پرش به محتوا

نبردناو کلاس بیسمارک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اطلاعات کلی کلاس
نام:نبردناو کلاس بیسمارک
کاربران: نیروی دریایی آلمان
جایگزین:کلاس شارنهورست
جایگزین شده با:کلاس اچ (برنامه‌ریزی‌شده)
ساخت:۱۹۳۶–۱۹۴۱
در ماموریت:۱۹۴۰–۱۹۴۴
تکمیل شده:۲
از دست رفته:۲
مشخصات اصلی
نوع: نبردناو سریع
وزن:
  • بیسمارک:
    • ۴۱٬۷۰۰ تن (۴۱٬۰۰۰ تن بزرگ) بارگیری استاندارد
    • ۵۰٬۳۰۰ تن (۴۹٬۵۰۰ تن بزرگ) بیشینهٔ بارگیری
  • تیرپیتس:
    • ۴۲٬۹۰۰ تن (۴۲٬۲۰۰ تن بزرگ) بارگیری استاندارد
    • ۵۲٬۶۰۰ تن (۵۱٬۸۰۰ تن بزرگ) بیشینهٔ بارگیری
درازا:
  • ۲۴۱٫۶۰ متر (۷۹۲ فوت ۸ اینچ) (طول در سطح آب)
  • ۲۵۱ متر (۸۲۳ فوت ۶ اینچ) (طول کلی)
  • پهنا: ۳۶ متر (۱۱۸ فوت ۱ اینچ)
    آبخور: ۹٫۳۰ متر
    نیرومحرکه نصب شده:
    پیشرانه:
  • ۳ توربین بخار
  • ۳ پروانهٔ سه تیغه‌ای
  • سرعت: ۳۰ گره (۵۶ کیلومتر بر ساعت؛ ۳۵ مایل بر ساعت)
    برد:
    • بیسمارک: ۸٬۵۲۵ مایل دریایی (۱۵٬۷۸۸ کیلومتر؛ ۹٬۸۱۰ مایل) با سرعت ۱۹ گره (۳۵ کیلومتر بر ساعت؛ ۲۲ مایل بر ساعت)
    • تیرپیتس: ۸٬۸۷۰ مایل دریایی (۱۶٬۴۳۰ کیلومتر؛ ۱۰٬۲۱۰ مایل) با سرعت ۱۹ گره
    خدمه تکمیلی:
  • ۱۰۳ افسر
  • ۱٬۹۶۲ نفر پرسنل
  • قابل ارتقا به ۱۰۸ افسر و ۲٬۵۰۰ پرسنل در شرایط عملیاتی[۲]
    جنگ‌افزار:
    • ۸ × توپ ۳۸ سانتی‌متری (۴ × ۲)
    • ۱۲ × توپ ۱۵ سانتی‌متری (۶ × ۲)
    • ۱۶ × توپ ۱۰٫۵ سانتی‌متری (۸ × ۲)
    • ۱۶ × توپ ۳٫۷ سانتی‌متری (۸ × ۲)
    • ۲۰ × توپ ۲ سانتی‌متری (۲۰ × ۱)
    زره:
  • Bulkheads: ۲۲۰ میلیمتر (۸٫۷ اینچ)
  • کمربند: ۳۲۰ میلیمتر (۱۲٫۶ اینچ)
  • برجک‌های توپ: ۳۶۰ میلیمتر (۱۴٫۲ اینچ)
  • عرشه: ۱۰۰ تا ۱۲۰ میلیمتر (۳٫۹ تا ۴٫۷ اینچ)
  • هواپیماهای قابل حمل: ۴ × آرادو آر ۱۹۶
    تجهیزات هوانوردی: یک کاتاپولت

    نبردناو کلاس بیسمارک (به انگلیسی: Bismarck-class battleship) یک کلاس از کشتی‌های جنگی سریع شامل دو نبردناو تیرپیتس و بیسمارک بود که اندکی پیش از شروع جنگ جهانی دوم برای «کریگس‌مارینه» (نیروی دریایی آلمان نازی) ساخته شدند. این کشتی‌ها بزرگ‌ترین و توانمندترین کشتی‌های جنگی بودند که برای کریگس‌مارینه ساخته شده بود. آن‌ها دارای قابلیت جابه‌جایی با بیش از ۴۱۰۰۰ تُن وزن بودند و به‌طور معمول، دارای هشت توپ اصلی ۱۵ اینچی (۳۸ سانتی‌متری) و بیشینهٔ سرعت ۳۰ گره (۵۶ کیلومتر بر ساعت؛ ۳۵ مایل بر ساعت) بودند. ساخت بیسمارک در ژوئیهٔ ۱۹۳۶ آغاز و در سپتامبر ۱۹۴۰ تکمیل شد و ساخت تیرپیتس در اکتبر ۱۹۳۶ آغاز شد و کار ساخت آن در فوریهٔ ۱۹۴۱ به پایان رسید. این کشتی‌ها در پاسخ به ساخت نبردناوهای کلاس ریچلو فرانسه سفارش داده شدند. آن‌ها با در نظر گرفتن نقش سنتی درگیر شدن با کشتی‌های جنگی دشمن در آب‌های داخلی طراحی شدند، اگرچه فرماندهی نیروی دریایی آلمان تصور می‌کرد که از این کشتی‌ها برای حملات دوربرد به کشتی‌های بریتانیایی در اقیانوس اطلس استفاده کند. به این ترتیب، طراحی آن‌ها نشان‌دهندهٔ سردرگمی استراتژیک است که بر ساختار نیروی دریایی آلمان در دههٔ ۱۹۳۰ حاکم بود.

    منابع

    [ویرایش]
    1. ۱٫۰ ۱٫۱ Gröner, pp. 33–35.
    2. Gröner, p. 35.

    پیوند به بیرون

    [ویرایش]