فورن‌یات (قمر)

قمر «فورن‌یات» تصویربرداری‌شده توسط کاسینی در ۱۳ مارس ۲۰۱۴

فورن‌یات (به انگلیسی: Fornjot) که با نام زحل XLII هم خوانده می‌شود (نام موقت اس /۲۰۰۴ اس ۸)، دورترین قمر طبیعی زحل است؛ که در چهارم ماه مه ۲۰۰۵ توسط اسکات اس. شپرد، دیوید سی.جویت، جن کلینه و برایان جی.مارسدن براساس مشاهداتی که بین ۱۲ دسامبر ۲۰۰۴ و ۱۱ مارس ۲۰۰۵ صورت گرفته بود کشف شد.

فورن‌یات حدود ۶ کیلومتر قطر دارد. متوسط مدارش ۲۳٬۶۰۹ مگامتر است و دوره آن ۱۳۵۴ روز بوده و انحراف آن ۱۶۸ درجه نسبت به دائرةالبروج و (۱۶۰ درجه نسبت به استوای زحل) است. خروج از مرکز مدار این قمر ۰٫۱۸۶ است.

نام این قمر از نام فورن‌یات، غولی از اساطیر اسکاندیناوی گرفته شده است.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fornjot (moon)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹نوامبر ۲۰۱۵.

Institute for Astronomy Saturn Satellite Data
Jewitt's New Satellites of Saturn page
IAUC 8523: New Satellites of Saturn ۴ مه ۲۰۰۵ (discovery)
MPEC 2005-J13: Twelve New Satellites of Saturn ۳ مه ۲۰۰۵ (discovery and ephemeris)
IAUC 8826: Satellites of Jupiter and Saturn ۵ آوریل ۲۰۰۷ (naming the moon)

ن ب و قمرهای زحل (کیوان)
قمرها در این جدول کمابیش بر اساس فاصله فزاینده‌شان از زحل دسته‌بندی‌شده‌اند. نام‌های موقت ایتالیک نوشته شده‌اند.
شبانان حلقه	اس/۲۰۰۹ اس ۱ ماهک‌های ملخی پان دفنیس اطلس پرومته (اس/۲۰۰۴ اس ۶ اس/۲۰۰۴ اس ۴ اس/۲۰۰۴ اس ۳) پاندورا
هم‌مدارگردها	اپیمتئوس جانوس
حلقه جی	ایجیان
بزرگ‌های درونی (با تروآیی‌ها)	میماس انسلادوس تتیس (تلستو • کالیپسو) دیونه (هلنه • پولیدئوکس)
آلکیونیدس	متونی انتی پلین
بزرگ‌های بیرونی	رئا تیتان هایپریون یاپتوس
گروه اینوئیت	کیویاک اییراک پالیاک سیارناک تارکک
گروه گالی	البیاریکس بوین اریاپوس تارووس
گروه نورس	فوبه اسکاتی اس/۲۰۰۷ اس ۲ اسکول اس/۲۰۰۴ اس ۱۳ گریپ هیروکین موندیل‌وری یارناساکسا اس/۲۰۰۶ اس ۱ اس/۲۰۰۴ اس ۱۷ ناروی برگلمیر اگیر سوتونگر اس/۲۰۰۴ اس ۱۲ بستله فارباوتی هاتی اس/۲۰۰۴ اس ۷ ثریمر اس/۲۰۰۷ اس ۳ اس/۲۰۰۶ اس ۳ اس/۲۰۰۴ اس ۳۸ سارتر کاری فنریر ایمیر لوگه فورن‌یات اس/۲۰۰۴ اس ۲۶
حلقه‌های زحل کاسینی-هویگنس تمیس کایرون در داستان‌های تخیلی