پرش به محتوا

شهرستان هرسین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شهرستان هرسین
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانکرمانشاه
مرکز شهرستانهرسین
سایر شهرهاهرسین، بیستون
بخش‌هابخش مرکزی
بخش بیستون
سال تأسیس۱۳۷۴[۱]
مردم
جمعیت۷۸٬۳۵۰ نفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۱۵۸۲

شهرستان هرسین یکی از شهرستان‌های استان کرمانشاه است که در شرق این استان قرار گرفته‌است. مرکز این شهرستان شهر هرسین است و جمعیت آن ۷۸٬۳۵۰ نفر است و از دو بخش مرکزی (به مرکزیت شهر هرسین) و بیستون (به مرکزیت شهر بیستون) تشکیل شده‌است. زبان مردم شهرستان هرسین لکی است.اکثریت غالب شهرستان از ایل کاکاوند[۲] هستند [۳][۴] همچنین در دهستان چمچمال این شهرستان، کردی چمچمالی تکلم می‌شود.[۵] مذهب مردم هرسین شیعه می‌باشد. در کتاب‌های تاریخ گزیده و نزهت القلوب سنه ۷۴۰ ه‍.ق از هرسین که از مناطق اصلی لک‌ها هست به‌عنوان یکی از ۱۶ ولایت کردستان یاد شده است.

گلیم و قالی‌های بافته این شهرستان شهرت جهانی دارد

ارتفاع متوسط این شهرستان از سطح دریا ۱۵۸۲ متر است. بلندترین قله این شهرستان با ارتفاع ۲۷۴۹ متر در بخش بیستون و عمیق‌ترین غار خاورمیانه به عمق ۵۷۲ متر در این شهرستان قرار دارد.

موقعیت شهرستان هرسین

[ویرایش]

شهرستان هرسین از شمال با صحنه (کرمانشاه) از جنوب با بخش کاکاوند از غرب با کرمانشاه همجوار است.

آثار باستانی

[ویرایش]

تپه گنج‌دره یا (چیا خزینه)، گوردخمه اسحاق‌وند، دخمه شمس‌آباد، کتیبه بیستون، مجسمه هرکول، قلعه هرسین، قلعه دزد بر، قلعه سرماج، حوض سنگی (حوض ساعت)، طاق سنگی، پلکان سنگی، تخت شیرین، دیوار ساسانی، پل خسرو، بنای ساسانی و سرستون‌های بیستون[۶][۷]

تقسیمات کشوری

[ویرایش]

شهرها: هرسین

شهرها: بیستون

اماکن دیدنی و آثار باستانی شهرستان

[ویرایش]

کشاورزی

[ویرایش]

شهرستان هرسین قطب تولید پیاز در استان کرمانشاه به‌شمار می‌آید. در سال ۱۴۰۰ سطح زیر کشت پیاز در این شهرستان ۳۶۰ هکتار بود که نزدیک ۲۰ هزار تن محصول از آن به دست آمده‌است. رقم غالب پیاز تولیدی در شهرستان هرسین از نوع پیاز قرمز است. هرساله نزدیک به ۱۰ درصد از پیاز تولیدی شهرستان هرسین به خارج از کشور صادر می‌شود. فصل برداشت پیاز در شهرستان هرسین از اوایل شهریور آغاز شده و تا اواسط مهر ماه ادامه دارد.[۸] با این وجود هیچ واحدی برای فرآوری پیاز در شهرستان هرسین وجود ندارد.[۹]

صنایع و معادن

[ویرایش]

معادن استان کرمانشاه در قالب پنج پهنهٔ معدنی دسته‌بندی شده‌اند. بر این اساس در پهنهٔ هرسین معادن سنگ و منگنزو سنگ‌های آهکی شناسایی شده‌است.[۱۰] شهرستان هرسین یکی از قطب‌های مهم معدنی در استان کرمانشاه است و بیش از یک‌سوم معادن استان در این شهرستان قرار دارد. دو معدن سنگ در شهرستان هرسین وجود دارد که یکی معدن سنگ‌های تزئینی و مرمریت ، و دیگری معدن منگنز است، که هر دو واگذار شده و استخراج سنگ از آن‌ها صورت می‌گیرد. همچنین مخروط کوهی و معدن ماسه در شهرستان هرسین وجود دارد. منابع این معادن خام‌فروشی شده و به دلیل نبود صنایع تکمیلی به صورت خام جهت فرآوری به استان‌های دیگر فرستاده می‌شود.[۱۱]

تنش آبی

[ویرایش]

در دی ۱۴۰۲ فرماندار شهرستان هرسین اعلام کرد که بسیاری از روستاهای این شهرستان در سال ۱۴۰۲ دچار تنش آبی شده‌اند و به دلیل عدم تأمین آب پایدار، حفر چاه‌های آب در دستور کار قرار دارد.

منابع

[ویرایش]

ارجاعات

[ویرایش]
  1. «بانک اطلاعات تقسیمات کشوری». وبگاه رسمی وزارت کشور ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۷ مرداد ۱۳۹۲.
  2. «خبرگزاری ایسنا | صفحه اصلی | ISNA News Agency». ایسنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۰-۲۸.
  3. «نگاهی به تغییرات زیستی و اسمی قوم لک به گواهی قدمت تاریخ». ایلنا. ۱۵ اسفند ۱۹۳۴. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئن ۲۰۲۱.
  4. «همایش ثبت ملی زبان لکی در هرسین برگزار شد». ایرنا. ۲۲ اسفند ۱۳۹۶. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئن ۲۰۲۱.
  5. Ismaïl Kamandâr, Fattah (۲۰۰۰Les dialectes Kurdes méridionaux، Acta Iranica، ص. ۲۲–۴۰، شابک ۹۰۴۲۹۰۹۱۸۸
  6. «آثار تاریخی که در هرسین خودنمایی می کند». www.yjc.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۰۵.
  7. «از ساعت‌سنگی هرسین چه می‌دانید؟ عکس». ایسنا. ۲۰۱۵-۰۱-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۰۵.
  8. خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): پیاز امسال هم اشک کشاورزان هرسینی را درآورد، نوشته‌شده در ۲۰ شهریور ۱۴۰۰؛ بازدید در ۲۰ شهریور ۱۴۰۰.
  9. خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): هرسین در انتظار واحد فرآوری پیاز/ پیاز هرسین بازار جهانی دارد، نوشته‌شده در ۱۴ آذر ۱۴۰۱؛ بازدید در ۱۴ آذر ۱۴۰۱.
  10. خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): گاهی با یک مصوبه باید کرکرۀ معادن را پایین بکشیم، نوشته‌شده در ۱۸ شهریور ۱۴۰۰؛ بازدید در ۱۸ شهریور ۱۴۰۰.
  11. پایگاه خبری تحلیلی دیوانگاه: خام‌فروشی معضل این روزهای معادن هرسین، نوشته‌شده در ٢۴ شهریور ١٣۹۹؛ بایگانی‌شده در ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine بازدید در ۲۴ شهریور ۱۳۹۹.

مآخذ

[ویرایش]
  • اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳.
  • وب‌سایت خبرگزاری میراث فرهنگی