بدرخان پاشا
.jpg)
بدرخان پاشا (متولد ۱۲۱۷ ه.ق برابر با ۱۸۰۲ میلادی در جزیره بوتان - مرگ ۱۲۸۵ ه.ق برابر با ۱۸۶۸ میلادی در دمشق)[۱] از رهبران سیاسی کرد و پادشاه امارت بوتان بود. او در دوره امپراطوری عثمانی پرچم استقلال کردها را برافراشت؛ و چون نخستین کسی است که به منازعه میان کردها و عثمانی صبغهٔ قومی بخشید و خواستار تشکیل دولت کردی شد، به «پدر ناسیونالیسم کرد» مشهور است. وی قصد پادشاهی کردن بر کردستان را داشت و توانست با متحد کردن بسیاری از قبایل و طوایف بر تمامی مناطق کردنشین عثمانی مسلط گردد و به نام خود سکه ضرب کرده و خطبه بخواند. ارتش او ترکیبی از نیروهای طوایف کرد، آشوری، ارمنی و عرب بودند. او در دهه ۴۰ سده ۱۹ میلادی، پس از شورش نسطوریان در زادگاهش، به جنگ با آاشوریان مشغول شد. بعد از آن عثمانی‌ها با تذکر دولت‌های اروپایی سپاهی به فرماندهی عثمان‌پاشا برای دستگیریش فرستادند و بعد از چندین نبرد، سرانجام در جنگی که در نزدیکی ارومیه رخ داد، با خیانت برادرزاده‌اش او را دستگیر کردند. دوران حکومت او توأم با آرامش و امنیت برای مردم محلی منطقه بود.[۲] بدرخان از ۱۸۲۱ تا ۱۸۴۸ در قدرت بود. با عزل وی از قدرت، امارت بدرخانی بیش از چهل سال دوام نیاورد و توسط عثمانی جمع شد. این امارت که اسم قبلی آن امارت جزیره_بوتان بود، از سال ۶۲۰ ه.ق برابر با ۱۲۲۳ میلادی تا سال ۱۳۰۸ ه.ق برابر با ۱۸۹۱ میلادی به مدت ۶۸۸ سال قمری و ۶۶۸ سال میلادی حکومت کرد.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bedr Khan Beg». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۴.
- برگزاری کنفرانس تاریخ کشتار کردهای ایزدی