Michealene Risley
Michealene Risley | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | XX. mendea |
Herrialdea | Ameriketako Estatu Batuak |
Hezkuntza | |
Heziketa | Michigan Estatuko Unibertsitatea |
Jarduerak | |
Jarduerak | idazlea, giza eskubideen aldeko ekintzailea eta politikaria |
Michealene Cristini Risley (Clawson, Michigan, Ameriketako Estatu Batuak, XX. mendea) idazle, zinemagile eta giza eskubideen aldeko ekintzailea da.[1]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lehen urteak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Risley Clawsonen jaio eta hazi zen, Michiganen, nerabezaroa Troyn igaro aurretik. Bishop Foley Bigarren Hezkuntzako Eskolan graduatu zen 1978an, eta, gero, Míchigango Estatuko Unibertsitatean, Telekomunikazioetako lizentziatura batekin. Hainbat urte eman zituen Hollywooden Disney, Amblin eta Mattel bezalako enpresentzat lanean.[2]
Ibilbidea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Risley idazlea, ekoizlea eta Tapestries of Hope filmaren zuzendaria da. Betty Makoni gizarte-ekintzaileak Girl Child Network fundazioaren bidez Zimbabueko sexu-abusuen biktima diren gazteei laguntzeko ahaleginetan jarraitzen du.[3] Risley kartzelan sartu zuten, eta gero Zimbabueko gobernuak Hego Afrikara erbesteratu zuen, Makonirekin Afrikan egon zen denboran filmatu zituen irudiengatik.[4] Estatu Batuetara itzuli ondoren, Risley Emakumearen aurkako Indarkeriari buruzko Nazioarteko Legea onartzeko bultzadaren kide garrantzitsu bihurtu zen, bere filmarekin etengabeko aktibismoa egin baitzuen. 2010eko irailean estreinatu zen Estatu Batuetako 105 zine aretotan.[5]
Sega bideo-jokoen konpainiako entretenimendu-zuzendari gisa izandako esperientziaren ondoren, 2000. urtean Marvel Comicsen produkzioko, garapeneko eta kontsumo-produktuetako lehendakariorde izendatu zuten.[6][7] 2003an Fresh Water Haven sortu zuen. Erakunde horrek filmak, dokumentalak eta liburuak ekoizten, garatzen eta merkaturatzen ditu, erreforma bat behar duten munduko arazoen inguruan kontzientziatzeko. 2003an, Flashcards idatzi, zuzendu eta ekoitzi zuen, haurren sexu-abusuari buruzko film laburra. Sari ugari irabazi zituen, eta PBSn eman zen herrialde osoan.[8]
This Is Not the Life I Ordered superbenta liburuaren egileetako bat izan zen Risley, Deborah Collins Stephens, Jan Yanehiro eta Jackie Speier-ekin batera.
Sariak eta aintzatespenak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2010 - Silicon Valley Women of Influence saria
- 2010 - Monakoko Zinemaldia - Aipamen berezia
- 2009 - Finder Series - Amerikako zuzendari gremioaren saria
- 2009 - Dokumental onena - The Women in Film & Television Symposium
- 2009 - Zuzendari onena - The Women in Film & Television Symposium
- 2009 - Aloha saria - Honoluluko Nazioarteko Zinemaldia
- 2009 - Merezimenduaren saria - Accolade Film Awards
- 2009 - Dokumental onena - Louisvilleko Nazioarteko Zinemaldia
- 2009 - Bikaintasunaren saria - The Indie Fest-en
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «Michealene Cristini Risley» www.huffpost.com.
- ↑ «Women's International Film & Television Showcase» The Wifts 25 de marzo de 2012.
- ↑ «Child rape survivor saves 'virgin myth' victims» CNN.
- ↑ «Zimbabwe: Arrested Americans Deported Without Access to Lawyers» AllAfrica.com.
- ↑ «Tapestries Of Hope» Screenvision 26 de septiembre de 2010.
- ↑ «Australia Gets The Sonic Movie Two Months Late» Kotaku Australia 16 de julio de 2019.
- ↑ «Tapestries of Hope Team» Trapestries of Hope 12 de febrero de 2009.
- ↑ «Stanford's Entrepreneurship Corner: Michealene C. Risley, Fresh Water Spigot» Stanford.edu 12 de marzo de 2012.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu hau, osorik edo zatiren batean, {{{hizkuntza}}} Wikipediako «Michealene Risley» artikulutik itzuli da. Izan ere, artikulu horretan aritu diren wikilariek GFDL edo CC-BY-SA 3.0 lizentziekin argitaratu dute beren lana.