خمرهای سرخ
خمرهای سرخ | |
---|---|
ខ្មែរក្រហម | |
رهبر | پل پوت |
تاریخ فعالیت | ۱۹۵۱–۱۹۹۹ |
مقر | پنومپن |
مناطق فعالیت | ویتنام، لائوس، کامبوج |
ایدئولوژی | مارکسیسم-لنینیسم خودبسندگی کمونیسم (تا ۱۹۸۱) |
جایگاه سیاسی | سیاستهای چپ افراطی |
متحدان | اتحاد جماهیر شوروی، جمهوری خلق چین، کوبا، کره شمالی، ویتنام شمالی |
مخالفان | ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، فرانسه، ویتنام جنوبی، بعد از جنگ ویتنام |
خِمِرهای سُرخ نام گروهی با تفکرات و ایدئولوژی مائویستی بود که از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ بر کشور کامبوج حکومت میکرد. این حکومت برآمده از حزب کمونیست کامبوج بود و روش حکومتی آنها به گونهای بود که در این سالها منجر به نسلکشی و قتلعام ۱٫۷ میلیون نفر شد که ۲۱ درصد کل جمعیت کامبوج را شامل میشد.[۱] رژیم خِمِرهای سُرخ با حمله ارتش ویتنام سقوط کرد.
خِمِرهای سُرخ با در دست گرفتن قدرت تغییرات شدیدی را در جامعه ایجاد کردند به گونهای که جامعهای کاملاً کمونیستی و خودکفا ایجاد کنند. آنها حکومت «دموکراتیک کامبوج» را تأسیس کردند. آنها تمام مردم را به کار اجباری در مزارع مجبور کردند و مظنونان را مورد شکنجه قرار میدادند یا میکشتند. تخمین زده میشود که بیش از دو میلیون نفر از اهالی کامبوج طی این دورهٔ کوتاه کشته شده باشند.[۲]
رهبران خِمِرهای سُرخ تحصیلکردگان در کشور فرانسه بودند[۳] و منش حزب کمونیست فرانسه را سرلوحه خود قرار داده بودند.[نیازمند منبع] از میان آنها پل پوت شناختهشدهتر بود که در سال ۱۹۹۸ درگذشت.[۴]
سقوط
[ویرایش]اختلافات مرزی با ویتنام باعث شد تا پلپوت نیروهای خود را در سال ۱۹۷۸ به مرزهای ویتنام بفرستد. تجاوز نیروهای کامبوج با پاسخ شدید ویتنام مواجه شد و یک سال بعد پنوم پن پایتخت کامبوج در اختیار نیروهای ویتنامی قرار گرفت. حکومت دمکراتیک کامبوج سرنگون شد و حزب کمونیست میانهروی دیگری که طرفدار ویتنام بود جایگزین آن شد.
شخصیتهای مهم در کادر خمرهای سرخ
[ویرایش]- پُل پوت، معروف به «برادر شماره ۱»، رهبر خِمِرهای سُرخ.
- نون چهآ، معروف به «برادر شماره ۲»، ایدئولوگ ارشد و دست راست پل پوت.[۵][۶]
- لنگ ساری، معروف به «برادر شماره ۳»، وزیر امور خارجه خِمِرهای سُرخ.[۷]
- خیو سامفان، رئیسجمهور کامبوج از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۹ میلادی.[۸]
- سام بیت، از ژنرالهای خِمِرهای سُرخ.[۸]
- اینگ تریت، وزیر امور اجتماعی رژیم خِمِرهای سُرخ و همسر لنگ ساری.[۸]
- کنگ گک ایو، معروف به «داچ»،[۹] رئیس زندان مخوف تیول اسلنگ در رژیم خِمِرهای سُرخ.[۸][۲]
پانویس
[ویرایش]- ↑ «Programme d'Etude sur le Génocide | Genocide Studies Program». gsp.yale.edu. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «نسلکشی کامبوج؛ رفیق دویک، رئیس زندان مخوف خمرهای سرخ درگذشت». BBC News فارسی. ۲۰۲۰-۰۹-۰۲. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۲.
- ↑ «احتمال خاموشی همیشگی جعبه سیاه کشتار خمرهای سرخ عکس». www.yjc.ir. ۱۶ اسفند ۱۳۹۱. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۲.
- ↑ «روزنامه اعتماد (1391/08/02): پایان زندگی پر ماجرای یک پادشاه». Magiran. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۲.
- ↑ آمران کشتار میلیونها نفر در برابر دادگاه بایگانیشده در ۳۰ اوت ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine ، یورونیوز فارسی
- ↑ Cambodia Arrests Brother No. 2 بایگانیشده در ۶ مارس ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine, TIME Magazine
- ↑ «جهان - BBC فارسی - 'برادر شماره ۳' خمرهای سرخ درگذشت». www.bbc.co.uk. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۱-۲۰.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ «BBCPersian.com». www.bbc.com. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۱-۲۰.
- ↑ «اعضای گروه خمرهای سرخ در پیشگاه قانون – DW – ۱۳۸۷/۱۱/۲۹». dw.com. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۱-۲۰.