پرش به محتوا

عبرانیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عبرانیان

عبرانیان (ʿIḇrîm) (یکی از کتاب‌های انجیل عهد جدید) لفظی است که ۳۴ بار در ۳۲ آیه[۱][۲][۳] تنخ (انجیل عبری) آمده‌است. گرچه این لفظ یک قوم نام نیست،[۴][۵] بیشتر به‌عنوان مترادفی برای بنی‌اسرائیل سامی گرفته می‌شود؛ مخصوصاً در دورهٔ پیش از پادشاهی اسرائیل که آنان هنوز عشایری بودند ولی در برخی موارد ممکن است به معنای گسترده‌تر در اشاره به فنیقی‌ها یا دیگر گروه‌های باستانی نظیر گروهی که در آستانهٔ فروپاشی عصر برنز به‌عنوان شاسو شناخته می‌شدند، به کار رود.[۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. [۱]Strong's Exhaustive Concordance of the Bible#5680
  2. Step Bible
  3. Brown, Driver, Briggs, Gesenius (1952). "The NAS Old Testament Hebrew Lexicon". Oxford University Press. ISBN 0-19-864301-2. Retrieved 2014-09-06.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  4. Eerdmans Dictionary of the Bible, p.567, "Hebrew, Hebrews... A non-ethnic term"
  5. Collapse of the Bronze Age, p.266, quote: "Opinion has sharply swung away from the view that the Apiru were the earliest Israelites in part because Apiru was not an ethnic term nor were Apiru an ethnic group."
  6. The Electronic Pennsylvania Sumerian Dictionary <http://psd.museum.upenn.edu/epsd/> s.v. SA-GAZ. The Assyrian Neo-Aramaic Dictionary of the Oriental Institute of the University of Chicago volume H (1956) p. 13 & p. 84; volume Š/1 (1989) p. 70.