Haloperidol
- Oharra: Wikipediak ez du mediku aholkurik ematen. Tratamendua behar duzula uste baduzu, jo ezazu sendagilearengana.
Haloperidol[1] eragin farmakologiko neuroleptiko motako farmako antipsikotiko tipikoa da, butirofenonen parte dena.[2] Eskizofrenia eta beste gaixotasun mental batzuk tratatzeko XX. mendean erabili zuten lehen sendagaietako bat da.
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Paul Janssenek 1958an aurkitu zuen haloperidola.[3] Belgikako Janssen Pharmaceutica enpresako laborategietan petidinatik (meperidina) sintetizatu[4] eta lehen saiakuntza klinikoetarako aurkeztu zuen, urte horretan bertan.
Akzioa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Garuneko dopamina hargailuen blokeatzaile ez-selektiboa da, dopaminak nahasmendu psikotikoetan duen jarduera handitzeaz gain, motore estrapiramidala ere eragiten du; berandu gara daiteke hartzaile horien etengabeko blokeoaren ondorioz epe luzeko tratamenduetan diszinesia berantiarra azaltzen duen hipersentikortasuna.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskalterm: [Farmakoak Hiztegia] [2022]
- ↑ (Ingelesez) Haloperidol. The American Society of Health-System Pharmacists.
- ↑ (Ingelesez) Sneader, Walter. (2005). Drug discovery : a history. Chichester: Wiley, 124 or. ISBN 978-0-471-89979-2..
- ↑ (Ingelesez) Ravina, Enrique. (2011). The evolution of drug discovery: from traditional medicines to modern drugs. (1. argitaraldia) Weinheim: Wiley-VCH, 62 or. ISBN 978-3-527-32669-3..
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau medikuntzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |