Edukira joan

Julien Gracq

Wikipedia, Entziklopedia askea
Julien Gracq
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakLouis Poirier
JaiotzaSaint-Florent-le-Vieil1910eko uztailaren 27a
Herrialdea Frantzia
Lehen hizkuntzafrantsesa
HeriotzaAngers2007ko abenduaren 22a (97 urte)
Hobiratze lekuaSaint-Florent-le-Vieil
Hezkuntza
Heziketalycée Georges-Clemenceau (en) Itzuli
École normale supérieure
Henrike IV.a lizeoa
École Libre des Sciences Politiques (en) Itzuli
Hezkuntza-mailaagrégation of history and geography (en) Itzuli
Hizkuntzakfrantsesa
Irakaslea(k)Alain
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakidazlea, antzerkigilea, poeta eta eleberrigilea
Enplegatzailea(k)University of Caen Normandy (en) Itzuli
lycée Georges-Clemenceau (en) Itzuli
Lycée Claude-Bernard (en) Itzuli
Lycée La Tour d'Auvergne (en) Itzuli
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
Izengoitia(k)Julien Gracq
Genero artistikoasaiakera
literatura kritika
Zerbitzu militarra
Graduateniente
Parte hartutako gatazkakBigarren Mundu Gerra

IMDB: nm0333506 Find a Grave: 23529748 Edit the value on Wikidata

Julien Gracq (jaiotza-izena: Louis Poirier ; Saint-Florent-le-Vieil, Maine eta Loira, 1910eko uztailaren 27a - Angers, Loirerria, 2007ko abenduaren 22a) frantses olerkari, eleberrigile, saiakera-idazle eta antzerkigilea izan zen.

Historia eta geografiako irakaslea izan zen. 1938an, Au château d´Argol (Argolko gazteluan) bere lehen eleberria argitaratu zuen, André Bretónek surrealistatzat harturiko obra. Handik urte batzuetara, Goncourt Saria eman zioten, Le rivage des Syrtes (1951, Syrtes ibai-ertza) eleberriarengatik, baina ez zuen sari hura onartu. Eleberri aipagarriak ditu, orobat, Un beau ténébreux (1945, Edertasun malenkoniatsua), Un balcon en forêt (1958, Balkoia basoan), La Presqu'île (1970, Penintsula) eta Les eaux étroites (1976, Ur estuak). Gracqen idazkera originala, sinbolikoa, metafisikoa da, formalismo orotatik aldendua; oro har, ez du konpromiso ideologikorik erakusten bere garaiarekin, eta etengabe jotzen du Erdi Arora eta erromantizismora. Prosazko bere lanak oso zorrotzak dira, aberatsak, metafora ugariz hornituak. Gracqen saiakera nagusiak: Littérature à l´estomac (1950, Literatura urdailean) literatura-sariekin bilatzen den idazleen komertzialismoa kritikatzen zuen panfletoa; André Breton, Quelques aspects de l´escrivain (1948, André Breton, idazlearen zenbait ezaugarri); Lettrines (1967); Lettrines II (1974); En lisant, en écrivant (1981, Irakurtzen, idazten); Carnets du grand chemin (1992, Bide handiko koadernoak). Harenak dira, halaber, Liberté grande (1947,Askatasun handia) prosazko olerkia, La terre habitable (1951, Bizitzeko lurra) eta Le roi pêcheur (1948,Errege arrantzalea) drama poetikoa.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]