پرش به محتوا

ایزوسورباید دی نیترات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایزوسورباید دی نیترات
ساختمان ایزوسورباید دی نیترات
داده‌های بالینی
روش مصرف داروزیرزبانی، خوراکی
گروه دارویینیترات
کد ATC
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۱۰–۹۰٪، متوسط: ۲۵٪
متابولیسمکبدی
نیمه‌عمر حذف۵۰ دقیقه (ویکی انگلیش: ۱ ساعت)
دفعاین دارو و متابولیت‌های آن از راه ادرار دفع می‌شود(کلیوی)
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.001.583 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC6H8N2O۸
جرم مولی۲۳۶٫۱۳۶ گرم بر مول

ایزوسورباید دی نیترات (به انگلیسی: Isosorbide dinitrate)

نامهای تجارتی : Isordil - Isotrate - Sorate - Sobide TD - Sorbitrate - Sorbitrate SA - Dilatrate_SR - Iso_bid - Isonate TR - Isorbide

رده دارویی: نیترات

رده درمانی: گشادکننده عروق (وازودیلاتور)، ضد آنژین

اشکال دارویی: قرص زیرزبانی ۵ میلی گرمی، قرص ۱۰ میلی گرمی، قرص آهسته رهش ۴۰ میلی گرمی

مکانیسم اثر

[ویرایش]

ایزوسورباید دی نیترات اثر ضدّ آنژینی خود را از طریق کاهش نیاز عضلهٔ میوکارد به اکسیژن و همینطور از طریق وازودیلاتاسیون محیطی اعمال می‌کند.

نکته از فارماکولوژی کاتزونگ: ایزوسورباید دی نیترات یک نیترات است و نیترات‌ها، در داخل عضله صاف دنیتراته شده و اکسید نیتریک (NO) آزاد می‌شود که گوانیلیل سیکلاز را تحریک نموده و cGMB آزاد می‌گردد که cGMB عضله صاف را شل می‌کند.

نکته‌ای دیگر از کاتزونگ: وریدها بیشترین حساسیت را به نیترات‌ها دارند، سپس شریانها و در آخر آرتریولها، کمترین حساسیت را دارند.

نکته از کاتزونگ: مکانیسم اصلی درمانی نیترات‌ها در درمان آنژین آرترواسکلروتیک، کاهش نیاز به اکسیژن می‌باشد. افزایش جریان خون کرونر از راه عروق جانبی در ناحیهٔ ایسکمیک، از سایر مکانیسم‌های احتمالی است. نیترات‌ها هیچگونه اثر مستقیمی بر میوکارد ندارند.

نکته‌ای دیگر از کاتزونگ: نیترات‌ها و از جمله ایزوسورباید دی نیترات، با کاهش فشار خون، موجب تاکی کاردی رفلکسی قابل توجه و افزایش نیروی انقباضی قلب می‌شوند.

موارد مصرف

[ویرایش]

طریقه مصرف

[ویرایش]
  • به عنوان درمان و پروفیلاکسی(پیشگیری) از حمله حادّ آنژین صدری و درمان بیماری ایسکمیک مزمن قلب (از طریق کاهش پره لود):

در بالغین: ۲/۵ تا ۱۰ میلی گرم از قرص زیرزبانی استفاده می‌شود. در خلال مرحلهٔ حادّ بیماری می‌توان این دوز را هر ۲ تا ۳ ساعت یک بار تکرار کرد. امّا جهت پیشگیری یا پروفیلاکسی باید از این دارو هر ۴ تا ۶ ساعت یک بار استفاده نمود.

روش دیگر فقط برای پروفیلاکسی: ۵ تا ۳۰ میلی گرم، از راه خوراکی، چهار بار در روز[این روش قبلاً به عنوان درمان نیز در نظر گرفته می‌شد!]

  • به عنوان داروی کمکی در درمان نارسایی احتقانی قلب(CHF):

در بالغین با روش‌های ذیل تجویز می‌شود:

  1. روش اول: ۵ تا ۱۰ میلی گرم از قرص زیرزبانی، هر ۳ تا ۴ ساعت تجویز می‌شود.
  2. روش دوم:۲۰ تا ۴۰ میلی گرم از راه خوراکی مصرف می‌شود.

نکته: در درمان نارسایی احتقانی قلب، ایزوسورباید دی نیترات معمولاً همراه با داروهای گشادکنندهٔ عروق مصرف می‌شود.

  • به عنوان درمان اسپاسم منتشر مری بدون ریفلاکس گاستروازوفاژیال:

در بالغین: ۱۰ تا ۳۰ میلی گرم ایزوسورباید دی نیترات از راه خوراکی هر ۴ ساعت تجویز می‌شود.

موارد منع مصرف

[ویرایش]

موارد احتیاط

[ویرایش]
  • افزایش فشار داخل جمجمه
  • تروما به سر
  • گلوکوم زاویه باز یا بسته
  • پایین بودن فشار سیستولیک(کمتر از ۹۰ میلی‌متر جیوه)
  • در خلال روزهای اول بعد از MI

تداخلات دارویی

[ویرایش]

عوارض جانبی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • راهنمای کاربرد داروهای ژنریک ایران، دکتر رامین خدّام، چاپ هفتم،۱۳۸۸، صفحات: ۵۱۸
  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران و دسته‌بندی داروها، دکتر مصطفی صابر، چاپ اول، ویرایش چهارم، ۱۳۸۶، صفحه:۳۴
  • فارماکولوژی کاتزونگ-ترور، فصل ۱۱ (وازودیلاتورها و درمان آنژین)
  • مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی در ۱۸ مهٔ ۲۰۱۰(تکمیل اطلاعات جدول)