بهاءالدین زهیر
بهاءُ الدّین زُهَیْر زهیر بن محمد مهلبی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۲۶ فوریه ۱۱۸۶/ ۵ ذی‌الحجه ۵۸۱ |
| درگذشت | ۱ نوامبر ۱۲۵۸/ ۴ ذی‌القعده ۶۵۶ |
بهاءالدین زُهَیْر (۲۶ فوریه ۱۱۸۶، مکه - ۱ نوامبر ۱۲۵۸، قاهره) نثرنویس و شاعر عربی در نیمهٔ اول سدهٔ هفتم هجری بود.[۱][۲][۳][۴]
زندگی
[ویرایش]نسب او «ابوالفضل زهیر بن محمد بن علی یحیی مُهَلَّبی» ذکر شده.[۲] در ۲۶ فوریه ۱۱۸۶/ ۵ ذی‌الحجه ۵۸۱ در نخله، نزدیکی مکه زاده شد.[۲] سپس همراه خانواده‌اش به قوص، مصر کوچیدند. آنجا علوم حدیث، فقه و ادبیات خواند.[۲] بهاءالدین در قوص، زندگی ادبی و علمی را خود را با کسب معاش از شعر آغاز کرد. در سال ۱۲۲۴/ ۶۲۱ به قاهره رفت و به دربار ایوبی پیوست. در نابلس نیز بماند. اما در ۶۳۹ به مصر بازگشت و لقب «الصاحب» از ملک صالح گرفت. پس از درگذشت ملک صالح در ۶۴۷ احوال او دگرگون شد و در خانه‌اش عزلت گزید.[۲]
بهاءالدین زهیر در قحطی بزرگ مصر که از ۲۴ شوال ۶۵۶ آغاز شد و تا مدت‌ها پیوسته بود، بیمار شد. سپس در ۴ ذی‌القعده ۶۵۶ درگذشت.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۱۳. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۵۸۵. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۷۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۸۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
.jpg)
