Edukira joan

Susana Prieto

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
Susana Prieto

Bizitza
JaiotzaPuebla de Sanabria, 1962ko uztailaren 13a (62 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakidazlea, gidoilaria eta zinema ekoizlea
IMDB: nm1209109 Edit the value on Wikidata

Susana Prieto Rodríguez (Puebla de Sanabria, Zamora, 1962ko uztailaren 13a) espainiar gidoilaria eta idazlea da, eta bere sorkuntzek telebistako telesail herrikoi ugari ilustratu dituzte. Haurtzaroan Erdialdeko Amerikan ibili zen, eta, gero, Guatemalan bizi zen, gatazka zibil betean. Horrek markatu zuen idazteko eta mundu magiko eta egituratu bat irudikatzeko zuen modua, non pertsonak eta paisaiak oso indartsu elkartzen diren. Zinematografiaren eta telebistaren ekoizpenaren sektorean hasi zen, eta gerora gidoilari gisa garatzeko esperientzia baliagarria izan zuen.

Bizitza

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Susana Prietok Sanabria 6 urterekin utzi zuen, Erdialdeko Amerikako oihanean barneratzeko; han aitak geologo lan egin zuen bi hamarkadatan. 1974an Guatemalan finkatu zen eta bertan bigarren mailako ikasketak egin zituen Monte Maria Ikastetxean eta ondoren idazkari-ikasketa elebiduna Poole Trennert ikastetxean. Handik gutxira, Espainiara itzuli zen, eta unibertsitatean ikasten jarraitu nahi izan zuen. Bi herrialdeen arteko harreman diplomatikoen hausturak, gatazka zibilaren eta Espainiako enbaxada hartzearen ondorioz, ez zuen lortu ikasketak baliozkotzea eta Harreman Publikoetako diplomatura egin zuen.

Garapen profesionala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zinemarako jauzia Paul Verhoevenen Los señores del acero (1985) filmari esker iritsi zitzaion. Film horretan produkzio-koordinatzaile parte hartu zuen, eta Carlos Orengo ekoizlea ezagutu zuen, gerora bere senarra izan zena. Hamabi urtez produkzio-laguntzailea izan zen hainbat film nazionaletan eta nazioartekotan, hala nola, Hugh Wilsonen La rapsodia de los cuatreros (1984), Alan Johnsonen Solarbabies (1985), Pilar Miróren Werther (1986), Terry Gilliamen Las aventuras del Barón Munchausen (1987), Mario Camusen La casa de Bernarda Alba(1987) Richard Lesterren El retorno de los mosqueteros(1988), eta Manuel Gómez Pereiraren filmak Salsa rosa (1991) eta ¿Por qué lo llaman amor cuando quieren decir sexo? (1992) besteak beste.

Ondoren, hainbat ardura izan zituen telebistan, produkzio-laguntzailetik hasi eta ekoizpen exekutiboaren laguntzaileraino, hainbat lehiaketa, entretenimendu-programa eta kultura-hedakuntzatan.

De tal Paco tal astilla (1997) minisailaren gidoien koordinazio operatiboan parte hartuz, Fermin Cabal antzerkigileak 98ko Kubari buruzko El caimán despierta proiektuan parte hartzea proposatu zion, ECAMen hainbat ikastarorekin osatu zuen gidoigile lanari hasiera emanez, eta telebista eta film luze ugaritan parte hartzera eraman zuena. 1999an gidoilari parte hartu zuen Roberto Lázaroren Leyenda de fuego eta Juan Luis Iborraren Tiempos de azúcar filmetan.[1] 2000. urtean, gidoilari gisa, telebistako, Francesc Betriuren La madre de mi marido eta César Martínez Herradaren Otra ciudad filmetako filmak egin zituen. Azken horri esker Telebista Akademiaren Movie Telebista Onenaren Saria eta Levante EMV egunkariaren Premis Tirant Zinema saria jaso zituen.

2000. urtean Juan Luis Iborrarekin batera Europrodukzioen proiektuak garatzeko sailaren ardura hartu zuen, El secreto, ekoiztetxearen lehen fikziozko saila idatziz.[2] Europroduccionesetik hasi eta hamarkada batez hainbat telesailetan parte hartu zuen: La verdad de Laura (2002), Luna negra (2003), Obsesión (2005), eta C.L.A. No somos ángeles (2006 / 7).

Beste ekoizpen etxe batzuekin egindako lanari esker, eskaletista zereginean garatu zen, eta Lalola (2008) Zebra Producciones-en seriearekin bi milioi ikusle izatera iritsi zen. El secreto de Puente Viejo-ren biblia eta eskaletak ere sortu zituen, Antena 3k 2011tik 2020ra eman zuen telesaila; Homicidios, Telecincok 2011n emandakoa; Gavilanes (2010/11); Arrayán (2009) Canal sur-en; HKM (2008), Cuatron eta Sin tetas no hay paraíso (2009). 2004an Gidoi eta Narratiba Zinematografikoko irakasle gisa estreinatu zen Madrilgo Unibertsitate Europarrean (UEM).

Zinemako eta telebistako gidoilari gisa egindako ibilbideak eleberriraino eraman zuen, eta Lea Velezekin batera Ilargi beltza telesailaren argumentu hariari jarraitzen dion El desván (2003) eta La esfera de Ababol (2005) nobelak idatzi zituen, biak best sellerrak. 2009an bi gidoilariek idatzitako Tiza antzezlanak Agustin Gonzalez Nazioarteko Antzerki Saria jaso zuen Egile Berrientzat.

Lana

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Telebista

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Eguneroko serieko La promesa TVErentzat. Gidoiaren argumentua eta koordinazioa. Bambú Producciones. Emanaldia: 2023ko urtarrilaren 12an
  • Lola Cinema. Argumentua eta gidoia. 1. denboraldia, seriea, egunero, 130 kapitulu. 2022
  • Serie primetime Desconocidas Canal Sur eta A'Punt-entzat. Gidoilaria. 1. denboraldia, 13 atal. 2021
  • El secreto de Puente Viejo Boomerang TV para A3 (37 denboraldi/ 2325 atal: biblia eta eskaletak, 2010-2020 audientziak).
  • Homicidios (lehen denboraldia/13 atal: telesail osoaren bilbe-arkua sortzea eta hiru ataleko gidoilaria) 2011.
  • Gabilanes (bi denboraldi/26 kapitulu: 2. denboraldiko argumentua eta gidoiak) 2010-11.
  • Sin tetas no hay paraíso (hiru denboraldi/43 kapitulu: 15 kapitulu: 3. denboraldia: bilbe- eta gidoi-mapa) 2009.
  • Arrayán (hogeita hamar denboraldi/2.400 atal, telesailaren garapena 24. eta 25. denboraldietan: eskaletak) 2009-2010.
  • HKM (denboraldi bat/85 atal: dialoguista) 2008.
  • Lalola (160 ataleko denboraldia: eskaleten koordinazioa eta eskaletista.) 2008-2009.
  • Amores cruzados Coproducción colombo-mexicana. (Jatorrizko Historia Luis Felipe Salamancarekin batera idatzia). 2006.
  • LMA. Ez gara aingeruak (C.L.A. No somos ángeles) (57 atal: jatorrizko ideia, koordinazioa eta eskaletak) 2006-2007.
  • Obsesión (telenovela de 2005)" (167 atal: jatorrizko ideia, koordinazioa eta gidoiak; ekoizpen exekutiboaren albokoa) 2004-2005
  • Luna negra (194 atal: ideia originala, koordinazioa eta gidoiak; ekoizpen exekutiboaren albokoa) 2003-2004.
  • La verdad de Laura (129 atal: argumentua, koordinazioa eta gidoiak) 2002.
  • El secreto (197 atal: egokitzapena, koordinazioa eta gidoiak) 2001.
  • Otra ciudad (TV movie gidoilaria) 2000.
  • La madre de mi marido (kogidoilari telefilme) 1999.
  • De tal Paco tal astilla (kogidoilari miniserie) 1996.

Zinea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Leyenda de fuego (gidoigilea), 1999.
  • Tiempos de azúcar (gidoigilea) 1999.

Eleberria

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Antzerkia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Susana Prieto eta Lea Velez, Tiza, 2005. 2018ko urtarrilaren 27an estreinatu zuen OTEYZA KONPAINIA GAZTEAK El Castillo Antzokian.
  • TIZA 2018ko apirilaren 6an iritsi zen Madrilera Luchana Antzokietara, OTEYZA KONPAINIA GAZTEAREN eskutik; kartelean egon zen 2019ko ekainera arte.
  • 2019ko uztailean TIZAk nazioarteko bira hasi zuen, GUATEMALAn, Dick Smith Antzokian (IGA), 2019ko uztailean.

Sariak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Agustin Gonzalez Nazioarteko I. Antzerki Saria egile berrientzat, Susana Prieto eta Lea Velezen Tiza antzezlanari, 2009.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Copia archivada. .
  2. ↑ Copia archivada. .

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Susana_Prieto&oldid=9951268"(e)tik eskuratuta