مسینی
Ancient Messene
Αρχαία Μεσσήνη | |
|---|---|
 View of the ancient Asclepeion. | |
  Ancient Messene | |
| مختصات: ۳۷°۱۰٫۵′ شمالی ۲۱°۵۵٫۲′ شرقی / ۳۷٫۱۷۵۰°شمالی ۲۱٫۹۲۰۰°شرقی | |
| کشور | یونان |
| ناحیه | پلوپونز |
| شهرستان | مسنیا |
| بخش | Messini |
| مرکز بخش | Ithomi |
| ارتفاع | ۵ متر (۱۶ فوت) |
| بیشترین ارتفاع | ۸۰۰ متر (۲۶۰۰ فوت) |
| کمترین ارتفاع | ۱۱۹ متر (۳۹۰ فوت) |
| جامعه | |
| • جمعیت | ۱۹۶ (2011) |
| منطقهٔ زمانی | یوتی‌سی ۲:۰۰ (زمان) |
| • تابستانی (DST) | یوتی‌سی ۳:۰۰ (ساعت تابستانی) |
| کد پستی | 240 02 |
| تلفن | |
مِسینی یا مِسنه (یونانی: Μεσσήνη) که رسماً مسینی باستانی نام دارد، یک جامعه محلی (topiki koinotita) در شهرستان مسینی در منطقه مسینا و سرزمین پلوپونز کشور یونان است.[۲][۳]
بیشتر منطقه مسینی باستان شامل ویرانه‌های دولت‌شهر مِسِن از عصر کلاسیک است که توسط اپامینونداس در سال ۳۶۹ قبل از میلاد، پس از نبرد لئوکترا و اولین تهاجم تبیان به پلوپونز، بازسازی شد. [۴] اپامینوداس از همه خانواده‌هایی که در طول جنگ‌های طولانی با دولت سرکوبگر اسپارت، به بردگی گرفته شده بودند، دعوت کرد پس از شکست اسپارتی‌ها به زادگاه خود بازگردند و شهر مسینی را برایشان از نو ساخت. این مسینی جدید که ایجاد شد، همین مکانی است که امروزه به نام مسینی باستانی می‌شناسیم و بر روی خرابه‌های ایثما، شهری باستانی که در اصل متعلق به یونانیان آخایی بود، ساخته شده‌است.
در حال حاضر این ویرانه‌ها یک جاذبه تاریخی مهم هستند. بخش اعظم آن از نظر باستان‌شناسی حفاری شده و بخشی از آن برای مطالعه و بازدید عمومی و همچنین برای رویدادهای مختلف بازسازی یا حفظ شده‌است. سایت هرگز به‌طور کامل متروک نشد. دهکده کوچک ماوروماتی جایی در اطراف چشمه‌ای به نام کلپسیدرا وجود داشته و مسکونی بوده‌است.
تاریخ
[ویرایش]منبع باستانی اصلی دربارهٔ مسینی راهنمای یونان از پوسانیاس است که بین ۱۵۵ و ۱۶۰ میلادی از آن شهر بازدید کرده بود.[نیازمند منبع]
حفاری این سایت در ۱۰ آوریل ۱۸۲۹ با کمیسیون علمی فرانسوی اکسپدیشن مورئا، به سرپرستی گیوم آبل بلوئه، در پایان جنگ استقلال یونان آغاز شد.[۵]
حفاری‌های فعلی پتروس تملیس، که در سال ۱۹۸۶ مجوز حفاری را از شورای باستان‌شناسی آتن دریافت کرد، نشان می‌دهد که کاوش سیستماتیک سایت برای اولین بار توسط Themistoklis Sofoulis از انجمن باستان‌شناسی آتن در سال ۱۸۹۵ انجام شد. از آن زمان، تعدادی از باستان شناسان برجسته، مانند جورج اویکونوموس (در ۱۹۰۹ و ۱۹۲۵)، آناستاسیوس اورلاندوس (در سال ۱۹۵۷)، و حداقل حفاری فعلی پتروس تملیس (در سال ۱۹۸۶) مشارکت داشته‌اند.[۶] موزه ای از یافته‌های گسترده آنها در داخل دیوارهای شهر قدیمی ساخته شده‌است.[نیازمند منبع]
این سایت در سال ۲۰۱۱ جایزه اتحادیه اروپا برای میراث فرهنگی / جایزه اروپا نوسترا را دریافت[۷][۸]
مسانا در عصر برنز
[ویرایش]در طول عصر برنز، کاخی در پیلوس از نظر سیاسی و اقتصادی مسنیا را تحت کنترل داشت. لوح خطی B از آنجا، PY Cn 3، به منطقه‌ای به نام مزانا در یونانی با لهجه مسینی اشاره کرده.[۹] این منطقه در آن دوره ساحلی بدون شهر بود.[۱۰]
مسنه در زمان تبای
[ویرایش]بازسازی شهر
[ویرایش]
پس از شکست ارتش اسپارت در نبرد لئوکترا در بویوتیا، ۳۷۱ قبل از میلاد، مردم مسنیا بار دیگر علیه اربابان اسپارتی خود شورش کردند. این بار ژنرال پیروز، اپامینوداس، با ارتشی از وارد پلوپونسوس شد. اپامینوداس تصمیم گرفت با ساختن سه شهر مستحکم، مگالوپولیس و مانتینیا در آرکادیا و مسینا، از پلوپونسوس مستقلاً دفاع کند.[۱۱][۱۲]
پس از اقدامات لازم برای یاری گرفتن از خدایان، قربانی کردن و دعوت از ارواح حاکمان و قهرمانان گذشته برای زندگی در مسن، از جمله ملکه مسینی، Epaminondas، مهندسان ساختمان و صنعتگران از همه جا دعوت شدند تا شهر را از نو برسازند. در ۸۵ روز، ارتش‌ها و تبعیدیان ترکیبی که توسط مهندسان و صنعتگران هدایت می‌شدند، شهر محصور مسینی را تکمیل کردند. این شهر شامل کوه ایثما و زمین‌های کشاورزی و آذوقه کافی برای مقاومت در برابر محاصره نامحدود بود. این سیاست تقریباً بلافاصله توجیه شد. پس از خروج ارتش تبای، اسپارت‌ها تلاش کردند تا مسنیا را پس بگیرند ولی سپس شهر با مقدونی‌ها متحد شد. این بار مبارزه طولانی با اسپارت با فتح یونان توسط مقدونیه به پایان رسید.
پس از خروج متفقین، شهر جدید و سرنوشت استقلال مسنیا به دست تبعیدیان مسنیایی که عمدتاً از سیسیل و شمال آفریقا بازگشته بودند، سپرده شد. ظاهراً آنها برای حدود ۳۰۰ سال جامعه ای گذرا را در تبعید یا دیاسپورا حفظ کرده بودند.[نیازمند منبع] آنها به گویش دوریک صحبت می‌کردند. پاوسانیاس گزارش می‌دهد، «حتی تا به امروز آنها آن را در خلوص آن بهتر از هر جای دیگری در پلوپونز حفظ می‌کنند.»[۱۳]
دیوار مستحکم
[ویرایش]
. مسینی یک دیوار مدوّر با ۹ کیلومتر (۵٫۶ مایل) طول، ۷ متر (۲۳ فوت) عرض و ۹ متر (۳۰ فوت) ارتفاع دارد.[۱۱] این بنا توسط ۳۰ برج نگهبانی مربع یا نعل اسبی شکل (و احتمالاً پادگان) با درهایی که اجازه عبور به یک گذرگاه محافظت شده در بالای دیوار را می‌داد، مستحکم شده بود. دیوار توسط دو دروازه اصلی که توسط سازه‌های محافظ و مستطیل شکل با لنگه‌ای از سنگ آهک احاطه شده بودند، به داخل راه داشتند. از طریق دروازه آرکادیا به سمت شمال راه داشت
بناهای عمومی و تاریخی
[ویرایش]
پوسانیاس شرحی از شهر،[۱۴] معابد و مجسمه‌های اصلی آن، چشمه‌های آن، بازار و سالن ورزشی، آسکلپییون،[۱۵] محل قربانی، مقبره قهرمان Aristomenes و معبد زئوس ثبت کرد. ایتوماتاس در قله آکروپولیس مجسمه ای داشت که مجسمه‌ساز معروف آرگیو، آگلاداس، برای ادای احترام به هلُتس‌های مسینیایی که در پایان جنگ سوم مسنیا در ناوپاکتوس ساکن شده بودند، ساخته بود. [۴]
مشاهیر شهر
[ویرایش]- آلکیوس (قرن سوم قبل از میلاد)، نویسنده اپیگرام‌ها
- داموفون (قرن دوم قبل از میلاد)، مجسمه‌ساز
- اوهمروس (قرن چهارم قبل از میلاد)، اسطوره‌نویس
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. ΜΟΝΙΜΟΣ Πληθυσμός" (به یونانی). Hellenic Statistical Authority.
- ↑ "ΦΕΚ B 1292/2010, Kallikratis reform municipalities" (به یونانی). Government Gazette. p. 17436.
- ↑ (Hellenic Interior Ministry 2001).
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Chisholm 1911.
- ↑ Abel Blouet, Expedition scientifique de Morée ordonnée par le Gouvernement Français ; Architecture, Sculptures, Inscriptions et Vues du Péloponèse, des Cyclades et de l'Attique, Abel Blouet, Amable Ravoisié, Achille Poirot, Félix Trézel et Frédéric de Gournay, Volume I, Firmin Didot, Paris, 1831.
- ↑ (Themelis 2010).
- ↑ "EU Prize for Cultural Heritage / Europa Nostra Awards 2011". Archived from the original on 2014-06-01. Retrieved 2014-06-02.
- ↑ "Winners of 2011 EU Prize for Cultural Heritage / Europa Nostra Awards honoured". Press release. کمیسیون اروپا. 10 June 2011. Retrieved 25 July 2021.
- ↑ "BOS". Archived from the original on 19 March 2016. Retrieved 31 December 2021. Raymoure, K.A. "di-wi-je-u". Minoan Linear A & Mycenaean Linear B. Deaditerranean. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 31 December 2021.
- ↑ Bennet, John (1998), "The Linear B Archives and the Kingdom of Nestor", in Davis, Jack L. (ed.), Sandy Pylos: an Archaeological History from Nestor to Navarino, Austin: انتشارات دانشگاه تگزاس, pp. 132–133
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ This section relies heavily on Pausanias, Guide to Greece, Book IV, Sections 4.27.5-9, as elucidated by Alcock, Susan E (1998), "Chapter 7 Liberation and Conquest: Hellenistic and Roman Messenia", in Davis, Jack L (ed.), Sandy Pylos: an Archaeological History from Nestor to Navarino, Austin: University of Texas Press, pp. 179–180
- ↑ Warfare in the Classical World by John Warry[پیوند مرده]
- ↑ Pausanias, IV.27.11.
- ↑ Pausanias, IV.3.1?33.
- ↑ Sideris A., Roussou M. and A. Gaitatzes, "The virtual reconstruction of the Hellenistic Asclepieion of Messene", Imeros 4, 2004, pp. 208-216.
منابع
[ویرایش]- Hellenic Interior Ministry (18 March 2001). (به یونانی). Hellenic Interior Ministry http://www.ypes.gr/UserFiles/f0ff9297-f516-40ff-a70e-eca84e2ec9b9/D_diairesi.xls.
{{cite web}}: Missing or empty|title=(help). The previous Kapodistrias organization of all the communities in Greece. The populations are from the Census of 2001. - Themelis, Petros G (2010) [2009]. "Ancient Messene: An Important Site in SW Peloponnesus" (PDF). The Australian Archaeological Institute at Athens Bulletin. 7: 28–37.
- This article incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Messene". Encyclopædia Britannica. 18 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 190.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- "Ancient Messene" (به یونانی و انگلیسی). Society of Messenian Archaeological Studies. Archived from the original on 28 February 2015. Retrieved 13 October 2011.
- "Ancient Messene". Messenia. Messenia Guide. Archived from the original on 9 August 2011. Retrieved 13 October 2011.
- Nikolakopoulou, Maria. "Αρχαία Μεσσήνη...Ancient Messene". Panoramio. Archived from the original on 1 October 2011. Retrieved 13 October 2011.
- "Messene Map". Planetware. 1995–2011.
- Papadopoulou, Christy (12 October 2006). "Messene's Archaeological Charms". Athens News.
- "Ancient Messene, Messenia, Greece". Europa Nostra. Archived from the original on 5 November 2011. Retrieved 15 October 2011.
- Hall, Heinrich (26 July 2010). "The Glory That Was Messene". Athens News. Archived from the original on 3 April 2012.
- "Ancient Messene". Wikimapia. Retrieved 15 October 2011.
- "Mavrommati". Fluidr. Archived from the original on 2 April 2012. Retrieved 20 October 2011.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
