Lisinopril
Lisinopril | |
---|---|
Formula kimikoa | C21H31N3O5 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
SMILES isomerikoa | C1C[C@H](N(C1)C(=O)[C@H](CCCCN)N[C@@H](CCC2=CC=CC=C2)C(=O)O)C(=O)O |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | Nitrogeno eta karbono |
Mota | konposatu heterozikliko eta azido karboxiliko |
Estereoisomeroa | lisinopril R,S,S-isomer (en) |
Masa molekularra | 405,226 Da |
Erabilera | |
Tratatzen du | congestive heart failure (en) , hipertentsio, acute myocardial infarction (en) eta hipertentsio |
Rola | antihypertensive drug (en) , cardiotonic (en) eta Angiotentsinaren entzima bihurtzailearen inhibitzaile |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | RLAWWYSOJDYHDC-BZSNNMDCSA-N |
CAS zenbakia | 76547-98-3 |
ChemSpider | 4514933 |
PubChem | 5362119, 11865407 eta 139146300 |
Reaxys | 4276619 |
Gmelin | 43755 |
ChEMBL | CHEMBL1237 |
EC zenbakia | 278-488-1 |
ECHA | 100.071.332 |
MeSH | D017706 |
RxNorm | 1546022 |
Human Metabolome Database | HMDB0001938 |
UNII | 7Q3P4BS2FD |
NDF-RT | N0000147537 |
KEGG | D00362 |
PDB Ligand | LPR |
- Oharra: Wikipediak ez du mediku aholkurik ematen. Tratamendua behar duzula uste baduzu, jo ezazu sendagilearengana.
Lisinoprila[1] angiotentsinaren entzima bihurtzailearen inhibitzaile bat da, hipertentsioa, bihotz-gutxiegitasuna eta miokardio infartu akutua tratatzeko erabiltzen dutena. Diabetesaren giltzurrunetako eta erretinako konplikazioak prebenitzeko ere erabiltzen dute.
Historikoki, angiotentsinaren entzima bihurtzailearen hirugarren inhibitzailea izan zen, kaptopril eta enalaprilaren ondoren, eta 1990eko hamarkadaren hasieran sartu zen.[2] Lisinoprila beste AEBIak bereizten dituzten propietateak ditu: hidrofiloa da, bizitza luzea du eta ez da metabolizatzen gibelean.
Farmakologia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lisinoprila enalaprilaren lisinaren analogoa da. Beste AEBI batzuk ez bezala, lisinopril ez da prodroga bat eta gernuan kanporatzen da aldaketarik gabe. Gaindosien kasuan, dialisi bidez kanpora daiteke.
Erabilera klinikoa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Haren indikazioak, kontraindikazioak eta albo-ondorioak AEBI guztien antzekoak dira. Ohiko eguneko dosia, indikazio guztietan, 2,5 mg-tik 40 mg-ra bitartekoa da paziente sentikorrentzat.
Arreta-neurriak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Erabilitako dosia egokia ez bada edo medikuak agintzen ez badu, gaindosiek bat-bateko tentsio-erorketak eragin ditzakete.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskalterm: [Farmakoak Hiztegia] [2022]
- ↑ Patchett A, Harris E, Tristram E, Wyvratt M, Wu M, Taub D, Peterson E, Ikeler T, ten Broeke J, Payne L, Ondeyka D, Thorsett E, Greenlee W, Lohr N, Hoffsommer R, Joshua H, Ruyle W, Rothrock J, Aster S, Maycock A, Robinson F, Hirschmann R, Sweet C, Ulm E, Gross D, Vassil T, Stone C. (1980). «A new class of angiotensin-converting enzyme inhibitors.» Nature 288 (5788): 280-3. PMID 6253826..
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau medikuntzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |