پرش به محتوا

دینا پاول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دینا پاول
مشاور ارشد رئیس‌جمهور در طرح‌های اقتصادی
آغاز به کار
۲۰ ژانویه ۲۰۱۷
رئیس‌جمهوردونالد ترامپ
پس ازجان پودستا (۲۰۱۵)
دستیار وزیر امور خارجه در امور آموزشی و فرهنگی
دوره مسئولیت
۱۱ ژوئیه ۲۰۰۵ – ۷ ژوئن ۲۰۰۷
رئیس‌جمهورجرج دابلیو بوش
پس ازپاتریشیا هریسون
پیش ازگلی عامری
اطلاعات شخصی
زاده
دینا حبیب

۱۹۷۳ (۵۰–۵۱ سال)
قاهره
ملیتایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیحزب جمهوری‌خواه
تحصیلاتدانشگاه تگزاس در آستین (کارشناسی هنر)

دینا حبیب پاول (انگلیسی: Dina Powell؛ زادهٔ ۱۹۷۳ (۵۰–۵۱ سال)) یک مدیر اجرایی، سیاستگذار و نیکوکار اهل ایالات متحده آمریکا است. او یک مصری-آمریکایی است[۱][۲][۳][۴] و رئیس بخش سرمایه‌گذاری ضربتی شرکت گلدمن ساکس، رئیس تعامل شرکت‌های بزرگ و مدیر بنیاد گلدمن ساکس است. پیش از آن و در زمان ریاست‌جمهوری جرج دابلیو بوش، پاول به عنوان دستیار وزیر امور خارجه در امور آموزشی و فرهنگی مشغول به کار بود. وی در ژانویه ۲۰۱۷ از سوی دونالد ترامپ به عنوان مشاور ارشد رئیس‌جمهور در طرح‌های اقتصادی برگزیده شد و از مارس ۲۰۱۷ تا ژانویه ۲۰۱۸ به عنوان قائم‌مقام دستیار امور امنیت ملی رئیس‌جمهور آمریکا خدمت کرد.[۵][۶][۷] به دنبال استعفای نیکی هیلی از نمایندگی آمریکا در سازمان ملل، دونالد ترامپ گفت که دینا پاول را به عنوان گزینه‌ای برای این سمت در نظر دارد.[۸] پاول طی مدتی که در سمت مشاور امنیت ملی در دولت ترامپ خدمت کرده شایستگی و تاثیرگذاری اش مورد توجه قرار داشت.[۹] با این حال،خبرگزاری‌ها اعلام کردند، پاول بارها نسبت به خلق و خوی ترامپ و تنظیم خصوصی او با موضوعاتی از جمله واکنش ترامپ نسبت به تظاهرات شارلوتسویل انتقاد کرده بود . به همین منظور پاول نسبت به ادامه حضور و ارتباطات حرفه‌ای‌اش با ترامپ که ممکن است به سابقه‌اش لطمه وارد کند ابراز نگرانی کرده بود .[۱۰] تا تاریخ ۱۱ اکتبر ۲۰۱۸، ترامپ کناره‌گیری پاول را مورد بررسی قرار نداده است.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

دینا حبیب در یک خانواده قشر متوسط مسیحی قبطی در قاهره مصر به دنیا آمد.[۱۱][۱۲] پدر وی ارتشبد ارتش مصر بود و مادرش در دانشگاه آمریکا در قاهره یک دانشجو بود.[۱۱]

دولت بوش

[ویرایش]
عکس رسمی در سال‌های حضور در کاخ سفید در دوران بوش
پاول در حال مرور مدارک در اتاق بیضی با رئیس‌جمهور بوش در ۲۰۰۵

دفتر کارکنان کاخ سفید

[ویرایش]

پاول در زمان کار در کمیته ملی جمهوری‌خواه مورد توجه کلی جانسون قرار گرفت که بعدها مسئول استخدام دولت جرج دابلیو بوش شد.[۱۳] جانسون یک روز پس از انتخابات سال ۲۰۰۰ پاول را به عنوان قائم مقام دستیار رئیس‌جمهور برای کارکنان ریاست جمهوری استخدام کرد.[۱۳]

وزارت امور خارجه

[ویرایش]

در مارس ۲۰۰۵ پاول به عنوان دستیار امور آموزشی و فرهنگی وزیر امور خارجه نامزد شد. این مسئولیت شامل نوعی سفارت در جهان عرب زبان بود. این خبر او را به نوعی ابرستاره در مصر تبدیل کرد. وزیر امور خارجه کاندولیزا رایس مسئولیت معاونت دیپلماسی عمومی وزیر امور خارجه را نیز به پاول داد.

او در این دوره شراکت‌های دولتی خصوصی متعددی بین ابرشرکت‌های آمریکایی و نهادهای خارجی برقرار کرد، از جمله شراکت بین آمریکا و لبنان پس از جنگ ۲۰۰۶ اسرائیل و لبنان که در پی بازسازی اقتصاد این کشور بود. علاوه بر این او تبادلاتی فرهنگی بین آمریکا و ایران برقرار کرد، از جمله آوردن پزشکان ایرانی به آمریکا و اعزام تیم کشتی آمریکا به ایران. او همچنین بانی آوردن دانشوران از دیگر کشورها به آمریکا بود.[۱۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. "Dina Powell to be named Trump's deputy national security adviser". Retrieved October 26, 2017.
  2. "Egyptian-American Dina Habib Powell joins Trump's administration in senior role – Egypt Independent". January 17, 2017. Retrieved October 26, 2017.
  3. "Freed U.S. aid worker visits Oval Office after 3 years in Cairo prison". Retrieved October 26, 2017.
  4. "Meet Dina Powell, Goldman Sachs legend turned Trump's rising national security star". Archived from the original on 19 September 2018. Retrieved October 26, 2017.
  5. Margaret Brennan and Jacqueline Alemany, "Dina Powell promoted to deputy national security adviser" بایگانی‌شده در مارس ۱۷, ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine, CBS News, March 15, 2017.
  6. Gordon, Michael (March 15, 2017). "Dina Powell, Donald Trump Aide, Named to National Security Post". The New York Times.
  7. Kessler, Glenn (May 2, 2007). "Top-Ranking Arab American Is Leaving State for Wall Street". The Washington Post. Archived from the original on September 23, 2015. Retrieved September 11, 2015.
  8. «دینا پاول، گزینه احتمالی ترامپ برای نمایندگی آمریکا در سازمان ملل». رادیو فردا. ۱۸ مهر ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۹ اکتبر ۲۰۱۸.
  9. https://www.washingtonpost.com/politics/trump-likes-powell-for-un-job-but-she-could-face-some-resistance-within-the-white-house/2018/10/10/6984162a-ccbb-11e8-a85c-0bbe30c19e8f_story.html
  10. https://www.vanityfair.com/news/2017/12/dina-powell-graceful-exit-follows-months-of-quiet-concerns
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Gerhart, Ann (January 11, 2005). "Dina Powell, the West Wing's Hire Power". The Washington Post. Washington, DC. p. C1. Archived from the original on September 23, 2015. Retrieved September 11, 2015.
  12. Klein, Betsy (January 11, 2017). "Meet Dina Powell, Ivanka Trump's woman in the White House". CNN. Archived from the original on January 12, 2017. Retrieved January 11, 2017.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Elisabeth Bumiller, "A Mideast Strategy That Includes a Mideast Card" بایگانی‌شده در ژوئن ۲۵, ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine, The New York Times, March 21, 2005.
  14. Kessler, Glenn (2007-05-02). "Top-Ranking Arab American Is Leaving State for Wall Street". Washington Post (به انگلیسی). Retrieved 2018-10-10.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)

منابع

[ویرایش]