Edukira joan

Aimar Olaizola

Wikipedia, Entziklopedia askea
(«Olaizola II.a» orritik birbideratua)
Aimar Olaizola

Bizitza
JaiotzaGoizueta, 1979ko azaroaren 13a (45 urte)
Herrialdea Nafarroa Garaia, Euskal Herria
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakesku huskako pilotaria
Posizio edo espezialitateaaurrelaria
Pisua87 kilogramo
Altuera1,83 metro
Jasotako sariak

Aimar Olaizola Apezetxea,[oh 1] pilota arloan Olaizola II.a deituraz ezaguna (Goizueta, Nafarroa Garaia, 1979ko azaroaren 13a) esku huskako pilotari profesional ohia da. Aurrelari aritzen zen, Baiko Pilota enpresarekin. Garai guztietako pilotari onenetakotzat jotzen da eta hiru modalitateen artean final gehien jokatu dituena da.[1][2]

Historian Binakako Txapelketako final gehien jokatu dituen pilotaria da, Lau t 'erdiko Txapelketako txapel gehien dituena eta hiru modalitateen artean txapel gehien dituen pilotaria, Retegi II.aren ondoren. Azken honen ondoren Buruz Buruko Txapelketako final gehien jokatu dituen pilotaria ere bada.

Azpimarratzekoa da Aimar Olaizola zortzi pilotari bakarretako bat dela, Julian Retegi, Fernando Arretxe, Abel Barriola, Juan Martínez de Irujo, Urrutikoetxea, Oinatz Bengoetxea eta Jokin Altunarekin batera, profesional mailako lehiaketa gorenetako hiru txapelak lortu dituena.

Kirol ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Olaizola I.a pilotariaren anaia, txikitatik Aimar bere herriko frontoian jokatzera zaletu zen. Afizionatuetan lortutako garaipenik nabarmenenak hauek dira: Espainiako 20 urtez azpiko banakako txapelketa 1998an, Nafarroakoa 1998an, Gazteen Diario Vasco txapelketa 1996an eta Elgetako 4 1/2ko torneoa 1995ean.

Debuta baino lehenagotik nabarmendu zen Aimar eta profesionalismora jauzi egin ondoren berehala ireki zuen tartea enpresako pilotari onenen artean. Debutatu eta hilabete gutxira, Buruz Buruko bigarren mailako txapelketa irabazi zuen Hirigoyen 22-16 mendean hartuta Astelena frontoian.[3]

Retegi II.ak, garai guztietako pilotaririk sarituenak, Logroñoko Adarragan jokatu zuen agur partiduan, 2001eko irailaren 20an, Olaizola IIa aukeratu zuen aurkari gisa. Retegi II.ak 47 urte zituen eta Olaizola II.ak 22, 25 urteko aldea.[4]

Maila goreneko bere lehen txapela 2002an iritsi zen Lau t 'erdiko partida guztiak argi irabazi ondoren (Goñi III.a 5 tantotan utzi zuen, Tirapu 7 tantotan, Koka 6 tantotan, Otaegi 7 tantotan, Beloki 7 tantotan, Unanue 8 tantotan eta Esain 11 tantotan), Gasteizko Ogetan 22 eta 13 Abel Barriolari finalean irabazi ondoren. Abel Barriola zen momentuko pilotari izarra, aurreko denboraldian Beloki, jardunean zegoen pilotaririk handiena, Buruz Buruko finalean 22-3 irabazi baitzuen.[5] Barriola ere Eugi, pilota profesionalaren beste izar handienetako bat, 2001eko Lau t 'erdiko finalean egurtzetik zetorren.

Hurrengo denboraldian balentria heroikoa egin zuen Buruz Buruko txapelketan, Barriola 2 tantotan, Eugi 9 tantotan eta Gonzalez 5 tantotan garaitu ondoren finalerdietan Belokiren aurkako partidaren erdibidean lesionatu zenean, partidaren gainerakoa esku bakarrarekin jokatuz eta irabaziz. Egun batzuk geroago, oraindik lesionatuta zegoela, Buruz Burukoaren finala jokatzea erabaki zuen, min nabarmenak bazituen ere, eta erraz galdu zuen Patxi Ruizen aurka Atano III.ean, bere maila eman ezinik.[6] Aimar gogor kritikatu zuen publikoak eta katedrak, egoera horretan bere gain hartu ezin zezakeen partidu batera lesionatuta aurkezteagatik. Bizeps femoralean lesionatu zen, 150 egunez geldirik egonik.

Denboraldi berean, Paskualekin batera iritsi zen, koadroko atzelari ahulenetako batekin, Binakako finalera, non Koka eta Belokiren aurka 22-15 galdu zuten Atano III.ean.[7]

Hurrengo urtean, 2004, Lau t 'erdiko txapelketa irabazi zuen finalean Barriola erraz garaituz, 22-8.[8] Aurretik Gonzalez 12, Agirre 7, Capellan 6, Nagore 16, eta Xalaren aurka jolastutako bi partidetan 5 eta 8 tantotan utzi zituen.

2005ean Buruz Buruko finalean Martinez de Irujo garaitu zuen, une horretan modalitatean galdu gabe zegoen pilotaria, Gonzalez finalaurrekoetan 22-6 kanporatu ondoren.[9] Urte horretako Lau t 'erdiko finalean erraz gailendu zitzaion Xalari, orduko beste pilotari garrantzitsuenetako bati, 22-5 sendo bat finkatuz.[10]

2006ko denboraldian, bi porrot gogor jasan zituen; Buruz Buruko finala, txapelketan zehar paper ona egin arren, Eugiren aurka 22-4an lortutako garaipena nabarmenduz, eta Binakako finala Zearrarekin, Martinez de Irujo eta Martinez de Irujo eta Eulateren aurka, hurrenez hurren.[11][12]

Bere hurrengo titulua 2007ko Buruz Burukoan irabazi zuen Barriolaren aurka 22 eta 10.[13]

Hilabete batzuk geroago, Buruz Buruko BBK Masters Baskepensiones txapelketako finalean Eugiri erraz gailendu zitzaion berriro, 22-6, aurretik Martinez de Irujo 22-9 mendean hartuta.[14]

2008an irabazi zuen lehen aldiz ordura arte gehien eutsi zion txapelketa, Binakako txapelketa, Oier Mendizabalekin batera, bigarren mailakotzat jotzen zen pilotaria, erabateko erakustaldia eginez.[15] Urte berean Lau t 'erdikoa ere irabazi zuen Martinez de Irujori 22-17 irabazita finalean, Titin III.a, pilota profesionalaren pilotari adierazgarrienetako bat, 22-9 mendean hartuta finalerdian.[16]

Hurrengo urtean aurreko urteko balentria errepikatu zuen Mendizabalekin batera Binakako Txapelketako finalera iritsiz, beste joko erakustaldi bikain baten ondoren, finala 22-21 galduz Martinez de Irujo eta Goñi III.aren aurka, azken honen zorioneko eskapada baten ondoren.[17] Buruz Burukoan 22-12 galdu zuen Martinez de Irujoren aurka, eta mendekua hartu zuen Buruz Burukoaren errebantxan, Martinez de Irujori 22-9 gailenduta.[18]

2010eko Buruz Burukoaren lehen partidan, apirilaren 24an, lesio larria izan zuen, eskuin belauneko aurreko lotailu gurutzatua hautsi baitzuen. 6 hilabete baino gehiago egon behar izan zuen geldirik, eta denboraldiaren zatirik handiena galdu zuen.[19]

2011 denboraldian Olaizola II.ak lesiotik erabat osatu zela erakutsi zuen eta inoiz baino sasoi hobean zegoela. Izan ere, urte berean lortu zituen lehen aldiz euskal pilota profesionaleko hiru torneo garrantzitsuenetan denboraldi berean finaletara iristea. Eskuz Binakako txapelketan, Aritz Begino atzelariarekin bikotea osatuz, Xala eta Beroiz 22-14 gainditu zituen finalean.[20] Lau t 'erdikoa ere irabazi zuen, bosgarren aldiz bere ibilbidean, finalean Martinez de Irujori erraz gailenduz.[21] Denboraldi horretan Buruz Buruko Txapelketak bakarrik egin zion ihes, finala 22-19 galdu baitzuen Xalaren aurka, eta horrek eragotzi egin zion txapela hiruko historiko bat osatzea, bere atzealdetik pilotazaleen memoriarako geratuko zen partida batean.[22]

2012 eta 2013ko denboraldiak bere ibilbideko onenak izan ziren, batez besteko % 73ko garaipenekin eta banakako txapel guztiak irabazita, frontoi batean ikusitako erakustaldi handienetako batzuk eginez. Buruz Buruko finaletan lortutako bi garaipen argiak nabarmentzen dira bereziki, 22-7ko emaitzarekin Martinez de Irujoren aurka.[23][24]

Geroago, eta hainbat final jokatu eta Mikel Urrutikoetxearen aurka 2015eko denboraldian 22 eta 19 galdu zuen Buruz Buruko finala bezalako porrot gogorrak jasan ondoren[25] (Altuna final-laurdenetan 8 tantotan uztetik zetorren, eta Martinez de Irujo finalerdietan 15 tantotan uztetik), urte batzuetako lehorteari amaiera eman zion 2016ko Binakako Txapelketa Urrutikoetxearekin batera irabazi ondoren. Hau lorpen benetan aipagarria da, biak aurrelariak baitziren.[26]

Hurrengo urteetan, bere adina gorabehera, maila lehiakorrean jarraitu zuen 38 urterekin Buruz Buruko finala jokatuz Altunaren aurka,[27] eta 40 urterekin Binakako Txapelketan berriz ere Urrutikoetxearekin batera jokatuz, Ezkurdia eta Martijaren aurka.[28]

Pilota profesionaletik erretiratu zen 2021eko azaroaren 13an, 42 urte betetzen zituen egunean, Goizuetako pilotalekuan, bere jaioterrian, 23 urteko ibilbide profesional arrakastatsuaren ondoren.[29]

2012ko denboraldia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2012ko denboraldia ahalik eta ondoen hasi zen Olaizola II.arentzat. Aurreko urteko Eskuz Binakako Txapelketako finalan bere aurkaria izan zena egokitu zitzaion bikote bezala, Beroiz atzelari nafarra.

Olaizola II-Beroiz bikotea garaiezina ibili zen final-laurdenetako ligaxkan, aurkari guztiak mendean hartuta eta guztien aurrean nagusitasun argia erakutsiz. Hala ere, bikote faboritoak pronostiko guztien aurrean huts egin zuen finalerdietako ligaxkan, non Titin III.a - Merino II.a bikote errioxarrak 22-20 irabazi zien bigarren partidan. Horrela, azken jardunaldian Olaizola II.ak eta Beroizek finalerako sailkapena jokatu behar izan zuten Xala eta Laskurainen aurka. Olaizola II.a eta Beroiz nagusi izan ziren partidaren zati handi batean, baina Beroizen arazo fisikoek, eskuin eskuan min hartu baitzuen partidan zehar, aurkariei partida iraultzeko eta 22-18 irabazteko aukera eman zien, Aimar eta Beroiz finaletik kanpo utziz.[30]

Buruz Burukoan, Olaizola II.ak Binakako txapelketako trago mingotsa ezabatu zuen. Txapelketari zalantzaz ekin zion, bizkarrean mina zuelako eta bere lehen partida atzeratu behar izan zuelako. Final laurdenetako partida honetan, Retegi Bi kanporatzea lortu zuen 22-15 emaitzarekin.[31] Hurrengo bi partidak, ordea, joko erakustaldiekin konpondu zituen, Bengoetxea VI.a 22-5 kanporatuz finalerdian[32] eta Martinez de Irujo 22-7 garaituz finalean.[33]

Udan zehar Aimar Olaizolak hainbat torneo irabazi zituen; Zarauzko Hiria Torneoa, Jon Ander Albisu gipuzkoarrarekin bikote lanak eginez; Bilbo Hiria, oraingoan Aritz Begino atzelari zela eta irailean Lekeitioko Sanantolin Torneoa, oraingoan Apraizekin.

Olaizola II.ak urriaren 27an hasi zuen Lau t 'erdiko txapelketa, final-laurdenetako ligaxkarako zuzenean sailkatuta. Bere final-laurdenetako multzoko jaun eta jabe izan zen bere hiru partidak irabazita, aldeko 34 puntuko aldearekin. Finalerdietan Olaizolak 22-18 Juan Martinez de Irujori irabazi zion, goizuetarrak torneoan jokatu zuen partidarik estuena izan zen eta askok Lau t 'erdiko final aurreratutzat hartu zuten. Finalean, abenduaren 16an jokatutakoa, Aimarrek 22-9 irabazi zion Bengoetxea VI.ari, aurretik ere ligaxkan mendean hartu zuen ere. Hau bere Lau t 'erdiko seigarren titulua bihurtu zen.[34]

2013ko denboraldia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Denboraldia Eskuz Binakako Txapelketarekin hasi zen. Oraingoan Olaizola II.a Ibai Zabalarekin parekatu zuen bere enpresak, momentu horretan bigarren mailakotzat jotzen zen atzelari bizkaitarrarekin, izan ere, partiduren bat baino ez zuen jokatu ordezko bezala Binakako txapelketaren aurreko edizioan. Zabalarekin parekatua izateak ziurgabetasuna zekarren arren arren, bikoteak arazorik gabe lortu zuen ligaxkan aurrera egitea, eta bigarren geratu ziren 10 garaipen eta 4 porrotekin. Olaizola II - Zabala bikoteak Mtz.de Irujo - Zabaleta txapelketako faborito nagusiak baino gutxiago izan ziren, eta nahiko erraz garaitu zituzten final-laurdenetako ligaxkako bi neurketetan.

Hala ere, Aimarrek banakako modalitateetan erakutsi zituen bere dohainak eta jokoa, non bere kalitatearen mende baino ez zegoen, eta berriro ere garaiezin agertu zen. Denboraldi honetan, oso erraz eta aurreko urteko emaitza berdinarekin irabazi zion Martinez de Irujori, 22-7 Bizkaia pilotalekuan Buruz Buruko finalean, eta hori baino emaitza estuagoarekin, 22-16, gailendu zitzaion Lau t 'erdiko finalean.[35]

Bere jokoaren ezaugarriak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aimar Olaizola teknika bikainagatik eta postura guztiak menderatzeagatik nabarmendu den pilotaria da, bereziki ezkerreko gantxoagatik eta tantoak bukatzeko gaitasun errematatzaile bikainagatik. Era berean, bere defentsa handia eta bere gogortasuna nabarmentzen dira, baita buru hotza eta partida gehienak irabazteko aukera ematen zion jokoari buruzko irakurketa bikaina ere.

Ezohiko erremate-gaitasun hori muturrera eraman zuen, bereziki Lau t 'erdian, eta benetako espezialista bihurtu zen, 8 finaletatik 7 irabaziz. Bestalde, azpimarratzekoa da beti abantaila handiak eskaini zituela Binakako txapelketan, gehienetan enpresako atzelari ahulenekin jokatuz.

Martinez de Irujoren aurkako lehia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Elkarrekin topo egin zuten hamahiru urteetan, Aimar Olaizolak lehia bizia izan zuen bere ibilbide profesionalean Martinez de Irujo pilotariarekin, eta aurka denboraldiko hiru txapelketa handietako 13 final jokatu zituzten 2005 eta 2016 urteen artean. Bien arteko final horietatik Olaizola II.a 7 aldiz garaile atera zen eta 6 aldiz galdu zuen.

Banakako txapelketa ofizialetan, hau da, Lau t 'erdikoan eta Buruz Burukoan, Martinez de Irujoren aurka jokatu zuen 19 aldietatik 11tan Olaizola II.a izan zen garaile eta 8tan Martinez de Irujo. Buruz Buruko txapelketan elkarren aurka jokatutako 8 partidetatik, Olaizola II.ak 5 irabazi zituen eta Martinez de Irujok 3. Lau t 'erdian jokatutako 11 partidetatik, Olaizola II.ak 6 eta Martinez de Irujok 5.

Guztira 106 aldiz jokatu zuten elkarren aurka, partiduen % 52ko garaipenarekin Olaizola II.arentzat eta % 48koarekin Martinez de Irujorentzat.

Olaizola II.aren eta Martinez de Irujoren arteko partidek prentsaren eta publiko orokorraren arreta bereganatu zuten, biek hamarkada batez diziplina menperatu baitzuten. Emaitza gisa, Olaizola II.a historiako bigarren pilotari sarituena da (14 txapelketa handi), Julian Retegiren atzetik kokatuz, eta Martinez de Irujo hirugarrena da (13 txapelketa handi).

Aditu eta zale askorentzat, historiako pilotaririk sarituena barne, Julian Retegi, pilotaren historiako garairik onena izan da.[36]

Kirol lorpenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Aimar Olaizola, 1991n.

- Nafarroako Lau t 'erdiko txapelduna, 2005, 2007, 2009, 2014, 2015, 2017.

- Baskepensiones BBK Buruz Buruko Masterseko txapelduna, 2007.

- 31 titulu udako torneoetan: - San Ferminetako 4 titulu (4 final) - Andre Maria Zuriko titulu 1 (7 final) - Zarauzko 9 titulu (10 final) - Bizkaiko 2 titulu (3 final) - Aste Nagusiko 3 titulu (4 final) - 4 titulu Donostia (7 final) - 4 titulu Lekeitio (5 final) - 2 titulu Miarritze (2 final) - 2 titulu San Mateo (5 final).

Buruz Buruko Txapelketa Nagusiko finalak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urtea Txapelduna Txapeldunordea Emaitza Pilotalekua
2003 Patxi Ruiz Olaizola II.a 22-7 Atano III.a
2005 Olaizola II.a Martinez de Irujo 22-18 Atano III.a
2006 Martinez de Irujo Olaizola II.a 22-17 Atano III.a
2007 Olaizola II.a Barriola 22-10 Atano III.a
2009 Martinez de Irujo Olaizola II.a 22-12 Atano III.a
2011 Xala Olaizola II.a 22-19 Bizkaia
2012 Olaizola II.a Martinez de Irujo 22-7 Bizkaia
2013 Olaizola II.a Martinez de Irujo 22-7 Bizkaia
2015 Urrutikoetxea Olaizola II.a 22-19 Bizkaia
2018 Altuna III.a Olaizola II.a 22-14 Bizkaia

Lau eta Erdiko Txapelketa Nagusiko finalak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urtea Txapelduna Txapeldunordea Tantoak Pilotalekua
2002 Olaizola II.a Barriola 22-13 Ogeta
2004 Olaizola II.a Barriola 22-08 Ogeta
2005 Olaizola II.a Xala 22-05 Atano III.a
2008 Olaizola II.a Martinez de Irujo 22-17 Atano III.a
2011 Olaizola II.a Martinez de Irujo 22-12 Bizkaia
2012 Olaizola II.a Bengoetxea VI.a 22-9 Ogeta
2013 Olaizola II.a Martinez de Irujo 22-16 Ogeta
2014 Martinez de Irujo Olaizola II.a 22-17 Bizkaia

Binakako Txapelketa Nagusiko finalak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urtea Txapeldunak Txapeldunordeak Tantoak Pilotalekua
2003 Koka – Beloki Olaizola II.a - Pascual 22-15 Atano III.a
2006 Martinez de Irujo – Martinez de Eulate Olaizola II.a - Zearra 22-11 Ogeta
2008 Olaizola II.a - Mendizabal II.a Titin III.a – Laskurain 22-17 Ogeta
2009 Martinez de Irujo – Goñi III.a Olaizola II.a - Mendizabal II.a 22-21 Atano III.a
2011 Olaizola II.a - Begino Xala – Beroitz(1) 22-14 Bizkaia
2014 Martinez de Irujo – Barriola Olaizola II.a - Aretxabaleta 22-13 Bizkaia
2016 Olaizola II.a - Urrutikoetxea Martinez de Irujo(2) - Rezusta 16-10 Bizkaia
2020 Ezkurdia – Martija Olaizola II.a - Urrutikoetxea 22-13 Bizkaia

(1) Finalean Beroitzek Barriola ordezkatu zuen, azken hori min hartuta zegoelako eta enpresek atzerapenik onartu ez ziotelako (nahiz eta 1990az geroztik izan diren finalista lesionatu guztiei atzerapena onartu zaien).
(2) Irujok eskuin eskuko hatz luzea hautsi zuen 11-10ekoan, eta jarraitzen saiatu zen arren, bertan behera utzi zuen finala.[37]

Bigarren mailako buruz buruko finalak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urtea Txapelduna Txapeldunordea Tantoak Pilotalekua
1999(1) Olaizola II.a Hirigoien 22-16 Astelena

(1) 1999an bigarren mailako Buruz Buruko bi txapelketa jokatu ziren, Aspe eta Asegarce enpresak ados jarri ez zirelako.

Estatistikak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Jokatutako partidak Irabaziak Galduak Garaipen portzentaia
1307 820 487 % 62,7

Buruz Burukoa: 71 partida jokatu eta 53 irabazi.

Lau t 'erdian: 49 partida jokatu eta 32 irabazi.

Binakako txapelketa: 242 partida jokatu eta 145 irabazi.

Oharrak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Abizena Olaizola idaztea, euskal herritar horren aukera pertsonala da. Izan ere, Euskaltzaindiak, euskara baturako, Olaitzola onartu du deitura horren grafiatzat. Ikus Euskal Onomastikaren Datutegia.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ (Gaztelaniaz) Agiriano, Jon. (2021-09-16). «Uno de los más grandes» El Correo (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Urbina, Iñaki. (2021-09-16). «Así ven otros expelotaris la trayectoria de Olaizola» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  3. ↑ Comunicación, Bainet; C/ San Vicente, 8 Bajo Bilbao; Tel.: 34 94 40 10 750; Www.fronton.tv; [email protected]. «Aimar Olaizola, 20 años de profesional» www.fronton.tv (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  4. ↑ (Gaztelaniaz) Guinea, Luis. (2021-09-21). «Dos décadas sin el juego del más grande» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  5. ↑ (Gaztelaniaz) SA, Baigorri Argitaletxea. (2021-09-16). «El Ogeta, otra vuelta al origen de Aimar Olaizola» GARA (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  6. ↑ (Gaztelaniaz) «Patxi Ruiz gana la final del Manomanista por la lesión de Olaizola II» El País 2003-07-20 ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  7. ↑ (Gaztelaniaz) Arri, Eduardo Ortiz de. (2003-03-23). «Beloki vuelve a la escena» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  8. ↑ Pilota, Baiko. «OLAIZOLA II NUEVO CAMPEON DEL CUATRO Y MEDIO» www.baikopilota.eus (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  9. ↑ (Gaztelaniaz) pamplona, javier iborra. (2013-06-18). «El día que Olaizola II rompió el mito de la imbatibilidad de Irujo» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  10. ↑ (Gaztelaniaz) «Olaizola arrasa» El País 2005-12-11 ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  11. ↑ (Gaztelaniaz) «Martínez de Irujo, campeón del Manomanista» El Diario Vasco 2006-06-04 (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  12. ↑ «euskalherria.com - GARA - Paperezkoa:20060320 - Irujo y Eulate se hacen con la txapela» gara.naiz.eus (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  13. ↑ (Gaztelaniaz) Soto, Victor. (2007-06-17). «Olaizola funde a Barriola» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  14. ↑ (Gaztelaniaz) «Olaizola arrolla a Eugi en el Master Individual del Atano» El Correo 2007-12-30 (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  15. ↑ (Gaztelaniaz) Vitoria, AGENCIAS. (2008-03-30). «Olaizola II-Mendizabal II, campeones del mano parejas | Últimas noticias deportivas en Diario de Navarra» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  16. ↑ «CAMPEONATO DEL CUATRO Y MEDIO LEP.M 2008 - aspepelota.com» aspepelota.eus (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  17. ↑ «Mendizabal II eta Olaizola II txapeldunorde, Mtz. de Irujo eta Goñi III haundi batzuren kontra - Urumea» Kronika.eus (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  18. ↑ (Gaztelaniaz) PAMPLONA, L. GUINEA. (2009-08-09). «El Olaizola II cuasi perfecto | Últimas noticias deportivas en Diario de Navarra» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  19. ↑ (Gaztelaniaz) «Aimar Olaizola reaparecerá el sábado en el Labrit» La Rioja 2010-11-09 (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  20. ↑ (Gaztelaniaz) «Olaizola II y Begino ganan la final del Parejas por 22-14» El Correo 2011-04-17 (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  21. ↑ (Gaztelaniaz) PAMPLONA, JAVIER IBORRA. (2011-12-11). «La defensa de Olaizola II destruye la moral de Irujo (22-12)» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  22. ↑ (Gaztelaniaz) «Un valiente Xala se lleva la txapela del Manomanista» El Diario Vasco 2011-07-03 (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  23. ↑ (Gaztelaniaz) «Olaizola II desquicia a Irujo» El Diario Vasco 2012-06-25 (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  24. ↑ (Gaztelaniaz) Internet, Unidad Editorial. (2013-06-23). «Olaizola II barre a Irujo por 22 a 7» www.elmundo.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  25. ↑ (Gaztelaniaz) «Urrutikoetxea logra una txapela histórica para Bizkaia» EITB (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  26. ↑ (Gaztelaniaz) «Irujo rompe la final del Parejas» La Rioja 2016-04-09 (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  27. ↑ (Gaztelaniaz) Efe. (2018-05-27). «Altuna III, campeón del Manomanista ante un Olaizola digno de su leyenda» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  28. ↑ (Gaztelaniaz) «Olaizola-Urruti y Ezkurdia-Martija cierran el Parejas más largo de historia» La Vanguardia 2020-12-07 (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  29. ↑ (Gaztelaniaz) martín, juan pablo. (2021-11-13). «La txapela más emotiva de Olaizola» El Correo (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  30. ↑ (Gaztelaniaz) PAMPLONA, DN ES. (2012-04-14). «Las manos traicionan a Beroiz y dejan a la final sin navarros» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  31. ↑ (Gaztelaniaz) Pamplona, J. IBORRA. (2012-05-27). «Olaizola II despierta a tiempo y se apunta a las semifinales (22-15)» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  32. ↑ (Gaztelaniaz) Pamplona, EFE. (2012-06-09). «Olaizola II arrolla a Bengoetxea VI y será rival de Irujo en la final» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  33. ↑ (Gaztelaniaz) Bilbao, Efe. (2012-06-24). «Olaizola II consigue en Bilbao su tercera txapela manomanista» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  34. ↑ «Noticias de Última Hora» www.elconfidencial.com (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  35. ↑ (Gaztelaniaz) «Olaizola II se luce y logra su séptima txapela (22-16)» EITB (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  36. ↑ (Gaztelaniaz) Guinea, Luis. (2021-09-17). «Julián Retegui: “No ha habido una época como la de Aimar e Irujo, han sido puro espectáculo”» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2023-06-17).
  37. ↑ Magro Eizmendi, Imanol. (2016-04-10). «Zoritxarra gonbitik gabe sartu da festan» Berria.

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Aimar_Olaizola&oldid=9527312"(e)tik eskuratuta