پرش به محتوا

آرمین نوابی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آرمین نوابی
نوابی درحال سخنرانی در روزهای آتئیست سال ۲۰۱۹ در ورشو.
زادهٔ۲۵ دسامبر ۱۹۸۳ ‏(۴۰ سال)
تهران، ایران
ملیتایران
کانادا
پیشه‌ها
  • فعال سیاسی
  • نویسنده
  • سخنران
  • پادکست ساز
شناخته‌شده
برای
  • Atheist activism
  • Human rights activism
  • Ex-Muslim
آثار برجستهچرا خدا وجود ندارد
جنبشسکولاریسم
وبگاه

آرمین نوابی (زاده ۵ دی ۱۳۶۲) فعال سکولاریست و نویسنده و پادکستر و فعال حقوق بشر است که در حال حاضر در ونکوور کانادا زندگی می‌کند. در سال ۲۰۱۲ او انجمن آزاداندیشی آنلاین جمهوری بی‌خدایان را به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در کانادا تأسیس کرد[۱] که هم‌اکنون صدها شعبه از آن به نام «کنسولگری» در چندین کشور در سراسر جهان مانند مالزی، اندونزی و فیلیپین وجود دارد.[۲][۲] این انجمن کمک می‌کند تا بی‌خدایان با یکدیگر به تعامل در جوامعی بپردازند که در آن بی‌دینی، ارتداد و کفر جرم و جنایت محسوب شده و سرکوب می‌شود.[۳] به عنوان نویسنده، او کتاب چرا خدا وجود ندارد را در سال ۲۰۱۴ منتشر کرد و در سال ۲۰۱۷ به عنوان مجری پادکست جهادگران سکولار با علی اله رضوی، یاسمین محمد و فیصل سعید آل معمار همکاری کرد.[۴] در ژانویه سال ۲۰۱۸، نمایش جهادی‌های سکولار به برای روشنگری مسلمانان تغییر نام داد و رضوی و نوابی هر دو رئیس آن شدند.[۵]

زندگی‌نامه

[ویرایش]
مصاحبه نوابی با مریم نمازی در سال ۲۰۱۵ به زبان انگلیسی

جوانی

[ویرایش]

نوابی متولد سال ۱۳۶۲ است و به عنوان یک مسلمان شیعه در تهران بزرگ شد. وی پیش از آنکه در ۱۹۸۸ به تهران بازگردد، در سال ۱۹۸۵ برای مدت کوتاهی به آلمان و در ۱۹۸۶ به لندن نقل مکان کرد. خانواده وی لیبرال بودند اما در مدرسه به او آموخته شد که به جهنم اعتقاد داشته باشد و حتی انجام کوچک‌ترین گناه او را به آنجا می‌برد. نوابی تصریح کرد: اگر قرار بود در زندگی پس از مرگ برای ابد زنده بماند، این باید اولویت همه در طول زندگیشان بر روی زمین باشد. با این حال وی دریافت که تعداد معدودی از اطرافیان، گرچه ادعا می‌کنند این را باور دارند، اما چنین چیزی برایشان از اهمیت ویژه ای برخوردار نیست.[۶] او برای جلوگیری از جهنم به هر قیمتی قبل از رسیدن به سن بلوغ (۱۵ سالگی) اقدام به خودکشی کرد، زیرا هر گناهی (از جمله خودکشی) که قبل از بلوغ شرعی مرتکب آن شده بود، ظاهراً "به حساب نمی‌آمد. نوابی در سن ۱۲ سالگی با پریدن از پنجره مدرسه اقدام به خودکشی کرد، اما ناموفق بود. این کار او را به مدت ۷ ماه روی صندلی چرخدار نشاند و یک سال مدرسه را از دست داد.[۷]

بی‌دینی و مهاجرت

[ویرایش]

نوابی پس از بهبودی حالش، دچار احساس بدی نسبت به بی‌ایمانی خانواده خودش بود و یک مسلمان معتقدتر شد. او هیچ وقت در خواندن نمازش کوتاهی نکرد و هرگز به دختران نگاه نکرد تا مبادا وسوسه شود و با جدیت به مطالعه اسلام پرداخت.[۸][۶] با این حال، هر چه بیشتر یادگرفت شک و تردیدهای بیشتری برایش به وجود آمدند، زیرا محتوای اسلام برای او معنایی نداشت، او به مطالعه زندگی روزمره مسلمانان پرداخت و در این که همه غیر مسلمانان باید با شکنجه ابدی مجازات شوند شک کرد. مطالعه ادیان دیگر شک و تردید او را حتی بیشتر هم برانگیخت. یک واقعه مهم در خواندن کتابی در مورد تاریخ دین در دانشکده بود: "من دیدم که چقدر راحت است که مفهوم خدا و آنچه را که او می‌خواست بر اساس سیاست زمان تغییر کند. چرا من حتی این را به درستی قبول می‌کنم؟ من هرگز از خودم نمی‌پرسیدم که آیا این فقط می‌تواند ساخته شود؟ "[۷] نوابی در عین ناامیدی و ترس زیاد از جهنم، از خدا خواست تا خودش را بر او آشکار کند و ثابت کند که واقعی است. با این حال، او هیچ جوابی دریافت نکرد، ایمان خود را از دست داد و در نهایت نتیجه گرفت که خدا خیالی است.

نوابی حدود یک سال در دانشگاه تهران تحصیل کرد و زیست‌شناسی مولکولی را فرا گرفت.[۷] نوابی وقتی دانشگاه بود، در ابتدا فکر کرد که ممکن است دیوانه شود و تنها او آتئیسم را می‌شناسد. با این حال، هنگامی که او به دو تن از دوستان دانشگاه خود اعتراف کرد و افکار تازه توسعه یافته خود را فاش کرد، طی چند هفته نسبت به دین دچار تردید شدند. این امر او را ترغیب کرد تا در اینترنت به دنبال همفکران خود باشد.[۶][۴] او نمی‌خواست در تهران بماند و موفق به اخذ ویزای دانشجویی برای دانشگاه بریتیش کلمبیا برای تحصیل در امور مالی شد. وی در ۱۰ اکتبر ۲۰۰۴ وارد ونکوور شد و بعداً مقیم دائمی شد و در نهایت تابعیت کانادا را به دست آورد. در آنجا، او جمهوری بی خدایان را در سال ۲۰۱۲ ایجاد کرد تا در یک جامعه بی خدایی جهانی بتواند بستر فعالیت خود را ایجاد کند.[۸]

اتهام توهین به مقدسات

[ویرایش]
صحبت‌های نوابی دربارهٔ "بهتره ما اسلام رو ترک کنیم؟"

نوابی در سال ۲۰۱۹ به هدف چندین تلاش توهین به مقدسات تبدیل شد.

در فوریه سال ۲۰۱۹، Cherwell، یک روزنامه دانشجویی در دانشگاه آکسفورد، از انتشار مصاحبه نوابی در نسخه آنلاین خود، به این دلیل که «ممکن است توهین آمیز به نظر برسد» خودداری کرد. این مصاحبه در نسخه چاپی روزنامه منتشر شد. ویرایشگر پروفایل فردی هایوارد که مصاحبه را انجام داد در اعتراض به این کار استعفا داد.[۹]

در مارس ۲۰۱۹، دانشگاه مؤنث رویال در شهر کلگری کانادا یک برنامه سخنرانی برنامه‌ریزی شده با نام نوابی را که توسط انجمن آتئیست کالگری انجام شده بود ، لغو کرد. این دانشگاه اظهار داشت که تمایلی برای برگزاری این رویداد پس از تیراندازی در مسجد کریستچرچ وجود ندارد، اما «این امر به‌طور کامل باعث می‌شود که ایشان در زمان دیگری به دانشگاه ما بیاید».[۱۰] در ماه اوت، آموزش عالی آلبرتا گفت باید مانع بنیان نوابی و تشکیلات مشابه شد، و سیاست آزادی بیان آکادمیک دانشگاه باید قوی تر نظارت کند.[۱۱]

جمهوری بی خدایان

[ویرایش]

پایه

[ویرایش]

در حالی که هنوز در ایران زندگی می‌کرد، نوابی گروه «بی‌خدایان ایران» را در اورکات و در سال ۲۰۰۳، برای ارتباط با دیگر بی‌خدایان در کشور، تأسیس کرد. او شوکه شده، تعجب کرده و خوشحال شد که بسیاری دیگر مانند او وجود داشتند، و این احساسات متقابلاً بود: «این احساس می‌شد که به خانواده ای می‌آیید که حتی نمی‌دانید از خانه خود دارید.» پس از مدتی، نوابی تصمیم گرفت تا با ملحدان فراتر از جمهوری اسلامی ایران، صفحه «جمهوری بیخدا» را در فیس بوک و سال ژانویه ۲۰۱۲ تأسیس کند. بعداً در فوریه ۲۰۱۲ توسط گروه فیسبوک و وب سایت www.atheistrepublic.com دنبال شد که از ژوئیه ۲۰۱۷ تقریباً ۵ میلیون بازدید در هفته دریافت کرد.[۸] جمهوری بی خدایان بی خدایان را از سراسر جهان دور هم جمع می‌کند، LGBTQ و حقوق زنان را ترویج می‌کند و با آزار و اذیت خداناباوران مبارزه می‌کند.[۹][۱۰][۱۲] به گفته نوابی، این ارزش‌های رهایی‌بخش که AR درصدد گسترش آن است، مورد حمله اسلام‌گرایی، راست‌گرایی آلترناتیو و چپ واپس‌گرا قرار دارند.[۷]

آثار

[ویرایش]
  • Navabi, Armin; Hise, Nicki (2014). Why There Is No God. Simple Responses to 20 Common Arguments for the Existence of God. CreateSpace Independent Publishing Platform. pp. 128. ISBN 978-1-5027-7528-3. Navabi, Armin; Hise, Nicki (2014). Why There Is No God. Simple Responses to 20 Common Arguments for the Existence of God. CreateSpace Independent Publishing Platform. pp. 128. ISBN 978-1-5027-7528-3. Navabi, Armin; Hise, Nicki (2014). Why There Is No God. Simple Responses to 20 Common Arguments for the Existence of God. CreateSpace Independent Publishing Platform. pp. 128. ISBN 978-1-5027-7528-3.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Loulla-Mae Eleftheriou-Smith (8 August 2017). "Malaysian atheist group under investigation over alleged Muslim apostate members". The Independent. Retrieved 26 November 2017.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Atheism is unconstitutional, says Malaysian deputy minister". Today Online. Mediacorp. 23 November 2017. Retrieved 26 November 2017.
  3. ↑ Wouter van Cleef (7 August 2017). "In Maleisië geldt: gij zult geen atheïst zijn". Trouw (به هلندی). Retrieved 18 September 2017.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Seth Andrews (15 July 2017). "Armin Navabi: The Poison Pill of Islam (Part 2 of 2)". The Thinking Atheist. Retrieved 27 November 2017.
  5. ↑ "Secular Jihadists for a Muslim Enlightenment". Retrieved 1 May 2018.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Scott Jacobsen (13 May 2017). "Interview with Armin Navabi - Founder of Atheist Republic". Conatus News. Archived from the original on 5 November 2019. Retrieved 26 November 2017.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ Freddy Hayward (8 February 2019). "Armin Navabi on transgender rights, the regressive left, and atheism". Cherwell. Oxford Student Publications Limited.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ Seth Andrews (13 July 2017). "Armin Navabi: The Poison Pill of Islam (Part 1 of 2)". The Thinking Atheist. Retrieved 26 November 2017.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Hayward, Freddie (28 February 2019). "An illiberal tide is sweeping British universities and thwarting debate". New Statesman. Retrieved 25 March 2019.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Hopper, Tristin (21 March 2019). "Calgary university cancels event by ex-Muslim, citing sensitivity after New Zealand attacks". National Post. Retrieved 25 March 2019.
  11. ↑ Olivia Condon (1 August 2019). "Advanced education minister delays post-secondary free speech policy rework". Calgary Herald. Retrieved 27 August 2019.
  12. ↑ Caroline Overington (23 January 2019). "Liberated by lack of faith". The Australian. Retrieved 31 March 2019.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=آرمین_نوابی&oldid=40689469»