بانیا کاودا: تفاوت میان نسخه‌ها

*بانیا کاودا*
	بانیا کاودا با یک منبع حرارتی کوچک در زیر ظرف گرم نگه داشته می‌شود.
گونه	سس دیپینگ
منطقه	پیه‌مونته، ایتالیا; پروانس، فرانسه;
مواد اصلی	سیر، آنچوویس، روغن زیتون
	رسانه: بانیا کاودا;

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

دیداریویکی‌متن

درخط

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۹

بانیا کاودا (به ایتالیایی: Bagna càuda) (تلفظ در Piedmontese: [ˈbɑɲɐ ˈkɑʊ̯dɐ]؛ ت.ت. 'سس داغ' یا 'سس غلیظ داغ') یک غذای داغ است که با سیر و آنچوویس تهیه می‌شود و از غذاهای معمول پیه‌مونتهٔ سفلی، یک منطقهٔ جغرافیایی در پیه‌مونته در ایتالیا و پروانس در فرانسه است.^[۱]^[۲] این غذا به شیوه‌ای مشابه فوندو سرو و مصرف می‌شود و گاهی به‌عنوان پیش‌غذا استفاده می‌شود و معمولاً سبزیجات خام یا پخته‌شده در آن فرو برده می‌شوند.^[۳]

مصرف

بانیا کاودا یک غذای داغ و سس دیپینگ در آشپزی پیه‌مونتی و پرووانسی است که برای فروبردن سبزیجات استفاده می‌شود.^[۴] این غذا با استفاده از روغن زیتون، آنچوویس خردشده و سیر تهیه می‌شود.^[۴] گاهی مواد افزودنی دیگری مانند قارچ ترافل و نمک نیز به آن اضافه می‌شود. سبزیجات خام یا پخته در این سس فرو برده می‌شوند که معمولاً با استفاده از یک منبع حرارتی مانند شمع یا مشعل در میزِ سرو گرم نگه داشته می‌شود.^[۵]

کنگر فرنگی خاردار معمولاً در این سس فرو برده می‌شود.^[۵] دیگر غذاهایی که برای فروبردن در آن استفاده می‌شوند شامل کلم، کرفس، هویج، سیب‌زمینی ترش، فلفل دلمه‌ای، رازیانه و نان هستند.^[۵]^[۶] این غذا گاهی به‌عنوان یک پیش‌غذا سرو می‌شود.^[۷]^[۸]

در گذشته از روغن گردو یا روغن فندق برای تهیه این غذا استفاده می‌شد.^[۹] گاهی از قارچ ترافل در نسخه‌های این غذا در آلبا، یک کومونه در منطقهٔ پیدمونت استفاده می‌شود.^[۱۰] به‌طور سنتی در فصل‌های پاییز و زمستان، به‌ویژه در جشن‌های کریسمس و سال نو، مصرف می‌شود و باید به‌صورت داغ سرو شود، همان‌طور که از نامش پیداست.

مصرف در آمریکای شمالی و جنوبی

این غذا همچنین در آرژانتین مرکزی یک غذای زمستانی محبوب است.^[۱۱]^[۱۲] همچنین در مناطق کلینتون، ایندیانا؛ راک اسپرینگز، وایومینگ؛ و بنلد، ایلینوی به‌دلیل مهاجرت تعداد زیادی از ایتالیایی‌های شمالی به این مناطق رایج است.^[۱۳] این غذا در جامعهٔ کارگری معدن در شهرستان مدیسون، ایلینوی،^[۱۴] از جمله کلینسویل،^[۱۵] ادواردزویل و مری‌ویل، رایج بود، به‌دلیل مهاجرت تعداد زیادی از ایتالیایی‌هایی که برای کار در معادن به این مناطق آمده بودند.

تاریخچه

بانیا کاودا از قرن شانزدهم بخشی از آشپزی پیه‌مونتی بوده است.^[۵]^[۱۶] این دستور غذا خاص پیه‌مونته سفلی، یک منطقهٔ جغرافیایی از پیه‌مونته در ایتالیا است. در قرون گذشته، در این منطقه به‌دلیل دسترسی آسان به آنچوویس شور، این مادهٔ اصلی مهم، در بسیاری از دستورهای غذایی پیه‌مونتی از جمله پیش‌غذاها استفاده می‌شد. پیه‌مونته با استفاده از مسیرهای تجاری که از گذرگاه‌های آلپ دریایی عبور می‌کردند، نمک خود را از پروانس و مصب‌های رون تأمین می‌کرد. افسانه‌ای می‌گوید که تجارت آنچوویس شور روشی برای معامله نمک بود و بدین ترتیب از پرداخت عوارض سنگین اجتناب می‌شد: بشکه‌های نمک با لایه‌ای از آنچوویس شور در قسمت بالایی ارائه می‌شد تا از کنترل مأموران مالیاتی عبور کنند. اما در واقع، در سراسر پیه‌مونته در دوران رژیم قدیمی، به دلیل قیمت بالای نمک، از آنچوویس شور به عنوان چاشنی استفاده می‌شد و سیر و روغن زیتون در دسترس بودند.

منابع

↑ Howell, Francesca Ciancimino (2018-08-09). Food, Festival and Religion: Materiality and Place in Italy (به انگلیسی). Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-350-02087-0.
↑ Machado, Amparo; Prete, Chiara (2015-09-24). 1001 specialità della cucina italiana da provare almeno una volta nella vita (به ایتالیایی). Newton Compton Editori. ISBN 978-88-541-8648-4.
↑ La Cucina Italiana 2008, s.v.
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ Sinclair, C.G. (1998). International Dictionary of Food and Cooking. Fitzroy Dearborn. p. 44. ISBN 978-1-57958-057-5. Retrieved January 4, 2018.
↑ ^۵٫۰ ^۵٫۱ ^۵٫۲ ^۵٫۳ Root, W. (1992). The Food of Italy. Vintage Books. pp. 319–320. ISBN 978-0-679-73896-1. Retrieved January 4, 2018.
↑ Los Angeles Magazine. 2008. p. 114. Retrieved January 4, 2018.
↑ Buckley, Chris (November 27, 2012). "Iconic Charleroi eatery – Rego's – changes hands". TribLIVE.com. Retrieved January 4, 2018.
↑ Waters, A.L. (2014). Chez Panisse Cafe Cookbook (به فرانسوی). HarperCollins. p. 16. ISBN 978-0-06-235400-6. Retrieved January 4, 2018.
↑ Paolo Massobrio, ‘Il rito della Bagnacauda’ بایگانی‌شده در ژوئیه ۲۲, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, a , December 2004.
↑ Hesser, Amanda (November 5, 2009). "Bagna Cauda, 1960". New York Times. p. MM20, New York edition. Retrieved March 8, 2010.
↑ McCloskey, E.; Ainsley, R.; Eder, T. (2011). Argentina: The Bradt Travel Guide. Bradt Guides. Bradt Travel Guides. p. 388. ISBN 978-1-84162-351-1. Retrieved January 4, 2018.
↑ Books, Madison; Andrews McMeel Publishing, LLC; Kummer, C. (2007). 1001 Foods To Die For (به آلمانی). Andrews McMeel Publishing. p. 16. ISBN 978-0-7407-7043-2. Retrieved January 4, 2018.
↑ Calvitto, C. (2007). Searching for Italy in America's Rural Heartland. Vantage Press. p. 2. ISBN 978-0-533-15737-2. Retrieved January 4, 2018.
↑ Hillig, Terry. Miners’ heritage is on display in Collinsville. St. Louis Post-Dispatch. September 22, 2010. Retrieved July 28, 2021.
↑ Starkey, Roger. Collinsville Sunrise Kiwanis: Selling bagna cauda and peanuts for a better Christmas. The Metro Independent. September 12, 2014. Retrieved July 28, 2021.
↑ Western Pennsylvania History. Historical Society of Western Pennsylvania. 1999. p. 167. Retrieved January 4, 2018.

[1] Howell, Francesca Ciancimino (2018-08-09). Food, Festival and Religion: Materiality and Place in Italy (به انگلیسی). Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-350-02087-0.

[2] Machado, Amparo; Prete, Chiara (2015-09-24). 1001 specialità della cucina italiana da provare almeno una volta nella vita (به ایتالیایی). Newton Compton Editori. ISBN 978-88-541-8648-4.

[3] La Cucina Italiana 2008, s.v.

[Sinclair_1998-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ Sinclair, C.G. (1998). International Dictionary of Food and Cooking. Fitzroy Dearborn. p. 44. ISBN 978-1-57958-057-5. Retrieved January 4, 2018.

[Root_1992-5] ۵٫۰ ^۵٫۱ ^۵٫۲ ^۵٫۳ Root, W. (1992). The Food of Italy. Vintage Books. pp. 319–320. ISBN 978-0-679-73896-1. Retrieved January 4, 2018.

[Los_Angeles_Magazine_2008-6] Los Angeles Magazine. 2008. p. 114. Retrieved January 4, 2018.

[Buckley_2012-7] Buckley, Chris (November 27, 2012). "Iconic Charleroi eatery – Rego's – changes hands". TribLIVE.com. Retrieved January 4, 2018.

[Waters_2014-8] Waters, A.L. (2014). Chez Panisse Cafe Cookbook (به فرانسوی). HarperCollins. p. 16. ISBN 978-0-06-235400-6. Retrieved January 4, 2018.

[9] Paolo Massobrio, ‘Il rito della Bagnacauda’ بایگانی‌شده در ژوئیه ۲۲, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, a , December 2004.

[bc1960-10] Hesser, Amanda (November 5, 2009). "Bagna Cauda, 1960". New York Times. p. MM20, New York edition. Retrieved March 8, 2010.

[McCloskey_Ainsley_Eder_2011-11] McCloskey, E.; Ainsley, R.; Eder, T. (2011). Argentina: The Bradt Travel Guide. Bradt Guides. Bradt Travel Guides. p. 388. ISBN 978-1-84162-351-1. Retrieved January 4, 2018.

[Books_Andrews_McMeel_Publishing_Kummer_2007-12] Books, Madison; Andrews McMeel Publishing, LLC; Kummer, C. (2007). 1001 Foods To Die For (به آلمانی). Andrews McMeel Publishing. p. 16. ISBN 978-0-7407-7043-2. Retrieved January 4, 2018.

[Calvitto_2007-13] Calvitto, C. (2007). Searching for Italy in America's Rural Heartland. Vantage Press. p. 2. ISBN 978-0-533-15737-2. Retrieved January 4, 2018.

[14] Hillig, Terry. Miners’ heritage is on display in Collinsville. St. Louis Post-Dispatch. September 22, 2010. Retrieved July 28, 2021.

[15] Starkey, Roger. Collinsville Sunrise Kiwanis: Selling bagna cauda and peanuts for a better Christmas. The Metro Independent. September 12, 2014. Retrieved July 28, 2021.

[Western_Pennsylvania_History_1999-16] Western Pennsylvania History. Historical Society of Western Pennsylvania. 1999. p. 167. Retrieved January 4, 2018.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]