Michel Mohrt
Michel Mohrt | |||
---|---|---|---|
1985eko apirilaren 18a - 2011ko abuztuaren 17a ← Marcel Brion (mul) - Dominique Bona ⊟ | |||
Bizitza | |||
Jaiotzako izen-deiturak | Michel Lucien Marie Mohrt | ||
Jaiotza | Morlaix, 1914ko apirilaren 28a | ||
Herrialdea | Frantzia | ||
Lehen hizkuntza | frantsesa | ||
Heriotza | Neuilly-sur-Seine, 2011ko abuztuaren 17a (97 urte) | ||
Hobiratze lekua | Morlaix | ||
Hezkuntza | |||
Heziketa | Rennesko Unibertsitatea | ||
Hizkuntzak | frantsesa | ||
Jarduerak | |||
Jarduerak | literary editor (en) , idazlea, historialaria, abokatua, literatura historialaria, editorea eta margolaria | ||
Enplegatzailea(k) | Je suis partout (en) | ||
Jasotako sariak | |||
Kidetza | Frantses Akademia comité de lecture des éditions Gallimard (en) | ||
Zerbitzu militarra | |||
Parte hartutako gatazkak | Bigarren Mundu Gerra | ||
Sinesmenak eta ideologia | |||
Alderdi politikoa | Action française |
Michel Mohrt (Morlaix, 1914ko apirilaren 28a - Paris, 2011ko abuztuaren 17a) Bretainiako Finistère lurraldean jaiotako idazle, editor, literatura kritikari eta literaturaren historialari frantsesa zen. Margolaria zen, bestetik, Frantses Akademian 33. eserlekuan eseri zen akademikoa izanz zen.[1]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Michel Mohrt 14 urterekin hasi zen letretan. Zuzenbideko eta letretako ikasketak egin zituen Rennesko 1 Unibertsitatean. Morlaixen abokatu gisa 1937tik inskribatuta egon zen. Bigarren Mundu Gerran, ofizial gisa jardun zuen Alpeetako armadan, armada italiarraren aurka, Vesubio haraneko eskualdean. Gerra ostean, Marseillan inskribatu zen abokatu gisa. Robert Laffont lagun zuela literatura munduan sartu zen hirian. Estatu Batuetara eta Kanadara bidaiatu zuen. Yaleko Unibertsitatean frantses literaturari buruzko ikastaroak eman zituen. Frantziara itzuli zen eta Gallimard argitaletxerako amerikar literaturan espezialista gisa lan egin zuen. Robert Penn Warren, William Styron, Jack Kerouac eta William Faulknerrekin adiskidetasuna izan zuen. 1962an, La Prisión Marítima liburuari esker, Frantziako Akademiaren Eleberriko Sari Nagusia jaso zuen.[2] 1985eko apirilaren 18an Frantziako Akademiako kide hautatu zuten, eta Marcel Brionen lekua hartu zuen 33. eserlekuan (eserleku hori Voltairek hartu zuen bere garaian). Literatura kritikaria izan zen ere, eta Le Figaro egunkarian argitaratu zituen bere lanak.[3][4]
Obra
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1928 : Gorsedd Digor, gant Jakez Riou. Skeudennaouet gant M(ichel) Mohrt. Brest. 1928.
- 1943 : Montherlant, « homme libre » (Gallimard)
- 1943 : Les Intellectuels devant la défaite de 1870 (Buchet-Chastel)
- 1945 : Le Répit, eleberria (Albin Michel)
- 1948 : Le Cavalier de la nuit, R. Penn Warren (Stock)
- 1949 : Mon royaume pour un cheval (Albin Michel)
- 1951 : Les Nomades (Albin Michel)
- 1952 : Marin-la-Meslée (Pierre Horay)
- 1953 : Le Serviteur fidèle (Albin Michel)
- 1955 : Le Nouveau Roman américain (Gallimard)
- 1956 : La Littérature d’Amérique du Nord, Histoire des Littératures obran, II. liburuki (Gallimard)
- 1961 : La Prison maritime (Gallimard)
- 1963 : La Marche de nuit liburuaren itzultzailea, William Styronen obra (Gallimard)
- 1965 : La Campagne d’Italie (Gallimard)
- 1969 : L’Ours des Adirondacks (Gallimard)
- 1970 : L’Air du large (Gallimard)
- 1970 : Un jeu d’enfer, antzerkia (Gallimard)
- 1974 : Deux Indiennes à Paris (Gallimard)
- 1975 : Les Moyens du bord (Gallimard)
- 1979 : La Maison du père, ipuina (Gallimard)
- 1980 : Paquebots, le temps des traversées (Éditions Maritimes et d’Outre-Mer)
- 1986 : La Guerre civile (Gallimard)
- 1988 : Vers l’Ouest (Olivier Orban)
- 1988 : L’Air du large II (Gallimard)
- 1989 : Le Télésiège (Gallimard)
- 1989 : Benjamin ou Lettres sur l’inconstance (Gallimard)
- 1991 : L’Air du temps (Le Rocher)
- 1991 : Un soir, à Londres (Gallimard)
- 1992 : Monsieur l’Ambassadeur antzerkia (Gallimard)
- 1992 : On liquide et on s’en va, sotie (Gallimard)
- 1996 : Les Dimanches de Venise (Gallimard)
- 1998 : Bouvard et Pécuchet, de Gustave Flaubert (Gallimard)
- 1998 : L’Ile des fous, nouvelles (Le Rocher)
- 1999 : De bonne et mauvaise humeur (Le Rocher)
- 2000 : Tombeau de La Rouërie (Gallimard)
- 2002 : Jessica ou l'amour affranchi (Gallimard)
- 2017 : Le Répit (Editions La Thébaïde) Jérôme Leroyren hitzaurrearekin
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Frantses Akademiako ohar biografikoa.
- ↑ https://www.babelio.com/auteur/Michel-Mohrt/5488
- ↑ https://www.epdlp.com/escritor.php?id=10131
- ↑ Pol Vandromme, Michel Mohrt, romancier, La Table Ronde, 2000.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1914ko jaiotzak
- 2011ko heriotzak
- Frantses Akademiako kideak
- Ohorezko Legioko ofizialak
- XX. mendeko Frantziako idazleak
- Parisen hildakoak
- Frantziako eleberrigileak
- Frantziako historialariak
- Frantsesezko idazleak
- Bretainiako idazleak
- Frantziako antzerkigileak
- Frantziako argitaratzaileak
- Frantziako margolariak
- Frantziako literatura kritikariak
- Finistère departamenduko jendea
- Gerrako Gurutzea jaso dutenak
- Bigarren Mundu Gerrako Frantziako militarrak