پرش به محتوا

اکسی هیدروژن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک سلول الکترولیز برای تولید اکسی هیدروژن که در قرن ۱۹ به کار می رفته است..

اکسی هیدروژن مخلوطی از گاز اکسیژن (O۲) و هیدروژن (H۲) است که جهت تولید دیرگدازها، جوشکاری یا برای تولید نور در چراغ‌ها به کار می‌رود. نسبت متداول هیدروژن به اکسیژن ۲ به ۱ است، ولی برای ایجاد شعله‌های متمرکز در برش و جوشکاری از نسبت ۵ به ۱ یا ۶ به ۱ از هیدروژن و اکسیژن استفاده می‌شود.[۱][۲]

مفهوم گاز قهوه ای یا brown's gas مربوط به اکسی اسیدی است که با نسبت مولی 2:1 گاز های هیدروژن و اکسیژن به دست آمده است.

منابع

[ویرایش]
  1. Viall, Ethan (1921). Gas Torch and Thermite Welding. McGraw-Hill. p. 10.
  2. Howard Monroe Raymond (1916), "Oxy-Hydrogen Welding", Modern Shop Practice volume 1, American Technical Society