پرش به محتوا

انگلیسی نو نخستین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انگلیسی نو نخستین
انگلیسی شکسپیر، انگلیسی شاه جیمز
English
یکی از نوشته‌های ویلیام شکسپیر در سال ۱۶۰۹
منطقهانگلستان، اسکاتلند، ایرلند، ولز و امپراتوری بریتانیا
دورهدر اواخر قرن هفدهم به انگلیسی نو تبدیل شد
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹
ایزو ۶–۶۳۹emen
گلاتولوگهیچ کدام
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.
ویلیام شکسپیر، شاعر و نمایشنامه‌نویس برجسته انگلیسی

انگلیسی نو نخستین یا انگلیسی نو اولیه (به انگلیسی: Early Modern English)، سطحی از زبان انگلیسی است که در انگلستان و سایر مناطق امپراتوری بریتانیا از آغاز دوره تودور تا حکومت موقت و بازگردانی پادشاهی رایج بود. انگلیسی نو نخستین زبان گذار میان انگلیسی میانه (رایج در قرن پانزدهم) و انگلیسی نو (رایج در میانه تا اواخر قرن هفدهم) است.[۱]

پیش و پس از آغاز پادشاهی شاه جیمز یکم در سال ۱۶۰۳، انگلیسی معیار نوظهور تأثیر خود را بر گفتار و نوشتار اسکاتس میانه رایج در اسکاتلند گذاشت.

کنوانسیون‌های دستوری و املائی انگلیسی ادبی در اواخر قرن شانزدهم و قرن هفدهم هنوز هم در انگلیسی معیار نوین بسیار تأثیرگذار هستند. بیشتر گویشوران انگلیسی نوین می‌توانند متون نوشته‌شده در اواخر دوره انگلیسی نو نخستین، مانند نسخهٔ شاه جیمز و آثار ویلیام شکسپیر را بخوانند و این آثار انگلیسی نو را بسیار تحت تأثیر قرار داده‌اند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Nevalainen, Terttu (2006). An Introduction to Early Modern English. Edinburgh: Edinburgh University Press

پیوند به بیرون

[ویرایش]