شوزیانا
| شوزیانا | |
|---|---|
دام-بان-دایِ انلیل | |
| عضوی از شاسوراتو | |
| مرکز فرهنگی غالب | نیپور |
| همتایان | |
| همتای اوگاریتی | دادمیش |
شوزیانا (Šuzianna؛ 𒀭𒋗𒍣𒀭𒈾 dŠu-zi-an-na[۱]) الهه‌ای بین‌النهرینی بود.
نام
[ویرایش]نام شوزیانا منشا سومری دارد و به معنای «دست عادلِ آسمان» است.[۱]
یک متن الهیاتیِ نئو آشوری، او را یکی از نام‌های گولا می‌داند.[۲] با این وجود، او و گولا در نیپور به عنوان دو الههٔ مجزا پرستش می‌شدند.[۳]
جایگاه در پانتئون
[ویرایش]در بعضی از زمینه‌های آیینی، او با نینیما در ارتباط است.[۲] آنها همچنین با هم در اسطوره انکی و نینیما ظاهر می‌شوند و او در میان یاران الههٔ نامبخش است که به آفرینش انسان کمک می‌کنند.[۲] این گروه از هفت الهه تشکیل شده بود که پنج الهه باقی مانده عبارتند از نینمادا، نینشار، نینموگ، مومودو و نینیگینا.[۴] بر اساس فهرست‌های خدا، آنها تحت نام گروهی خود، شاسوراتو، با گروه‌هایی از الهه‌های خارجی با شخصیت مشابه، هوتنا و هوتلورای هوری و کوثراتِ اوگاریتی و ماری برابری می‌کردند.[۵]
او همچنین در لیست‌های مختلف از هفت فرزند انمشارا ظاهر می‌شود.[۲] یک متن او را «دختر انمشارا، که انلیل با او ازدواج کرد» می‌خواند.[۶]
پرستش
[ویرایش]شوزیانا عمدتا در نیپور پرستش می‌شد[۲] و در آنجا دارای معبدی بود.[۷]
یک سرودِ تنها که به شوزیانا تقدیم شده از دوره اور سوم به دست آمده است.[۸]
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Krebernik 2013, p. 377.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ Krebernik 2013, p. 378.
- ↑ Beaulieu 1995, p. 91.
- ↑ Lambert 2013, p. 337.
- ↑ Archi 2013, p. 14.
- ↑ Lambert 2013, p. 284.
- ↑ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 101.
- ↑ Asher-Greve & Westenholz 2013, p. 61.
منابع
[ویرایش]- Archi, Alfonso (2013). "The Anatolian Fate-Goddesses and their Different Traditions". Diversity and Standardization. De Gruyter. doi:10.1524/9783050057576.1.
- Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G. (2013). Goddesses in Context: On Divine Powers, Roles, Relationships and Gender in Mesopotamian Textual and Visual Sources (PDF). ISBN 978-3-7278-1738-0.
- Beaulieu, Paul-Alain (1995). "The Brewers of Nippur". Journal of Cuneiform Studies. American Schools of Oriental Research. 47: 85–96. ISSN 0022-0256. JSTOR 1359817. Retrieved 2022-03-16.
- Cavigneaux, Antoine; Krebernik, Manfred (1998), "Nin-ursala", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-03-16
- George, Andrew R. (1993). House most high: the temples of ancient Mesopotamia. Winona Lake: Eisenbrauns. ISBN 0-931464-80-3. OCLC 27813103.
- Krebernik, Manfred (2013), "Šuzi-ana", Reallexikon der Assyriologie (به آلمانی), retrieved 2022-03-16
- Krebernik, Manfred (2013a), "Tadmuštum", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2022-07-05
- Lambert, Wilfred G. (2013). Babylonian creation myths. Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns. ISBN 978-1-57506-861-9. OCLC 861537250.
- Shibata, Daisuke (2009). "AN OLD BABYLONIAN MANUSCRIPT OF THE WEIDNER GOD-LIST FROM TELL TABAN". Iraq. British Institute for the Study of Iraq. 71: 33–42. ISSN 0021-0889. JSTOR 20779001. Retrieved 2022-03-16.