لیلند هارتول
لیلند هارتول | |
|---|---|
| زادهٔ | ۳۰ اکتبر ۱۹۳۹ (۸۵ سال) |
| محل تحصیل | مؤسسه فناوری کالیفرنیا، مؤسسه فناوری ماساچوست |
| شناخته‌شده برای | چرخه یاخته‌ای |
| جوایز | جایزه لسکر (۱۹۸۸) جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۲۰۰۱) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | زیست‌شناسی |
| محل کار | مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون دانشگاه ایالتی آریزونا مؤسسه بیودیزاین آمریتا ویشاو ویدیاپیتام |
لیلند هریسن (لی) هارتول (به انگلیسی: Leland Harrison (Lee) Hartwell) (زاده ۳۰ اکتبر ۱۹۳۹، لس‌آنجلس، کالیفرنیا) رئیس و مدیر سابق مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون در سیاتل، واشینگتن است. وی در سال ۲۰۰۱ به‌خاطر کشف اینکه مولکول‌های پروتئین بر تقسیم سلول‌ها کنترل دارند، به‌همراه پائول نرس و تیم هانت، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد.[۱]
پانویس
[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد دربارۀ یک زیست‌شناس است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
ردهها:
- استادان دانشگاه واشینگتن
- اعضای فرهنگستان ملی دانش آمریکا
- افراد زنده
- برندگان جایزه نوبل اهل ایالات متحده آمریکا
- برندگان جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی
- دانشمندان اهل ایالات متحده آمریکا
- دانشآموختگان انستیتوی فناوری کالیفرنیا
- دانشآموختگان مؤسسه فناوری ماساچوست
- دریافتکنندگان جایزه آلبرت لسکر برای تحقیقات پایه پزشکی
- دریافتکنندگان جایزه ماسری
- زادگان ۱۹۳۹ (میلادی)