Marasmio kirastun
Marasmio kirastuna | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Fungi |
Klasea | Agaricomycetes |
Ordena | Agaricales |
Familia | Omphalotaceae |
Generoa | Gymnopus |
Espeziea | Gymnopus foetidus P.M.Kirk, 2014 |
Basionimoa | Merulius foetidus |
Marasmio kirastuna (Gymnopus foetidus) Omphalotaceae familiako onddo espezie bat da.[1]
Usain txarra du eta ezin da erabili sukaldean.
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kapela: 1 eta 3 cm bitarteko diametrokoa, ganbila, gero laua eta erdialdean hondoratua, ia mintzezkoa, zaila, pruinaduna, zimurtsua, tolesduna, ildaskatua; arre-hori zikin kolorekoa, edo arre-lur kolorekoa; glabroa eta likatsu samarra.
Orriak: Zabal, bihurgunetsuak, orritxoekin, kapelaren kolorea baino zurbilagoa dute.
Hanka: Laburra, oinarrira estutua, fistulosoa, arre ilun kolorekoa eta behealdea beltza eta tomentuduna.
Haragia: zaila, mintzezkoa; kapelan kolore gorri argia du eta arre-sepia-beltzaxka goian. Zaporea eta usaina kirasduna ditu.[2]
Etimologia: Foetidus epitetoa, usain txarra esan nahi duen "foetidus" hitzetik dator.
Jangarritasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Usain kirasduna du eta ezin da jan.[3]
Nahasketa arriskua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Espezie hau erraz bereizten da usain txarra duelako. Marasmius scorodonius delakoarekin nahas daiteke, hau pinu-orratzetan ateratzen da, baina ez dago zehazki horiekin lotuta eta baratxuri usain handia du.[4]
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Udazkenean, usteltzen dauden adar hiletan, taldeka, hostozabalen basoetan, batez ere hurrondoetan. Ez da urria.[5]
Banaketa eremua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ipar Amerika, Kolonbia, Europa, Kenya, Taiwan, Txina, Himalaiako mendikatea, Japonia, Australia, Zeelanda Berria, Errusia eta Kaukasoko mendikatea.
Erreferentzia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 238 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 258 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 279 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 176 or. ISBN 84-282-0865-4..