لی هسین لونگ
لی هسین لونگ | |
---|---|
李显龙 | |
وزیر ارشد سنگاپور | |
آغاز به کار ۱۶ مه ۲۰۲۴ همکار با تئو چی هیان | |
نخستوزیر | لورنس وانگ |
پس از | ثارمان شانموگاراتنام |
سومین نخستوزیر سنگاپور | |
دوره مسئولیت ۱۲ اوت ۲۰۰۴ – ۱۵ مه ۲۰۲۴ | |
رئیسجمهور | سلاپان راماناتان تونی تن حلیمه یعقوب ثارمان شانموگاراتنا |
قائممقام | تونی تان اس. جایکومار وونگ کان سنگ تئو چی هیان ثارمان شانموگاراتنام هنگ اسویت کیت لارنس وانگ |
پس از | گو چوک تونگ |
پیش از | لورنس وانگ |
دبیرکل حزب اقدام مردم | |
آغاز به کار ۷ نوامبر ۲۰۰۴[۱] | |
رئیس | تونی تان لیم بون هنگ خو بون وان گان کیم یونگ هنگ سویی کیت |
پس از | گوه چوک تانگ |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۰ فوریهٔ ۱۹۵۲ (۷۲ سال)[۲] سنگاپور |
حزب سیاسی | حزب اقدام مردم |
همسر(ان) |
|
فرزندان | ۴ |
والدین | لی کوآن یو (پدر) Kwa Geok Choo (مادر) |
خویشاوندان | لی هسین یانگ (برادر) لی وی لینک (خواهر) |
محل تحصیل | کالج ترینیتی، کمبریج (بیای، دیپلم) دانشگاه هاروارد (امپیای) |
پیشه | سیاستمدار |
تخصص | ژنرال نظامی |
امضا | |
خدمات نظامی | |
خدمت/شاخه | نیروی زمینی سنگاپور |
سالهای خدمت | ۱۹۷۱–۱۹۸۴ |
درجه | سرتیپ |
لی هسین لونگ[الف] (زادهٔ ۱۰ فوریه ۱۹۵۲) سیاستمدار سنگاپوری و سرتیپ سابق است که از سال ۲۰۲۴ بهعنوان وزیر ارشد سنگاپور در حال فعالیت بوده و پیشتر بهعنوان نخستوزیر سنگاپور از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۲۴ خدمت کرده است. اوو بزرگترین پسر لی کوآن یو، نخستین نخستوزیر سنگاپور، است. او بهعنوان دبیرکل حزب اقدام مردم در ۲۰۰۴ نخستوزیر شد.
لی از دههٔ ۲۰۲۰ بر همهگیری کووید-۱۹ و فروکش آن نظارت داشت. در سال ۲۰۲۲، او به حمله روسیه به اوکراین واکنش نشان داد و سنگاپور تنها کشور جنوب شرق آسیا بود که روسیه را تحریم کرد. در همان سال، دولت او بهصورت دوژور و دفاکتو فعالیت جنسی همجنسگرایان را قانونی اعلام کرد. رسانههای بینالمللی بارها از لی بهعنوان پردرآمدترین رهبر دولتی جهان یاد میکنند. شکایتهای افترای او علیه روزنامهنگاران و مخالفان سیاسی بارها توسط خبرگزاریهای بینالمللی پوشش داده شده است. در سال ۲۰۲۴، لی از رهبری حزب اقدام مردم کنارهگیری کرد و تصمیم گرفت برای پنجمین دوره کامل نخستوزیری در انتخابات عمومی آتی شرکت نکند. لورنس وانگ جانشین او شد و پس از آن او را بهعنوان وزیر ارشد در نخستین کابینهٔ خود انتخاب کرد.[۳]
یادداشتها
[ویرایش]- ↑ چینی سادهشده: 李显龙؛ چینی سنتی: 李顯龍؛ پینیین: Lǐ Xiǎnlóng�
منابع
[ویرایش]- ↑ Jayakumar 2021, p. 712.
- ↑ "PMO |Mr LEE Hsien Loong". 4 September 2020. Archived from the original on 23 July 2020. Retrieved 18 July 2020.
- ↑ katherine_chen (2024-05-13). "PMO | Changes to Cabinet and Other Appointments (May 2024)". Prime Minister's Office Singapore (به انگلیسی). Archived from the original on 13 May 2024. Retrieved 2024-05-13.
- "Hsien Loong: Election soon". (8 November 2005). New Straits Times, p. 31.
- PM Lee:Your vibrant global city, your home, The Straits Times, Headlines, p. 1.
- Koh, Buck Song (2011). Brand Singapore: How Nation Branding Built Asia's Leading Global City. Marshall Cavendish, Singapore. شابک ۹۷۸−۹۸۱−۴۳۲۸−۱۵−۹.
- Jayakumar, Shashi (2021). A History of the People's Action Party, 1985–2021. NUS Press. ISBN 9789813251281.