پرش به محتوا

ازدواج همجنس در نپال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
وضعیت حقوقی ازدواج همجنس
در بعضی مناطق انجام می‌شود
به رسمیت شناخته می‌شود، انجام نمی‌شود

ازدواج همجنس‌ها در نپال هنوز قانونی نشده و انجام نمی‌شود. دیوان عالی نپال در سال ۲۰۰۸ با قانونی شدن ازدواج همجنس‌ها در این کشور موافقت کرد. اما از آنجایی که نپال کشوری در حال گذر از پادشاهی به دموکراسی است، و مجلس مؤسسان آن تاکنون در تدوین قانون اساسی ناکام بوده‌است، وضعیت ازدواج همجنس‌ها نیز در این کشور مشخص نیست.

تاریخچه

[ویرایش]

پس از استقرار دموکراسی در سال ۲۰۰۶ در نپال، ازدواج همجنس‌ها نیز در این کشور انجام می‌شد اما امکان ثبت آن نبود. دیوان عالی نپال در نوامبر ۲۰۰۸ با قانونی شدن ازدواج همجنس‌ها موافقت و دولت را (که توسط مائوئیستها رهبری می‌شد) موظف کرد تا اطمینان حاصل کند که در قانون اساسی حقوق همجنس‌گرایان از جمله امکان ازدواج به رسمیت شناخته خواهد شد و در آن علیه اقلیت‌های جنسی تبعیضی وجود نخواهد داشت. دیوان عالی همچنین به دولت دستور داد تا کمیته‌ای هفت نفره برای بررسی قانون‌های مرتبط با ازدواج همجنس‌ها در کشورهای اروپایی تشکیل دهد.[۱][۲]

مجلس مؤسسان نپال در آن زمان مشغول تدوین قانون اساسی آن کشور بود اما این مهم به دلیل وجود اختلاف در میان قانون‌گذاران به تأخیر افتاد؛ و مجلس نتوانست تا پایان ضرب‌الاجل تعیین شده توسط دیوان عالی، قانون اساسی را تدوین کند. در سال ۲۰۱۲ نخست‌وزیر نپال مجلس مؤسسان را منحل کرد. قانون اساسی موقت تا زمان برگزاری انتخابات، جایگزین قانون اساسی این کشور خواهد بود.[۳][۴][۵] بنابراین وضعیت قانونی شدن ازدواج همجنس‌ها نیز تا زمان تدوین قانون اساسی مشخص نخواهد بود.

تأثیر بر اقتصاد

[ویرایش]

سونیل بابو پانت نخستین قانون‌گذار آشکارا همجنس‌گرای نپال و بنیانگذار انجمن الماس آبی است که در زمینه حمایت از حقوق همجنس‌گرایان فعالیت می‌کند. وی همچنین بنیانگذار شرکتی مسافرتی است که به زوج‌های همجنس‌گرای گردشگری که نپال را برای برگزاری مراسم ازدواج یا گذراندن ماه عسل انتخاب می‌کنند، خدمات ارائه می‌کند. وی معتقد است در حالی که بیشتر کشورهای آسیایی از گردشگران همجنس‌گرا استقبال نمی‌کنند، نپال می‌تواند مقصد مناسبی برای این گردشگران باشد و اقتصاد ضعیف خود را که در طول یک دهه جنگ داخلی آسیب زیادی دیده‌است تقویت کند.[۶][۷] در سال ۲۰۱۰ یک زوج انگلیسی و هندی نخستین توریست‌هایی بودند که در نپال ازدواج کردند.[۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. Sarkar, Sudeshna (18 November 2008). "Nepal apex court okays same-sex marriag" (به انگلیسی). igovernment.in. Archived from the original on 23 December 2009. Retrieved 14 July 2013.
  2. "Nepal SC approves same-sex marriage" (به انگلیسی). hindustantimes.com. 19 November 2008. Archived from the original on 2 June 2013. Retrieved 14 July 2013.
  3. Parajuli, John Narayan (28 May 2012). "Nepal enters crisis mode as constitution talks fail" (به انگلیسی). BBC. Retrieved 14 July 2013.
  4. Khadka, Mohan (28 May 2012). "CA dissolved after epic failure" (به انگلیسی). nepalnews.com. Archived from the original on 10 September 2012. Retrieved 14 July 2013.
  5. "Legislature in Nepal Disbands in Failure" (به انگلیسی). The New York Times. 27 May 2012. Retrieved 14 July 2013.
  6. Nelson, Dean (19 January 2010). "Nepal 'to stage gay weddings on Everest'" (به انگلیسی). The Telegraph. Retrieved 14 July 2013.
  7. Cohen, Benjamin (22 April 2009). "Gay Nepalese MP looks towards greater acceptance of gays and lesbians" (به انگلیسی). PinkNews.co.uk. Retrieved 14 July 2013.
  8. Hyslop, Leah (30 August 2010). "British expat makes history with first foreign gay marriage in Nepal" (به انگلیسی). The Telegraph. Retrieved 14 July 2013.