اسپین (آیرودینامیک)
اسپین یا چرخش (انگلیسی: Spin) در دینامیک پرواز، ردهٔ ویژهای از واماندگی (استال) است که منجر به چرخش خودکار (غلت بدون فرمان) در اطراف محور طولی هواپیما و یک مسیر کم عمق، چرخان و رو به پایین تقریباً در مرکز یک محور عمودی میشود.[۱] این چرخشها میتوانند به عمد یا ناخواسته؛ اگر هواپیما در نقطه توقف به اندازه کافی انحراف داشته باشد در هر حالت پروازی وارد شوند.[۲] در یک چرخش معمولی، بال در داخل پیچ متوقف میشود در حالی که بال بیرونی در حال پرواز است. امکان توقف هر دو بال نیز وجود دارد، اما زاویه حمله هر بال و در نتیجه بالا آمدن و کشش آن متفاوت است.[۳]
هر یک از این شرایط باعث میشود که هواپیما به دلیل کشش بیشتر و از دست دادن بالابر، به سمت بال متوقف شدهٔ خود بچرخد. چرخشها با زاویهٔ حمله بالا، سرعت هوایی در زیر واماندگی حداقل در یک بال و فرود کم عمق مشخص میشوند. بازیابی و اجتناب از حادثه میتواند به مجموعهای از اقدامات ویژه و غیر معمول نیاز داشته باشد.
منابع
[ویرایش]- ↑ Wragg, David W. (1973). A Dictionary of Aviation (first ed.). Osprey. p. 247. ISBN 978-0-85045-163-4.
- ↑ "Airplane Flying Handbook FAA-H-8083-3A. Chapter 4-6. Slow Flight, Stalls and Spins" (PDF). U.S. DEPARTMENT OF TRANSPORTATION FEDERAL AVIATION ADMINISTRATION Flight Standards Service. May 7, 2004. pp. 4–12. Retrieved 28 April 2014.
- ↑ "18 Stalls and Spins". www.av8n.com.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Spin (aerodynamics)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۰ اوت ۲۰۲۴.