Pirinioaurrea
Pirinioaurrea | |
---|---|
Datu orokorrak | |
Garaiera | 2.912 m |
Mota | mendikate |
Luzera | 425 km |
Zabalera | 40 km |
Geografia | |
Koordenatuak | 42°20′N 1°00′E / 42.33°N 1°E |
Estatu burujabe | Espainia |
Autonomia | Euskal Autonomia Erkidegoa |
Pirinioaurrea[1] Pirinioen ondoko eskualde menditsua da, batzuen ustez mendilerro nagusiaren parte dena. Mendi-sistema gisa, Pirinioetako mendikatearen zati dira Pirinioaurreak, eta hortik sortzen dira kontrahormak.
Pirinioen hegoaldeko Pirinioaurrea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bi unitatetan banatzen dira, bien artean Pirinioaurreko Erdialdeko Sakonunea izanik[2]:
- barnealdean mendilerroko altuera gehien duten tontorrak daude (Barruko Mendilerroa);
- kanpoaldean eta aurrekoaren paraleloan daude, altuera txikiagoa duten tontorrak daude (Kanpoaldeko Mendilerroa).
Hegoaldean mendebalde-ekialde ardatzean 425 kilometroko luzera du, Euskal Herria, Aragoi eta Katalunia zeharkatzen dituela:
- Euskal Herrian: Baztan, Esteribar, Erroibar, Artzibar, Aezkoa, Zaraitzu eta Erronkaribar haranak.
- Aragoin: Jazetania, Alto Gállego, Sobrarbe eta Ribagorza eskualdeak.
- Katalunian: Alta Ribagorça, Pallars Jussà, Noguera, Alt Urgell, Solsonès, Berguedà, Ripollès, Garrotxa eta Alt Empordà eskualdeak.
Zabalera handiena erdigunean du: 40 kilometro. Altuera handiena duten Pirinioaurreko tontorrek 2.000 metro baino gehiago dutenez, zaila da Pirinioaurrearen eta Pirinioen arteko muga zehaztea.
Pirinioen iparraldeko Pirinioaurrea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Iparraldean, Ipar Euskal Herritik Ipar Kataluniaraino heltzen da Pirinioaurrea. Han, mendiek altuera txikiagoa dute, gune nagusiak Corbières eta Plantaurel mendilerroak izanik.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ 159. araua. Euskaltzaindia, 41 or. (Noiz kontsultatua: 2010-10-5).
- ↑ Edeso, José Miguel. Euskal Herriko Geologia esparrua. "Andrés de Urdaneta" Euskal Geografi Elkargoa.