zizhong [۶]
امپراتوری ژاپن Waichiro Sonobe[۶]
قوا
350,000[۷] IJA 11th Army[۷]
200 tanks[۸]
100 aircraft[۸]
1st China Expeditionary Fleet[۸]
تلفات و خسارات

Japanese records:

  • ۶۰٬۰۰۰ کشته و زخمی
  • ۸۱ توپخانه به غنیمت گرفته شده
  • ۷۲۷اسلحه‌های خودکار به غنیمت گرفته شده
  • 12,557 rifles captured[۷]

Chinese records: 11,000 کشته[۹]

طبق پرونده‌های محرمانه ژاپن:

  • ۲٬۷۰۰ کشته
  • ۷٬۸۰۰ زخمی[۷]
  • ده‌ها هزار[۱۰]

نبرد زائویانگ-ایچانگ (انگلیسی: Battle of Zaoyang–Yichang) یکی از ۲۲ درگیری اصلی بین ارتش انقلابی ملی (NRA) و نیروی زمینی امپراتوری ژاپن (IJA) در طول جنگ دوم چین و ژاپن بود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. http://dl.ndl.go.jp/info:ndljp/pid/1041952/106
  2. China. Hsüan ch'uan pu (1943). China After Five Years of War. Gollancz. p. 62.
  3. Bulletin of International News. Association for International Understanding. 1941. p. 1770.
  4. Philippine Magazine. Philippine Education Company. 1940. p. 62.
  5. Felix Reburreccion Hidalgo; Charles E. Griffith, jr. (1928). Philippine Magazine. Philippine Education Company. p. 62.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Frank وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ Central China area operation record 1937-1945 (PDF) (Report). Japanese Monograph. Vol. 179. Tokyo, Japan: Headquarters, نیروهای ارتش ایالات متحده در شرق دور و eighth U.S. Army, Office of the chief of military history department of the army. 21 December 1955. pp. 215–218. Retrieved 8 February 2018.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ 柯育芳. 枣宜会战述论(上).
  9. 文丰. 论蒋介石与枣宜会战.
  10. JACAR(Japan Center for Asian Historical Records)Ref.C11110494300、China General Army statistics in January 1941 (containing seven attached charts). From January 1941(National Institute for Defense Studies)

پیوند به بیرون

[ویرایش]