خالد بن یزید شیبانی
خالد بن یزید شیبانی از سرداران و فرمانداران عرب خلافت عباسی بود که در قفقاز فعالیت داشت. خالد در قفقاز به قتل‌عام مردم و به صلیب کشیدن گروگان‌ها دست زد. او از اعضای عشیره عرب شیبان بود که در منطقه دیاربکر سکونت داشتند.[۱] خالد پسر سوم یَزید بن مَزیَد شِیبانی، نیای شروان‌شاهان بود.
مأمون خلیفه در ۲۰۵/ ۸۲۰ خالد بن یزید بن مزید شیبانی را به ولایت اران فرستاد. مردم شکّی از اطاعت او سرباز زدند و عامل او را به قتل رسانیدند. خالد به آن جانب لشکر کشید، و ایشان شب هنگام بر او تاختند. خالد پیروز شد و کشتاری عظیم به راه انداخت. آنان امان طلبیدند و خالد در ازای پرداخت پانصد هزار درهم در سال و گرفتن گروگان از آنان، رهایشان کرد. پس از آن گرجی‌ها طغیان کردند و او رهسپار سرزمینشان شد و با اهل صَنار به جنگ پرداخت و آنان را شکست داد و خلقی عظیم را بکشت. سپس گروگان‌هایی گرفت، امّا همه را بر صلیب کشید. آنگاه به ناحیه دبیل رفت و همان‌جا مقام کرد، تا حدود ۲۲۰/ ۸۳۵ بعد از مرگ مأمون از کار برکنار شد.[۲]