فن فورمین

فن فورمین
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
روش مصرف دارو	خوراکی
کد ATC	A10BA01 ;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 2-(N-phenethylcarbamimidoyl)guanidine;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	114-86-3 ;
پاب‌کم CID	8249;
دراگ‌بنک	DB00914 ;
کم‌اسپایدر	7953 ;
UNII	DD5K7529CE;
KEGG	D08351 ;
ChEBI	CHEBI:8064 ;
ChEMBL	ChEMBL170988 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID1023449 ;
ECHA InfoCard	100.003.689
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C10H15N5
جرم مولی	۲۰۵٫۲۶۵ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
نقطه ذوب	۱۷۵ تا[ابزار تبدیل: یکای ناشناخته]
	SMILES N(=C(/N=C(\N)N)N)\CCc1ccccc1;
	InChI InChI=1S/C10H15N5/c11-9(12)15-10(13)14-7-6-8-4-2-1-3-5-8/h1-5H,6-7H2,(H6,11,12,13,14,15) ; Key:ICFJFFQQTFMIBG-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

فن فورمین (انگلیسی: Phenformin) یک داروی ضد دیابت از دسته بیگوآنیدها است که در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی به دلیل خطر بالای اسیدوز لاکتیک که در ۵۰٪ موارد کشنده بود، از بیشتر بازارها خارج شد.^[۱]

مکانیسم عمل

با کاهش جذب گلوکز توسط روده ها کار می کند، باعث کاهش تولید گلوکز در کبد می شود. به طور خاص، فن فورمین با بهبود حساسیت به انسولین، کنترل قند خون را بهبود می بخشد.

عوارض جانبی

بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال (معمولاً زودگذر)، اسیدوز لاکتیک (نیاز به قطع درمان) و کاهش جذب ویتامین B12

منابع

↑ McKendry JB, Kuwayti K, Rado PP (May 1959). "Clinical experience with DBI (phenformin) in the management of diabetes". Canadian Medical Association Journal. 80 (10): 773–8. PMC 1831029. PMID 13652024.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Phenformin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ مه ۲۰۲۳.

پیوند به بیرون

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[McKendry1959-1] McKendry JB, Kuwayti K, Rado PP (May 1959). "Clinical experience with DBI (phenformin) in the management of diabetes". Canadian Medical Association Journal. 80 (10): 773–8. PMC 1831029. PMID 13652024.

[۱]